mei 2025 – Dutch MQG

MQG Satsuma, de quilt

29 mei 2025/2 Reacties/in CURVES, explore MQG, Geen categorie, SLOW STITCHING/door Sanne

Vorig jaar ben ik begonnen met de MQG sew-a-long en ik hield jullie op de hoogte via de blogs. Er kwam natuurlijk weer van alles tussendoor in de zomer en toen bleef de top liggen. Dit is vast heel herkenbaar (hoop ik) toch: dat een quilt niet binnen de planning van een SAL afkomt.

Even een reminder, wat is deze sew-a-long ook alweer? In deze sew-a-long maken we de Satsuma Quilt, ontworpen door Holly Clarke, een lid van Winnipeg MQG. Holly is op social media te vinden onder de naam Hold my Seamripper. Deze quilt is geïnspireerd op een oud quiltontwerp, een traditionele Irish Chain quilt. Holly heeft deze veranderd door de meeste vierkanten te vervangen door orange peel blokken. De naam Satsuma is een knipoog naar de sinaasappel waaraan het gebogen blok zijn naam ontleent. In mijn eerste en tweede blog kan je lezen hoe ik tot mijn ontwerpkeuzes kwam en hoe ik het heb aangepakt.

In mijn laatste blog had ik de blokken in elkaar en kon ik gaan beginnen aan de grote puzzel om de blokken op de goede plek te leggen en een kloppend patroon te krijgen. Omdat de blokken vrij groot zijn was dat nog best wel een puzzel, ik gebruikte hiervoor mijn bed, en legde ze per soort klaar. Alles gelabeld, het patroon ernaast en elk blok dubbel checken of het klopte. Uiteraard ook hulp ingeschakeld in de vorm van mijn man die moest controleren of het patroon goed doorliep.

Een volgende stap was de blokken zo te draaien dat dezelfde stoffen niet naast elkaar lagen, dit ging best aardig tijdens het neerleggen. Bij het daadwerkelijk in elkaar naaien heb ik hier en daar natuurlijk een blok weer gedraaid en klopte het alsnog niet, maar goed dat hoort dan ook bij een scrappy quilt. Als ik dat had willen voorkomen had ik alles moeten plannen, maar dat leek me niet te doen bij deze quilt. Ik ben wel benieuwd, halen jullie het dan uit? Of let je er eigenlijk helemaal niet op bij een scrappy quilt, hoe pakken jullie dat aan? Laat het hieronder weten in de comments, ik ben erg nieuwsgierig.

Ik wist vanaf het begin eigenlijk al dat ik deze quilt met de hand door wilde gaan quilten, dit hele project is een experiment dus ik gaf mezelf ook de ruimte om dit uit te gaan proberen. Ik heb wel vaker een quilt(tje) met bigstitching doorgequilt, maar nog nooit zo’n groot formaat. Zou ik dat wel leuk vinden, waar zou ik tegen aanlopen en hoelang gaat dat wel niet duren? Allemaal vragen die ik me van te voren stelde en ik heb er veel van geleerd. Om het mezelf iets makkelijker te maken heb ik de quilt laten basten op de longarm door Mique. (aanrader!)

Ik begon enthousiast, maar probeerde een ‘te’ ingewikkeld patroon en verloor snel het plezier en dus ook de motivatie. Daarom heeft de quilt ook geruime tijd onderop een stapel gelegen, maar na een workshop bij Jen Kingwell over handquilten had ik weer veel zin om ermee door te gaan en was de quilt ook eigenlijk in twee weken af.

Voor de binding ben ik verder gegaan met bigstitching, door het zetten van kruisjes. Een flink karwei, waar het Songfestival al niet goed voor kan zijn, een week lekker op de bank met ‘bijzondere’ televisie en ook de binding zat er om heen. Ik gebruikte voor het doorquilten en het vastzetten van de binding de bolletjes Candy Floss van scheepjes, prachtige kleuren en ik vind het heel erg fijn garen om mee te werken. Bijkomend voordeel is dat er genoeg op een bolletje zit om een hele quilt mee te doen en de prijs is ook zeer aantrekkelijk.

Bij mijn ouders in de tuin kon ik op een van de mooie dagen prachtige foto’s nemen, waarbij het licht voor mooie effecten zorgde. Ik kijk terug op een geslaagd experiment, dit zei ik namelijk vorig jaar: “Als experiment ga ik deze quilt maken met een groot assortiment Fat quarters uit mijn voorraad. De originele quilt is gemaakt in effen stoffen (solids).” Ik wou uitproberen of je het effect van de solids ook kon bereiken met printjes en een scrappy look. Ik ben benieuwd en hoor graag wat jullie ervan vinden.

Een quilt met ovalen door José

26 mei 2025/9 Reacties/in 2025 Jaar van Vorm, Geen categorie/door Gast Blogger

Deze maand was de vorm Ovaal. Eigenlijk had ik gedacht dat het de driehoek zou worden, dus ik moest even schakelen. Maar dat duurde niet lang, want ik herinnerde me het boek Double Vision Quilts, dat helemaal gebaseerd is op cirkels en ovalen. Ik heb het boek anderhalf jaar geleden gekregen met kerst, maar was er nog nooit echt serieus mee aan de slag gegaan. Na wat bladeren wist ik al snel wat ik wilde maken. Niet één van de patronen uit het boek, maar een combinatie van een paar patronen, want ik geef altijd graag ergens mijn eigen draai aan 😊

Het boek beschrijft een aantal technieken, maar ik was er al snel uit welke het voor mij zou worden. Mijn gekozen ontwerp bestaat uit 2 lagen. De onderste laag is een raster van rechthoeken. De tweede laag bestaat uit applicaties, zowel ovalen als de ‘negatieve’ ovalen in een soort stervorm. In het boek wordt deze omschreven als ‘kisses’.

Toen ik eenmaal mijn ontwerp had gekozen, moest ik natuurlijk nog bedenken welke stoffen ik ging gebruiken. Ik bedacht dat we wel een nieuwe wallhanging konden gebruiken op de slaapkamer, en die heeft groene accenten. Dus dat werd shoppen in mijn bak met groene stoffen (ik heb al dit hele jaar geen nieuwe stoffen gekocht! 😊). Het was nog een heel gepuzzel en geschuif om een leuk kleurverloop te maken. Ik koos uiteindelijk voor de lichte stoffen in het midden en de donkere eromheen.

Voor de tweede laag was het eerst een kwestie van heel wat ovalen en ‘kisses’ overtrekken op steam-a-seam en die uitknippen. Ik had nog niet zo vaak met steam-a-seam gewerkt, maar heb het een tijd geleden op de quiltbeurs gekocht om uit te proberen. Wat ik er fijn aan vind, is dat het aan beide kanten een plaklaagje heeft, zodat je tussendoor niet hoeft te strijken. Het nadeel is dan weer dat je bij het naaien wel wat lijm aan je naald krijgt, maar dat was makkelijk weer te verwijderen. Na het knippen van alle ovalen en ‘kisses’ was het weer flink puzzelen en schuiven om ook op de tweede laag een mooi kleurverloop te krijgen. Ik ging uiteindelijk voor de lichte stoffen linksonder en dan donkerder naar rechts toe. Af en toe maakte ik een foto tussendoor, die ik dan in grijstinten zette, om te kijken of het verloop en contrast er goed uit zag.

Dan nog even vast strijken en op naar het appliqueren. Ik koos voor een simpele zigzag met een doorzichtig poly-garen, zodat de stiksels zo min mogelijk afleiden van de stoffen en het ontwerp. In het boek wordt juist ook vaak gekozen voor siersteken, maar dat is minder mijn ding. En het was ook een praktische keuze, omdat ik niet zoveel groene tinten garen heb en ook gewoon te lui ben om vaak van garen te wisselen 😉

Ik ben erg blij met het resultaat! Deze top was erg snel en gemakkelijk te maken (dus zonder ronde vormen te hoeven naaien!) en het effect vind ik erg leuk. Door de ovalen en ‘kisses’ af te wisselen is het ontwerp wat minder voorspelbaar en blijft je oog zoeken naar hoe het patroon nou in elkaar zit. Deze top zal wel een tijdje hangen denk ik, hij zal niet heel snel vervelen. Maar, eerst nog even een klein randje eraan naaien zodat ik ‘m kan vastnieten op canvas. Dit klusje schuif ik echter nog heel even voor me uit, want ik ben natuurlijk allang weer begonnen aan iets nieuws 😀

Uitdaging: ontwerpen met het ovaal

19 mei 2025/11 Reacties/in 2025 Jaar van Vorm, Geen categorie/door CindyVissering

Voor deze maand met het ovaal besloot ik het eens op een heel andere manier aan te pakken. Ik kreeg namelijk meteen al een beeld van ovalen die rondom een midden als bloemblaadjes elkaar overlappen. Nu zou je daarvan een bloem kunnen maken met geappliqueerde vormen, maar ik wilde wel eens zien waar ik op uit zou komen wanneer ik de overlappende gedeeltes zo zou gaan kleuren zodat het lijkt alsof de ovalen deels transparant zijn. In de overlappende gedeeltes ontstaat dan een mengkleur.

In mijn eerste model overlappen de ovalen elkaar zelfs twee keer, dat geeft op zich een mooi patroon, maar wordt wel heel erg ingewikkeld om te maken. Daarom nam ik een wat slanker ovaal en een kleiner aantal ‘bloemblaadjes’. Qua maken van het patroon maakte ik in het eerste model gebruik van de transparantie van de ovalen en liet het programma de tussenkleuren maken. In het tweede model heb ik de vlakken gesplitst en koos ik zelf de kleuren voor de grote ovaal-delen en de orange-peel achtige overlappende stukken. In het midden een ster, waar anders teveel naden samen komen.

Ook deze vorm is vooral goed met appliqueren te maken (ik snap die twist wel!). Daarvoor zijn diverse opties. Ik benadrukte hier de lijnen, zoals in een glas-in-lood beeld. Dan kun je raw-edge applicatie gebruiken en die dek je dan mooi af met een zwart bandje – die zijn gelukkig kant en klaar te verkrijgen met plakstrook voor tijdelijke bevestiging.

Maar wat als we toch vooral de vormen in elkaar willen naaien… Dan zou je een cirkel kunnen trekken over twee ‘bloemblaadjes’ heen, die worden dan spits, en de getekende lichtgroene cirkel (die deels buiten het blok valt) zou de laatste naad zijn. Binnen beide secties krijg je steeds rondlopende naden – met de uitdaging om kruispunten goed aan te sluiten zodat de rondlopende lijn van de ene sectie mooi overloopt in de andere. Niet een heel simpel blok, en het lijkt ook niet echt meer op een ovaal.

Dan gooien we het over een andere boeg. In plaats van de ovalen rond een middelpunt te kopiëren, nu in een recht, beeldvullend grid. Om het leuke effect van transparantie te bereiken, kopieerde ik het grid en verplaatste het precies op de helft naar benden en naar rechts. Hierdoor ontstaan er langgerekte orange-peel-achtige vormen en ruiten met gekromde zijden. Het doet me erg denken aan retrobehang…

Zo’n herhalend raster vind ik zelf een beetje saai, ik houd wel van transformaties. Dus wat als we aan de ene kant de gele ovalen weghalen en aan de andere kant de groene? Ik maakte twee varianten: met een effen lichtblauwe achtergrond en met een paarse achtergrond met een verloop van licht naar donker. Hm… dat doet me ineens denken aan de Double Vision Quilts van Louisa L. Smith – maar die zijn geheel anders opgebouwd (José maakte er één in het kader van het ovaal).

En hoe we dit laatste ontwerp zouden moeten maken…. Ik houd het voor nu maar even op appliqueren. Al doen die ruiten met gekromde zijden met de langgerekte orange-peel-achtige vormen me wel denken aan de ‘cathedral window’ techniek… Je ziet, ik zou kunnen blijven spelen met vormen. En in mijn vorige blog zei ik nog wel dat ik niet zo goed was in grafische vormen, de uitdaging met het ovaal heeft me toch daartoe verleid, waar zo’n jaar van vorm al niet goed voor is!

Quiltboek van de maand: Boro

15 mei 2025/2 Reacties/in Boek van de maand, Geen categorie/door Ineke

Dit inspirerende boek over de traditionele Japanse patchworktechnieken en -patronen werd in 2020 onder de titel The Book of Boro in het Verenigd Koninkrijk uitgegeven. Sinds 2025 is er ook een Nederlandse vertaling die bij Veltman Uitgevers verschenen is. Een heel nieuw boek dus en in de Nederlandse taal!

Auteur

Susan Briscoe woont in Kettins, Perthshire in het Verenigd Koninkrijk en heeft al meerdere boeken over Sashiko en Japanse naaitechnieken gepubliceerd. Sommige van jullie zullen haar daarom waarschijnlijk ook al wel kennen. Ze is een expert op het gebied van Japanse stoffen, sashiko en boro en heeft als lerares Engels in Noord-Japan gewerkt. Nog steeds reist ze veel naar Japan. Ze heeft veel antieke Japanse kledingstukken en boro werk verzameld. Naast haar ervaring in het maken van Japans naaiwerk, heeft ze ondertussen ook een grote webshop met al het materiaal dat je hiervoor nodig hebt. Sinds 2017 geeft ze workshops via de Engelse online TV-platforms Sewing Quarter en Sewing Street, die vrij toegankelijk en via Youtube te bekijken zijn. Sewing Quarter werd helaas in 2019 gesloten, maar op de website van Susan Briscoe kun je via de link het opgenomen programma van Sewing Quarter nog bekijken.

Opbouw van het boek

Het woord ‘Boro’ betekent ‘lomp’ of ‘vod’. De borotechniek werd uit noodzaak door arme mensen in Japan gebruikt om kledingstukken te verstellen en te repareren, omdat grondstoffen voor nieuwe stoffen te duur of niet verkrijgbaar waren. Sommige borostukken bevatten eenvoudige sashiko borduurpatronen, maar boro en sashiko zijn niet hetzelfde. Sashiko is een borduurtechniek, daarentegen is boro eerder de belichaming van duurzaam en niet-verspillen van kleding en stoffen.

Dit boek geeft je de basisvaardigheden om eigen door boro geïnspireerde werken te maken. De voorgestelde projecten in dit boek baseren op de antieke boro collectie van Susan Briscoe zelf, maar hebben vaak een moderne twist. Het is mooi om boro werkjes te maken, maar door de nieuwe stoffen hebben zij tijd en intensief gebruik nodig om een ‘echte boro’ te worden.

Het boek begint met een uitleg over de geschiedenis en de betekenis van boro. In dit hoofdstuk gaat ze ook in op het feit dat er in het noorden van Japan geen katoen verbouwd kon worden vanwege het koude klimaat. Vanuit het rijkere zuiden waar wel katoen verbouwd werd, ontstond er een handel in gebruikte katoenen stoffen, ze waren kostbaar vooral voor de ontwikkeling van mechanische spinmachines en weefstoelen. De gebruikte kleding werd in ballen door een aantal vrouwen opgekocht, die het verdeelden, wasten en schrobten tot het weer schoon was. De bruikbare delen werden opnieuw tot kleding vermaakt, waarbij de stof ondertussen wel een duidelijk ‘gebruikt’ uiterlijk had gekregen. Kimono’s waren hierbij erg handig, omdat ze uit rechte lappen stof genaaid zijn die makkelijk uit elkaar genomen konden worden om te hergebruiken. Aansluitend wordt het traditionele verven van de stoffen, het maken en borduren van een boro en boro’s vandaag besproken.

In de volgende hoofdstukken worden gereedschappen en materiaal, als ook verschillende technieken besproken. Waarbij de technieken met tekeningen duidelijk uitgelegd worden.

Het boek heeft verder 10 projectwerkstukken, die ieder met een stuk uit de verzameling van Susan Briscoe beginnen. Daarbij zoomt ze in op dat wat haar aan het werkstuk inspireert. Daarna volgt een beschrijving hoe je het zelf na kunt maken. Ook kun je dit ter inspiratie voor een eigen werkstuk gebruiken. Gevolgd wordt dit grote project door een miniprojectje, een klein voorwerp, dat het mogelijk maakt op kleinere schaal de getoonde techniek van het grotere werkstuk te oefenen. De benodigdheden en werktekeningen van alle projecten worden duidelijk aangegeven. Er worden staan patronen in voor de meest uiteenlopende werkstukken, van een deken voor op de bank, naar een kimonojas, tot verschillende tassen en een onderzetter. Al met al is er voor iedereen iets interessants bij te vinden, lijkt me.

Aan het einde dan een lijst met leveranciers van Japanse stoffen en materiaal in Nederland.

Mijn ervaring met dit boek

Dit boek heb ik nog maar een paar weken in huis en ik vertelde er enthousiast mijn oudste dochter over, die vaak naar Japan reist. Ook zij was gelijk enthousiast over dit boek en voor Moederdag heb ik een pakketje met verschillende Japanse stofjes van haar gekregen. Deze zijn zo mooi dat ik ze eigenlijk niet kapot wil knippen. In het boek heb ik een patroon van een mooi kussen gevonden, hier kan ik misschien een van deze stofjes als paneel inzetten en met boro borduursteken vastzetten aan een andere mooie bijpassende stof? Ik denk erover na.

Het is eens een heel ander boek dan de gebruikelijke quiltboeken, omdat de voorbeelden en patronen uit een geheel andere cultuur stammen. Al lijkt veel op het eerste manier door de vele donkerblauwe kleuren een beetje duister, kan ik me voorstellen dit ook met rustige andere stoffen in iets vrolijkere, heldere kleuren te naaien. Interesseert je het boek? Ik neem het graag ter inzicht mee naar de Gettogether deze maand.

Susan Briscoe (2025), Boro traditionele Japanse Patchworktechnieken & -patronen, Veltman Uitgevers, softcover 127 blz., Nederlandstalig, ISBN 9 789048 322404.

Hoe quilten we de quilt?

13 mei 2025/3 Reacties/in Geen categorie, Hoe quilten we de quilt/door Irene

Daar gaan we weer! Tijd voor een nieuwe quilt in de categorie “Hoe quilten we de quilt?” Deze keer een inzending van Janneke. Super leuk dat je je quilt hebt ingestuurd om wat ideeën te krijgen voor het doorquilten.

Janneke maakte deze super gave colorwash quilt.

Note: wanneer je op de foto’s van de quiltpatronen in deze blog klikt ga je naar de websites waar deze te vinden zijn.

Colorwash quilt

Hier zet ik even wat informatie over de quilt op een rij, samen met de wensen

De quilt is 150 cm groot
De blokken zijn 3″
Voorkeur voor het doorquilten: met de walking foot op een gewone machine, liever niet free motion quilten
Golven zijn al geprobeerd op de quilt, maar was het nog niet helemaal

Garen kleur kiezen

De eerste vraag die Janneke noemt in haar mail is de keuze van de kleur garen. Ze schrijft dat lichtblauw mooi lijkt bij alle tinten. Als ik de quilt zo zie kan ik me voorstellen dat dat goed zal passen!

Wanneer je in banen zou werken kun je ook kiezen om het bovenste deel met een warmere tinten te quilten, het middelste deel met een neutrale kleur (bijvoorbeeld crème of lichtblauw) en het onderste deel met een koele tint, bijvoorbeeld donkerblauw of donker paars.

Edge to Edge

Voordat ik twee ideeën deel met een walking foot, wou ik toch ook even een niet-walking foot ontwerp delen dat bij me op kwam als idee voor de quilt.

De quilt bestaat uit vierkantjes. Door de speelse plaatsing van de kleine vierkantjes en het kleurverloop, heeft de quilt niet heel erg een strak design, maar toch is er wel een grid te zien van de vierkante blokjes. Soms kan het dan leuk zijn om in het quiltontwerp te kiezen voor iets met juist niet strakke vormen.

Met free motion, of met quilten met een long arm zou je dan voor zo iets kunnen gaan:

Of iets als dit, met soepele organische lijnen.

Walkingfoot

Wat je zou kunnen doen om het raster in de quilt juist te benadrukken is het quilten langs de naden. Je schreef over het ontwijken van de hoeken van de blokken waar veen naden bij elkaar komen. Dat zou je kunnen doen door een raster te quilten zoals in de onderstaande foto.

Hierbij kun je ook spelen met verschillen de kleuren garen op de horizontale lijnen en een neutrale kleur nemen op de verticale lijnen.

Het zal wat subtieler worden wanneer je dit met meer matchend garen quilt, en de lijnen niet al te ver van de naden plaatst.

Golven

Je gaf ook aan dat je golvende lijnen had geprobeerd. Dat lijkt mij een mooi design voor deze quilt. Ik vind dat erg passen bij het gevoel dat het verloop van kleur geeft aan de quilt. Er zit een mooie flow in de quilt.

Misschien kun je gaan voor een niet al te ‘nette’ golf. Bijvoorbeeld zoiets als dit. En dan van links naar rechts.

Wavy Grid

Een laatste idee dat ik met je wil delen is een combinatie van een grid en een golvende lijn. Dit is misschien iets uitdagender om uit te voeren, maar nog steeds te doen met een walking foot.

Wanneer je op bovenstaande foto klikt kom je bij een blog van Patchwork & Quilting co met tips voor het maken van dit ontwerp.

Ik ben benieuwd of deze ideeën iets voor je zijn!

Veel succes en plezier met het doorquilten van je quilt.

Groetjes,
Irene

Ben jij de volgende in deze rubriek?

Lijkt het jou ook leuk om wat ideeën te krijgen voor het doorquilten van een top die je hebt liggen? Stuur hem in! Stuur je foto’s en een korte beschrijving van wat je graag wilt (of juist niet wilt) naar info@dutchmqg.nl en wie weet, staat jouw quilt hier volgende maand.

Round Robin, ronde 4

8 mei 2025/2 Reacties/in Geen categorie, Round Robin/door Gast Blogger

We zijn alweer bezig met ronde 5… nog maar ééntje te gaan hierna. Wat gaat het toch weer snel. Ik ben zo benieuwd wat er allemaal geworden is van de quilts die bij me langskwamen, en natuurlijk ook mijn eigen quilt.

Dit is de derde RoundRobin waar ik aan mee doe, allemaal via DutchMQG. Een rijenquilt is wel weer een heel ander concept. In het groepje waar ik hiervoor in zat werden de lijnen en vormen mooi vanuit het midden doorgetrokken (dat was een uitvergroot log-cabin quilt) zodat de quilt niet meteen herkenbaar is als een RoundRobin. Met rijen blijkt dat toch wel een beetje lastiger, al bestaan er natuurlijk zat ontwerpen voor rijenquilts waarbij de rijen echt heel verschillend kunnen zijn. Dus dat is dan ook een beetje waar ik me als beeld op aan het richten ben.

Ik was gevraagd om over ronde 4 te schrijven, maar ik heb daar uiteindelijk hetzelfde blok in andere vorm toegepast als ronde 3, dus ik begin het verhaal daar. De quilt waar ik in ronde 3 aan werkte wordt voor Molly. Molly had een hele doos vol met donkerblauw en oker batikstoffen meegestuurd dus dat was al een feestje om iets mee te gaan doen! Ik zoek altijd eerst naar overeenkomsten in de al gemaakte rijen en bij deze quilt viel het me op dat er steeds gebruik gemaakt werd van ‘vlechttechnieken’. Daarmee bedoel ik bijvoorbeeld een log cabin omdat je stroken om-en-om vanaf de ene en de andere kant naait. En juist op dat moment bood Marieke uit mijn Bee een paar boeken aan waaronder ‘Stack the Deck’ van Karla Alexander en daarin zag ik ineens inspiratie staan.

Sneak Previews van Cindy van ronde 3 en 4.

De improv techniek die Karla omschrijft is redelijk simpel volgens lijnen in een bepaalde richting een stapel stoffen tegelijkertijd snijden en dan van elk gesneden stapeltje steeds een stofje meer van voren naar achterop de stapel leggen. Op die manier heeft elke stapel een ander stofje voorop liggen. Ik nam een kleiner blok dan in het boek, maar het ging heel goed. En de vlechttechniek kwam heel mooi uit. Misschien een beetje cryptisch hier, maar misschien kan ik na de RoundRobin deze techniek nog eens in een boekbespreking-blog met het resultaat erbij laten zien…

Ik zag in dat blok met een andere configuratie ook meteen een ster. Ik wist dat de RoundRobin van Elsbeth als thema sterren had… dus was dat even leuk! De blokken werden dan wel weer een stukje kleiner, want ineens moesten er twee naast elkaar. Tegen de tijd dat ronde 3 bij mij op de mat plofte, en ik het doosje openmaakte raakte ik een beetje in verwarring…. want er was wel erg veel wit in de startrij van Elsbeth – en de blokken uit het boek gingen uit van twee kleurgroepen. Daar heb ik wel even over zitten dubben: kon ik het wit overslaan en alleen vol kleur sterren maken? Hm. Na een paar dagen nadenken sloeg ik me plots voor mijn hoofd: ik kon wit (en gradaties) toch ook zien als een ‘kleur’? En zo paste het bedachte blok toch in de quilt….

Groetjes, Cindy

Sneak Previews ronde 4 van andere leden uit Round Robin groep 1

Voor de vierde rij van de Round Robin is het mijn beurt om iets te schrijven. Zoals velen van ons was ik ook een beetje onzeker om mee te doen. Kan ik net zo goed naaien als de anderen? Zullen ze mijn ideeën leuk vinden? En zal ik zelf wel blij zijn met wat er voor mij gemaakt wordt? Dat blijft toch spannend! Maar wat ik steeds meer merk, is dat hoe verder we komen met de rijen, hoe minder eng het wordt. Ieders smaak is anders, en uiteindelijk wordt het vast een prachtig geheel.

Met de rij voor Karens quilt (eigenlijk voor haar zoontje Aart) heb ik fijn samengewerkt met Ineke. Ze had een idee, maar dat paste niet helemaal. Na wat heen en weer appen, besloten we elkaar te ontmoeten op Het Stoffenspektakel in Groningen. Het was meteen gezellig en we waren het al snel eens. Dank je wel lieve Ineke, voor de fijne samenwerking! Zo leer je toch je mede RR’ers beter kennen.

De inspiratie voor de vorige rijen kwam eigenlijk meteen, maar ik besloot elke keer toch iets anders te maken dan ik in eerste instantie had bedacht. Een rij van 8 inch is mooi, maar toch wat smaller voor de dingen die ik in mijn hoofd had, waardoor niet alles mooi uit zou komen. Bij de rij voor Karen was het plan gelijk duidelijk door het sparren met Ineke en kon ik gewoon niet meer al te veel switchen. Best eens prettig voor iemand met altijd een hoofd vol ideeën en inspiratie!

Karen heeft gekozen om verticale in plaats van horizontale rijen te maken en dat vind ik erg leuk, het geeft een heel ander effect. Ik zie Aart al voor me op z’n knietjes langs de rand van zijn bed te kijken naar wat er allemaal valt te zien op zijn quilt.

Ik ben nu benieuwd naar de volgende rij die ik mag maken, die van Joes. Die zal vast weer heel anders zijn en ik kijk er naar uit om eraan te beginnen!

Groetjes, Gisele

Sneak Preview van Gisele ronde 4

Jaar van vorm: Mei

5 mei 2025/4 Reacties/in 2025 Jaar van Vorm, Geen categorie/door Mique

Mei start met een paasvakantie die lekker lang duurt. Het mooie weer heeft je er misschien van weerhouden om aan het quilten te zijn. Maar er komen wat koelere dagen aan, dus dan is dit het perfecte moment om je te inspireren met de vorm van de maand mei. Kun je het al raden?

Na alle rechte en hoekige vormen van de afgelopen maanden dan nu eindelijk een organische vorm.

De vorm van deze maand: het OVAAL

Het ovaal is een kromme die eruitziet als een ei of een ellips, of als een rechthoek waarvan twee tegenoverliggende zijden zijn vervangen door cirkelhelften. Dus daar heb je dan de inspiratie al: in mei leggen alle vogels een ei! Het woord komt van het latijnse woord voor ei: ovum. Ben je geïnteresseerd in hoe je een ovaal wiskundig kunt berekenen, kijk dan eens naar dit artikel in het wiskunde tijdschrift Pythagoras.

Misschien heb je in museum Kröller Müller de beelden van Brancusi gezien. Hij had een kleine obsessie met de vorm van deze maand. Een van zijn bekendste werken is daar te zien: het ei van steen met de titel : het begin van de wereld (1924).

Inspiratie uit de natuur en de architectuur (brug in Delft)

Sanne vertelt hoe zij aan haar idee kwam:

In de maand mei leggen alle vogels een ei, voor mij de inspiratie voor het ovaal. Voor mijn kalenderpagina van mei wilde ik ik iets met eieren gaan doen, er kwamen verschillende schetsen voorbij. Ik begon met een nestje met eitjes, maar dat vond ik niet zo leuk, toen het idee van een spiegelei, maar dan netjes in een ovale vorm. Dit heb ik uitgeprobeerd, maar dat werd toch niet zo leuk.

Op het moment dat ik deze pagina maak staat het nieuws vol met de eerste kievitseieren die overal in het gras gevonden worden. En toen wist ik het, ik maak een grasveld vol met gevonden eieren.

En dan nu de twist: applicatie

Ik vind zelf ronde vormen makkelijker te appliqueren dan vormen met scherpe punten, zoals een orange peel of een “wiebertje”. Ik koos deze keer voor een manier met free motion quilting om de eieren vast te zetten. Dus je zet ze met een kleine beetje lijm (of vlieseline, steam-a-seam, rijgdraad) vast op de achtergrond en op het moment dat je gaat quilten ga je over de vorm heen aan de rand. Ik vind dit zelf een leuk speels en organisch effect geven, goed passend bij de eieren en wederom een leuk experiment. Zoals ik bij elke pagina eigenlijk lekker kan spelen en experimenteren.

Voor de applicatie techniek heeft Erica een uitgebreide blogpost geschreven met veel uitleg. In haar verhaal staan ook weer links naar video’s, inspiratie van andere quilters en informatie over materialen die handig zijn om te gebruiken. Die blogpost vind je hier.

We zijn weer benieuwd wat jullie maken. Post op de sociale media en link ons in je post. Ook deze maand is er weer een mooie prijs te winnen vol met leuke sponsorgoodies!

Quiltcon – deel 1

1 mei 2025/6 Reacties/in explore MQG, Exposities, Geen categorie, workshop verslag/door Sanne

“Ik wil toch ooit nog wel een keertje naar Quiltcon.” Volgens mij zijn er veel (moderne) quilters die deze woorden weleens hebben uitgesproken. Zo ook Irene en ik. Afgelopen jaar besloten we dat het moment eindelijk daar was: we gingen het echt doen.

Vol enthousiasme, en met een flinke dosis adrenaline en zenuwen, stonden we klaar in de wachtrij voor de workshops zodra de inschrijving openging. Technisch ging er van alles mis met de website, maar het is ons toch gelukt om precies die drie workshops te bemachtigen die we graag wilden volgen.

Even werd het nog spannend: door de technische problemen werd de inschrijving tijdelijk stopgezet, en het was niet helemaal zeker of onze reserveringen zouden blijven staan. Gelukkig kwam na enige tijd de verlossende e-mail: alle drie de workshops waren bevestigd.

Daarna kwam er weer van alles tussendoor en “vergaten” we een beetje dat we nog naar Quiltcon gingen, dus het hotel en de vlucht werden wat lastminute geboekt, maar toen was het eindelijk zover. We hadden er graag nog een paar dagen Phoenix en omgeving aan vast geplakt, maar met een jong gezin en allebei een eigen bedrijf paste dat niet in de agenda deze keer.

Toen was het eindelijk zover, op woensdag 19 februari in alle vroegte vertrokken we naar Schiphol en vlogen we via Londen naar Phoenix. We pakten een taxi naar het hotel en waren precies op tijd om de Award Ceremony te streamen in onze kamer. We kregen daar al een voorproefje van al het moois wat we de komende dagen nog zouden gaan zien.

Dag 1

We begonnen de dag lekker op tijd met een prima Amerikaans ontbijt in het hotel, bagels, slappe koffie en te sterke thee met een koffiesmaakje. Toen we de hal binnenliepen keken we meteen onze ogen uit, er stond al een enorme rij bij de booth (stand) van Ruby Star Society, later hoorden we dat ze op dag 1 altijd wat oudere prints te koop hebben voor de echte verzamelaars. En dit zijn er veel, Ruby Star Society, is echt ontzettend populair in Amerika onder moderne quilters, bijna elke winkel had het wel te koop. Irene begon de dag met een meet & greet bij de Benartex kraam en daarna hebben we eigenlijk de hele dag rondgelopen langs alle kraampjes, een deel van de tentoonstelling. Het was echt overweldigend, zoveel te zien, zoveel mensen die je aanspreken, een hele open en sociale sfeer. Halverwege de dag waren we redelijk overprikkeld met indrukken (op een positieve manier) en zijn we rustig een kop koffie gaan drinken en alles op ons in laten werken. We sloten de avond af met een diner met andere Benartex ontwerpers en ook hier kwamen we vandaan vol inspiratie en geweldige verhalen. Vroeg naar bed, nog even nagenieten van de prachtige kleding en tassen die we zagen, en tijd om te slapen. Want die jetlag en lange reis gingen ons ook niet in de koude kleren zitten.

Dag 2

We begonnen de dag met onze allereerste workshop: curvelitos, hele kleine cirkels, halve cirkels en kwart cirkels. Een workshop gegeven door Fiona Johnstone. In een volgende blog zullen we uitgebreid verslag doen van de workshops. Daarna een heerlijke lunch, gevolgd door een presentatie op het grote podium van Irene en de andere ontwerpers van Benartex.

Na de lange dag van gisteren, vol inspiratie hadden we vandaag een beetje een idee wat we wilden gaan kopen en het shoppen kon beginnen. Wat ook erg bijzonder was, en waar ik niet op gerekend had eigenlijk, was de overvloed aan goodies en materialen die we kregen en konden winnnen. Zowel bij Figo als bij Art Gallery Fabrics kon je meerdere keren per dag stoffen winnen, dus onze tassen vulden zich goed.

Aan het einde van de middag was het een bijzonder moment, de MQG mini swap in real life. We hadden ons allebei in het najaar opgegeven, want een swap is natuurlijk ontzettend leuk, maar nog veel leuker als je in het echt kan wisselen met je maatje. Het was een zaal vol met enthousiaste mensen en de prachtigste miniquilts. Grappig om te zien was wel dat mini en modern nog breed werd benaderd, er kwamen echt allerlei soorten miniquilts voorbij. Ik werd echt ontzettend verwend met een prachtige vos (mijn favoriete dier), gecombineerd met mijn favoriete stoffen van Giucy Giuce en Irene kreeg een miniquilt met kathedraal ramen, waarin de prachtigste Heather Ross stofjes waren gefussycut. Wil je meer lezen over de swap, kijk dan eens op de blog van Sanne.

Dag 3

Op zaterdag begon onze dag al om erg vroeg met een event voor guild leaders, georganiseerd door de MQG. Dit event, genaamd “Muffins en mingle” was echt ontzettend leuk. Sowieso was er een uitgebreid ontbijt met koffie en thee en er waren ontzettend veel leiders van quilt gildes bij elkaar. Elk half uur wisselde je van groep/tafel en sprak je over verschillende thema’s. We hadden het over websites, contributie, inspiratie, wel/niet groeien en er werd ook ontzettend leuk gekletst. Ook maakte we kennis met de board verantwoordelijke voor Europa en de andere leden van het MQG bestuur.

Irene had toen nog een meet en greet op de vloer en ik ben even heerlijk gaan shoppen, een patroon van vosjes van Elizabeth Hartman riep mij al vanaf het begin, dus die ging samen met een starterkit voor deze quilt in de tas. De middag was gevuld met een workshop screenprinting, gegeven door Karen Lewis. Zo’n fijne afwisseling, om naast de drukte en alle indrukken een paar uur zelf bezig te zijn met maken en ontwerpen.

We sloten de dag af met een pizza in de sportbar naast ons hotel, een wagenwiel wat we met 2 hongerige magen niet opkregen, maar wel erg lekker! Morgen alweer de laatste dag.

Dag 4

De zondagochtend begon met een relaxte en ontspannende workshop, handquilten door Jen Kingwell. De activiteit is erg ontspannend, maar ook Jen is zo’n aardige en relaxte vrouw, het perfecte begin van onze laatste dag in Phoenix. Volgende maand delen we nog een blog met onze ervaringen uit de workshops, anders wordt deze blog echt te lang….

Tot slot tijd voor wat last minute shoppen, de dingen waar we al een paar dagen over aan het twijfelen waren, toch nog een extra stofje, wat bijenwas voor het handquilten en toen was het tijd om alles in de koffers te proppen en naar het vliegveld te gaan. Vier prachtige dagen van vroeg tot laat gevuld met modern quilten, fantastisch!

Maandag eind van de middag landde we weer op Schiphol, met nog even een tussensprintje op Heathrow, want vertraging en een overstap zijn niet de beste combinatie. Helemaal op en gaar, maar een koffer gevuld met goodies, aankopen en een hart en hoofd vol inspiratie, mooie verhalen en geweldige herinneringen.

Met alle prachtige quilts die we daar gezien hebben kunnen we nog meerdere blogs vullen, maar het is tijd om aan de slag te gaan met alle leuke spulletjes en inspiratie.

We kunnen het echt iedereen aanraden om ooit een keer te gaan, wij zijn stiekem alweer aan het plannen (en sparen) voor een volgende keer.

Irene en Sanne