geschreven door Maria van Zijderveld

Op 23 april 2017 plaatste ik onderstaande foto en tekst op Instagram.

“Is this a modern quilt? I don’t know! Can I use the hashtag #mqgsewday? Let’s try …… hope to get some feedback. This in spring 2013 started top is finished. The centre is a tribute to Gwen Marston. I changed my mind a lot, didn’t use borders that I made, changed it last minute etc.”

Eén van de reacties op deze post kwam van @sewelisabeth , Elizabeth Shelton-Agar, en luidde:  “I would call this ‘contemporary’ rather then ‘modern’ – it has a traditional medaillon format and border elements with modern fabrics, terrific!!”

Format of vorm is blijkbaar een belangrijk element om een quilt al dan niet als modern te labelen. Ik was op zoek naar duidelijkheid op dat punt. Ik had geen voorliefde voor de traditionele stoffen, kleuren en uitvoering. Maar wat was dan wel mijn speelveld?

Het huidige kwartaalthema van de DutchMQG is MODERN TRADITIONAL en in dit blog, geschreven vanuit mijn ervaringen en perspectief, kan ik nog eens bij een aantal aspecten van mijn speelveld stilstaan. Aan de hand van een aantal foto’s komen verschillende onderwerpen aan de orde, zoals kleur, inspiratie, technieken, designers, boeken, favorieten en keuzes.

• 

• 

In mijn allereerste quilt die ik in 2008 maakte in de cursus Basistechnieken bij De Sampler in Haarlem, zaten al stoffen van de ontwerper Kaffe Fassett, in die tijd een magneet voor mij. Mijn kleurgebruik heeft zich ontwikkeld van neutraal naar meer uitgesproken.

Een voorbeeld daarvan zijn de foto’s hierboven. De foto links toont één van de blokken die ik maakte voor de workshop Tile-Quiten, die ik meermalen heb gegeven bij De Sampler. Een bijkomend voordeel van het opzetten van een workshop is het maken van voorbeelden, het liefst in verschillende kleuruitvoeringen en in verschillende stadia van uitwerking, zodat de deelnemers een beeld kunnen krijgen van de interactie van kleuren op elkaar en de techniek van heel dichtbij kunnen bekijken. Dit is een eigen ontwerp, niet al te ingewikkeld. De quilt (rechter foto) die ik maakte als eindresultaat is ook een eigen ontwerp, met een lichte achtergrondstof en vnl. ronde lijnen. De techniek is vooral appliqué, waarbij tussen de verschillende onderdelen de achtergrondstof zichtbaar wordt, als het voegsel tussen tegels.

• 

• 

In twee patronen van Kim McLean, een Australische ontwerper, werkte ik opnieuw met stoffen van Kaffe Fassett en met linnen, de gebruikte technieken waren patchwork en appliqué.

Een ander voorbeeld is Flowerpots, te zien op de foto hieronder. Haar patronen spraken in die tijd tot mijn verbeelding. Ik maakte in die jaren deel uit van een Kim McLean-Bee, een maandelijks zaterdags bad van inspiratie en stimulans. Vooral de grote schaal van de print op de Fassett-stoffen in combinatie met de ruim opgezette te appliqueren patroondelen vond ik aantrekkelijk. Mooie vloeiende, glooiende lijnen, het grote gebaar, daar hield ik van.

In 2014 kreeg ik het boek ‘Quilting with a modern slant’ van Rachel May cadeau bij mijn verjaardag. Het stond op mijn verlanglijst, omdat ik nog steeds nieuwsgierig was en mijn zoektocht wilde voortzetten. Het is een boek dat ik nog graag gebruik als voedingsbron. Het bevat enkele uitgewerkte patronen, de nadruk ligt vooral op foto’s van quilts en de introductie van de makers met een kort achtergrondverhaal. Verder biedt het ruim referenties naar andere bronnen, die van betekenis voor de lezer kunnen zijn. Eén van de quilts die mijn aandacht trok was van Sarah Fielke. De patchworktechniek en met name de plaatsing van de vierkanten en de kleurkeuze vond ik leuk. Ik maakte er een mini van.

Down the Rabbithole is één van Sarah’s patronen die als BOM( Block of the Month) uitgebracht is. Ik ben in 2017 op die trein gesprongen omdat ik het design, medaillonquilt, de moeite waard vond met een leuke mix aan technieken én omdat ik graag in verstilde tinten wilde werken met Oakshots en Shot Cottons. Deze top, die ik overigens verkleind heb, bleek door het gebruik van de effen stoffen heerlijk om te handquilten.

‘As you sew, you’ll find what you love – and eventually, your own voice’. Dat is een uitspraak van Rachel May. Er kan een vonk overspringen bij het zien van een bepaald blokontwerp of een kleurcombinatie of een combinatie van beide. Dat overkwam mij zo’n 2 jaar geleden bij het zien van een aantal Checkerblocks op IG. Na wat onderzoek naar de schaalgrootte kon ik mijn eigen versie van het blok tekenen. Ik maakte één blok, ik maakte er vier en niet lang daarna had ik er 24. Kleurrijk, strak, met een ‘secondary pattern’ en ruimte voor een helder lijnenspel door het handquilten.

Datzelfde overkwam me toen ik een maand geleden een zwart-witte stof, al jaren in mijn stash, goed bekeek. Al langer wilde ik blokken maken à la Christine Barnes, een Amerikaanse quilter met veel ervaring in het combineren van kleur en het bereiken van helderheid en transparantie in haar blokken. Ruimte voor kleur, aansluitend bij mijn smaak en simpele lijnen, dat kan niet beter. De hoofdrol is weggelegd voor de kleurencombinatie in subtiele samenwerking met een zwart-wit biesje. Ik tekende een ontwerp, ik maakte één blok, ik maakte er vier, nu liggen er zes, in afwachting van meer . Ik gebruik hierbij ook mijn kleine voorraad ombrestoffen. Vroeger bleef ik ver weg van dat type stof, ik vond het tuttig, nu zie ik de rijkdom en kan ik ermee werken. Het kan verkeren!

Ook mijn ontmoeting met Jen Kingwell, een Australische quilter en designer met een lange staat van dienst, had een dergelijke ‘spark’. Zij is de eigenaar van Amitie Textiles, een quiltwinkel in Torquay met een uitgebreid stoffen- en patronenaanbod. Op 1 april 2017 nam ik deel aan haar workshop in Schagen, met een show en tell en het werken aan één van haar patronen. Zij was aanstekelijk relaxt en omringd door lichte stoffen, met een scrappy verwerking van stof in haar quilts. Dat was een kunst, die ik naar mijn idee nog niet verstond.

Zij hield een pleidooi voor het patchen met de hand. Dat viel op dat moment bij mij in goede aarde. Halo was de quilt waarvoor ik viel. Een maand later had ik het patroon in huis en ben ik begonnen. Scrappy, met de hand, wat komt de stoffenvoorraad dan van pas. Redelijk snel had ik de benodigde blokken af, de rand nam meer tijd. Dit jaar heb ik de top helemaal af kunnen maken door in te stappen bij een HALOsewalong in 2020, georganiseerd door @sew.peace.full.

Een tweede avontuur met Jen Kingwell was haar quilt Golden Days, die ik als BOM gemaakt heb, weliswaar met overschrijding van de looptijd van één jaar. De aantrekkingskracht van dit patroon was de layout en de mogelijkheid te experimenteren met kleurgebruik. In een aantal verticale banen werd steeds één blokontwerp herhaald in verschillende versies, de uitvoering ervan varieerde qua kleur. Eén baan was gereserveerd voor de appliquétechniek, alle andere bestonden uit patchwork.

BOM-deelname vereist overigens ruimte in de quiltagenda, bij kunnen blijven is prettig, omdat elke maand een nieuw patroondeel verschijnt. Een extra stimulans is dit te doen in Bee-verband of met een aantal quiltvriendinnen.

Door het maken van Golden Days heb ik grenzen in mijn artistieke mogelijkheden kunnen verleggen. Ik raakte in een flow wat durf en kleurencombinaties betreft. Sommige blokken vind ik er fantastisch uit zien.

• 

• 

Als er één boek goed bij ons kwartaalthema Modern Traditional past, is het ‘Vintage Quilt Revival’ van K. Clark Blakesley, L. Heinrich en F. Jones. Het behandelt hoe je traditionele blokken kunt gebruiken als startpunt voor het maken van blokken en quilts met een moderne spin. In 22 voorbeelden wordt uitgewerkt welke specifieke verandering tot een modern resultaat kan leiden. 

Leerzaam! Het gaat vooral om de verschillende aspecten die kunnen werken in de transformatie van tradional naar modern. Voeg daarbij de creativiteit en de smaak van de quilter in kwestie, dan is het een geweldige opstap.

Mij heeft het geholpen om in de challenge behorend bij het kwartaalthema voor de 3e (én laatste) keer een poging te doen een ontwerp te maken, waarover ik tevreden kan zijn.

Ik maakte onderstaand vierkant omdat ik deze kleurencombinatie mooi vind, met de hand aan elkaar gezet. Mijn plan is, als de tijd daar is om hiermee verder te gaan en een andere schaal en een ander level op te zoeken. Ik heb alvast een proefblok gemaakt, een Lattice-blok naar een patroon uit ‘Cultural Fusion Quilts’ van Sujata Shah. Met dit blok wil ik de volgende rand maken.

Deze werkwijze is voor mij een stap richting improv. Verdere stappen in die richting heb ik gezet tijdens de trianglesewalong met Nicholas Ball, in het begin van dit jaar. Met behulp van zijn boek ‘Inspiring Improv’ en getoonde technieken is het gelukt een improv-quilt te maken, waar ik trots op ben. Ik had niet gedacht dat ik het zou kunnen, mijn grenzen opzoeken en verleggen, met kleur in de hoofdrol.  In staat om de ‘chaos’ de baas te worden en de quilt een gezicht te geven, in een zekere structuur te krijgen. De bies moet er nog aan gezet worden, dan is de quilt echt af! Het aangaan van dit soort uitdagingen brengt mij in een krachtenveld en vormt mij als quilter.

De stoffen van Anna Maria Horner, van Carolyn Friedlander, van Zen Chic, Kaffe Fassett en Alison Glass behoren tot mijn favorieten, zo ook weefstoffen, ombre stoffen, linnen, effen stoffen, zwart-wit en i.h.a. grafische en geometrische motieven. Ik hou van fussy cutting.

Ik houd minder van de patronen van Anna Maria Horner, wel van die van Carolyn Friedlander, zo ook van die van Denyse Schmidt. Een paar patronen uit haar boek ‘Modern Quilts Traditional Inspiration’ staan op mijn verlanglijst. Dit boek sluit overigens ook goed aan bij het huidige kwartaalthema, wel op een andere manier dan het boek dat ik hierboven noem. Dit boek legt meer de nadruk op het concept en de waarde en veranderende gedaante van quilts. Het inspireert om deel te nemen aan die ontwikkeling.

Mijn kleurgevoel is een belangrijk baken waarop ik vertrouw als het op kiezen en combineren aankomt. Ik sla ook wel eens de plank mis of er is twijfel die de overhand krijgt. Niet te lang in die greep blijven, is mijn ervaring. Erover nadenken en lukt het niet dan opnieuw beginnen. Dat is mijn motto op dit moment. Ik sta mezelf meer toe om iets uit te proberen, het hoeft niet meteen in de roos te zijn of een hele quilt te worden. Afscheid nemen van projecten, die niet meer aansluiten bij mijn keuzes of mijn gevoel van comfort zijn ook aan de orde, ook al ben ik er net mee begonnen.

Het was aangenaam om aan dit blog voor de DutchMQG te werken. Modern Traditional was de insteek, het werd ook een verslag van mijn persoonlijke geschiedenis als quilter. Hopelijk vond je het lezenswaardig en zijn er voldoende aanknopingspunten.