Een online-workshop volgen
geschreven door Zeeuwse Krab (@ineszzboz)
Graag wil ik jullie meenemen naar mijn ervaringen bij de workshop die ik online volgde bij Nicholas Ball (@quiltsfromtheattic). Later bleek dat ik niet het enige DutchMQG-lid was dat zo druk aan het werk was.
Onlangs had ik gezegd dat schrijven passend bij het onderwerp niet altijd gemakkelijk is. Maar deze Improv Border Workshop vond ik eigenlijk wel passen bij architectuur: rechte lijnen, schuine lijnen, toch vrij gestructureerd bezig zijn met stroken stof. Bijna als bouwen.
Gelukkig had ik vooraf bedacht dat ik hier wel een blog over schrijven wilde. Zodoende was ik voorbereid. Mobiel helemaal opgeladen om van het scherm foto’s te maken om de voortgang later nog eens terug te kunnen zien. Stroken gesneden in verschillende diktes en kleuren. Wat was ik blij dat ik daaruit kon pakken. Want dat het zó druk zou worden had ik niet gedacht.
Dus… luisteren, kijken, foto’s maken van het scherm, snijden, naaien, foto’s maken van eigen voortgang, strijken, naaien, luisteren, kijken….en dat alles door elkaar, voor drie uur lang. Het was véél, maar de moeite waard. Of ik ooit een improv border ga maken weet ik nu nog niet. Ik denk dat ik niet zo van de medaillonquilts ben die een rand nodig hebben. Hoewel, ik sluit niets uit. Een improv quilt met een improv rand erom zou ook wel weer apart zijn. Ik had al bedacht dat het me voornamelijk om de techniek zou gaan, altijd wat te leren. En een bredere rand kan zomaar een blok worden. Die laatste gedachte bleek achteraf te kloppen, want ik heb de volgende dag nog wat uitgeprobeerd. Daarvoor kreeg ik het idee tijdens de workshop al.
De eerste rand is een eenvoudige manier om een rand met een verspringend patroon te maken. Je hebt de keuze om heen-en-weer te verspringen of het verspringen in een getrapte schuine lijn te doen. Daarvoor moeten er drie stroken aan elkaar genaaid in de lengte en deze daarna snijden in rechte partjes van verschillende breedte. Belangrijk daarbij om de buitenste twee stroken stof niet te smal te maken. Dat geeft je meer vrijheid om te spelen. Ik heb zelf een heen-en-weer verspringende gemaakt o.a. omdat mijn stroken niet zo breed waren.
Bij een verspringende getrapte schuine lijn leg je steeds het volgende partje een gelijk deel naar onderen, dan vastnaaien, en dan de volgende, weer gelijk deel naar onderen, en vastnaaien, enz. Als alles, bij beide methodes, aan elkaar zit, snijd je overtollige stof weg zodat er een rechte buitenrand komt. ( zie de derde foto) En dan wordt het improv duidelijk omdat er een onregelmatige patroon is ontstaan.
Een andere vorm van verspringend patroon kun je maken door vooraf drie stroken op een improv golvende manier aan elkaar te naaien. Zelf vind ik deze erg leuk eruit zien en om te maken. Het is wel meer werk… maar wat heet werk, als je iets aan het doen bent wat je leuk vindt.
De gehele golvende strook wordt weer in rechte partjes gesneden, brede of smalle, maakt niet uit, wat je maar wilt. Vervolgens worden deze partjes ook weer verspringend aan elkaar genaaid. Je hebt hierbij de keuze om zelf te kiezen welk partje je pakt, het hoeft niet opvolgend te zijn. Door de golving ontstaat er toch een onregelmatige rand, en meer onregelmatig is alleen maar leuker. Althans dat vind ik. Gewoon doen wat je zelf leuk lijkt. De buitenranden even recht snijden en klaar is deze.
Ik ben enthousiast over het experiment van de dag erna. Hierbij heb ik zeven stroken, op de improv golvende manier, aan elkaar gezet. De gedachte was om er meer een blok van te maken. Nou dat lukte goed en ik vind hem erg leuk geworden. Heel bruikbaar om een hele quilt van te maken maar wel véél werk, denk ik.
Een heel andere techniek om een interessante rand te maken is een zigzag patroon maken. Daarvoor heb je twee gelijke delen, van drie stroken aan elkaar, nodig. Deze twee gelijke delen worden heel precies met de goede kanten op elkaar gelegd. Nu ga je beide delen tegelijk in schuine partjes snijden. Hoe schuiner, hoe duidelijker de zigzag zal worden. Partjes kunnen gelijk van breedte zijn dan krijg je een gelijkmatige zigzag. Of je snijdt verschillende breedtes en dan krijg je een onregelmatige zigzag. Wel belangrijk dat je steeds dezelfde schuinte aanhoudt. De twee bij elkaar horende delen worden steeds beide met de zojuist schuin gesneden zijde aan elkaar genaaid, gestreken en daarna de verschillende dubbele partjes weer verder aan elkaar waardoor het zigzag patroon duidelijk wordt. Ik koos voor een meer flauwe zigzag, weer omdat mijn stroken niet heel breed waren.
En nu wil ik jullie nog twee manieren uitleggen waarbij een bredere rand gemaakt kan worden die ook dienst kan doen als tafelloper, placemat, of blok. Ook nu weer verschillende kleuren en breedtes stroken aan elkaar naaien maar nu in een V vorm. Om en om een strook er aanzetten. ( zie foto hieronder links). Het is wel belangrijk om vrij snel in het proces een correcte breedte te kiezen zodat je weet op welke plaats de nieuwe stroken moeten worden genaaid. Dat voorkomt dat je veel stof moet wegsnijden bij het op maat snijden. Verder moet je bedenken of je het lage punt van de V recht onder elkaar wilt of dat ze mogen verspringen. Bij mij zijn ze versprongen. Wil je dit niet dan is het belangrijk dat je evenveel brede en smalle stroken aan elke zijde toevoegt.
De laatste manier voor een brede rand is ideaal om je geliefde scraps te gebruiken. In deze vorm zijn de delen omsloten met een dun biesje. Deze waren bij mij ¾ inch gesneden maar kan natuurlijk ook iets breder, of iets smaller. Je start met een stukje stof, snijdt een deel langs de liniaal en zet daar een biesje aan. Dan weer een stuk stof pakken, een deel langs de liniaal snijden en deze snijkant aan de andere kant van de laatst aangenaaide bies vastnaaien. De vorm van ieder deeltje wordt bepaald door de snijhoek die gekozen wordt. Zo om en om een biesje, een stuk stof, een biesje enz. In het voorbeeld op de foto hieronder gaan de hoekpunten van rechts naar links. Dat hoeft niet. Je kunt ook alles links, of rechts of in het midden houden, door de juiste snijhoek te kiezen. Ik vind het een leuk effect geven, die effen biesjes tussen de scraps.
Het zit er weer op, dit blog over improv borders. Ik hoop dat je er wat aan hebt. En? Vind je het passen bij architectuur?
Mochten er nog vragen zijn over deze randen, hoor ik het graag.
