Hallo allemaal,  

Ik ben José Visser, op deze website kun je mij vinden als Sopra en op andere social media als Atelier Sopra. Zoals ik op mijn eigen website schrijf:  

In de vorige eeuw ben ik geboren in Utrecht. Mijn man en ik wonen tegenwoordig in Haaren (Noord Brabant, tussen Tilburg en Den Bosch) met onze teckel Scharrel en een Friese Stabij Flos. Onze twee kinderen zijn het huis uit.  

Ik heb van mijn vader leren breien toen ik 5 jaar oud was. Mijn basisschoollerares deed de rest. Ze leerde me breien, haken en naaien.  

Na diverse opleidingen Textiele Vormgeving, heb ik een opleiding tot docent coupeuse gevolgd. Hierna heb ik mijn eigen bedrijf opgezet als ontwerpster en coupeuse in de mode-industrie. Ik ben gestart met het ontwerpen van damesmode, daarna kinderkleding en later heb ik als ontwerpster in  de bruidsmode gewerkt.  

Tijdens een 3-jarige viltopleiding ben ik in aanraking gekomen met het verven van wol. Dit heeft mij geïnspireerd tot het verven van mijn eigen brei- en haakwol voor eigen projecten. Daar kreeg ik  zoveel complimenten over en vraag naar, dat ik dit omgezet heb naar een webshop met handgeverfde wol en de naaimachine ging, na 30 jaar en met een doek er overheen, aan de kant.  

En toen ging het toch weer kriebelen. Op Instagram kom je tenslotte van alles tegen en door Crea-avonden leerde ik Françoise Maarse kennen en daardoor het quilten.  

En nu ben ik aan mijn eerste quilt begonnen, “The Three Dudes” en heb ik plannen voor nog veel meer… Maar in mijn hoofd gaat alles sneller dan in werkelijkheid. 

Tussendoor ben ik ook mee gaan doen met de B.O.M. en kwam erachter dat ik paper piercing een hele leuke precieze techniek vind, oh nog zoveel te leren.

Ik heb gemerkt dat mijn hart vooral uitgaat naar moderne geometrische patronen.  Voorbeelden zijn de quilts van @Feltlikesweets, @Eudaimonia Studio en @exhaustedoctopus.  @exhaustedoctopus heeft mij geïnspireerd met haar Sashiko borduren en met name hoe ze dit verwerkt in haar quilt. 

Mijn favoriete kleuren zijn donkerrood, grijs en zwart, dat wordt nog een heel gepuzzel om ook andere kleuren te gaan verwerken.  

Ik ben lid geworden van DutchMQG in de hoop zielsverwanten te vinden om kennis en inspiratie te kunnen delen en te vinden. Wie weet tot snel!  

Hoi allemaal, ik ben Mirjam, nog even 53 jaar oud, en ik woon samen met manlief in een klein dorpje in Zeeland. Uitwaaien doe ik aan de Westerschelde. Het strand is namelijk nog 60 kilometer hier vandaan. In het dagelijks leven werk ik gemiddeld 28 uur per week. Op Instagram kun je me vinden als @mcmirrie en op Pinterest gewoon als mcmir.

Als kind groeide ik op met een naaimachine in de huiskamer. Mijn zusje en ik waren al vroeg aan het prutsen met lapjes stof. Al vrij jong ging ik uit huis en schafte ik een naaimachine aan. Heb zelfs nog een cursus van de Knip gedaan (boek heb ik nog steeds). De naaimachine verdween uiteindelijk wel in een kast. We gingen samenwonen in Dordrecht, verhuisde naar Oud-Beijerland en eindigde in dit Zeeuwse dorp. De naaimachine ging steeds mee, maar bleef in een doos. Na mijn borstamputatie wilde ik mijn kleding aanpassen aan mijn nieuwe lijf, maar ik vond niets leuks of vond het te duur (was al een beetje Zeeuws geworden). Dus naaimachine uitgegraven en zelf weer aan de slag gegaan.

Vervolgens ging ik een cursus zelf lingerie maken volgen, werd ik lid van een forum voor mensen die zelf kleding maken. En daar las ik over modernere machines, een lockmachine, een coverlock noem het maar op. Jullie begrijpen dat mijn machinepark zich ging uitbreiden. Er kwam een nieuwe Pfaff en wat extra machines.

Zo nu en dan gebeuren er dingen waardoor je beseft dat je moet genieten van het leven. Op zo’n moment kocht manlief een nieuwe auto en ik bedacht me dat ik eigenlijk wel eens een Bernina wilde hebben. Dat werd een Bernina570QE. De filmpjes op Youtube over de machine lieten leuke moderne quilts zien, misschien moest ik dat quilten maar eens proberen. 

Vlak bij mij zit De Quilterie. Tegen de eigenaresse zei ik letterlijk dat ik bij haar de basiscursus “Quilten met de naaimachine” zou volgen, zodat ik voor eens en voor altijd zeker wist dat quilten niets voor mij was. Ze schoot uiteraard in de lach. De cursus zou 6 lessen duren maar door de pandemie volgde ik er maar 5. Ondanks de niet afgemaakte cursus raakte ik toch verslaafd aan het quilten. Youtube en Instagram hebben me een heel stuk verder gebracht. Ook de Bernina Quilt Along samen met Sugaridoo was een heel leuk project. 

Mijn inspiratie haal ik eigenlijk overal van vandaan. Ik probeer altijd even de Triple Play van Missouri Star Quilt Company te kijken en Donna Jordan van Jordan Fabrics vind ik ook leuk.

Inmiddels heb ik al 2 keer een patroon getest voor Jenna Luedecke en ben ik verslaafd geraakt aan foundation paper piecing. 

Kleuren kiezen en contrast vind ik het moeilijkste. Momenteel doe ik mee aan de “365 quilt challenge” van Kathryn Kerr en moet ik kleuren als donker, medium, licht, etc. hebben. Als ik dan blokken van anderen zie, dan realiseer ik me dat ik meer contrast nodig heb.

Patronen kopen doe ik eigenlijk niet zo vaak, volgens mij heb ik er 4. Ik ben al geruime tijd bezig met een patroon van Elizabeth Hartman en ik heb de “Love and Stitches Quilt” van Megan Collins af. Er is online genoeg aan gratis patronen te vinden.

Je kunt wel zeggen dat quilten echt mijn therapie is. Niets zo ontspannend als even met mijn stofjes knuffelen of een klein naadje stikken. En ik ben ook echt het type van “af is beter dan perfect”, niet dat ik slordig ben, maar uithalen doe ik maximaal 1 keer.

Wie weet tot ziens!

Hallo allemaal, ik ben Lenore van Wijhe, 41, en woon met mijn gezin in Utrecht. Mijn naam is Lenorevwf hier op de website en ook op Instagram. Ik heb geen quiltende vrienden of kennissen, dus ben lid geworden voor wat meer verbinding. 

Toen ik zwanger was maakte ik met mijn moeders naaimachine mijn eerste babyquilt van onze kleding, waaronder oude babykleertjes en stukjes van mijn rode trouwjurk. Ondanks het fantasieloze ontwerp en de rommelige uitvoering is hij me dierbaar. Elke lapje een herinnering. Maar één quilt maakt nog geen quilter en het smaakte toen nog niet naar meer.

In 2020 kwam long-covid langs, en toen ik tijdelijk niet meer kon werken of actief zijn, ging ik haken. Het handwerken beviel me, maar het haken vond ik te eentonig. Quilten dan? Ik zou maar één quilt maken, maar ben, zoals dat gaat, niet meer gestopt! Via tutorials van onder andere Suzy Quilts heb ik de basics bekeken en daarna gewoon uitproberen en kijken wat anderen doen. Een paar instagrammers die me inspireren: @alderwoodstudio, @toadandsew, @cassandrabeaver, @saija_elina, @exhaustedoctopus.

Ik ben een luie op-de-bank quilter (netflix-quilter?): alles met de hand en los op schoot. Kopje thee erbij, koekje (niet knoeien…) heerlijk!

Deze rood-blauwe quilt is die corona-quilt uit 2020. Het zijn ongeveer 500 HSTs. Het prachtige ontwerp is niet van mezelf. Ik vond een blog van Coopcrafts waarin ze weliswaar geen heel patroon gaf, maar voldoende uitlegde zodat ik een vergelijkbare quilt kon maken. Het leuke en uitdagende aan deze quilt was dat het patroon ontstaat door contrasterende kleurwaardes en niet zozeer door de kleuren zelf. Lekker puzzelen dus. Wat licht is naast het ene lapje, is weer donker naast het andere. Ik heb overlappende cirkels gequilt, als contrast met al die hoeken. De achterkant is heerlijk warm flanel dus ik zit nog steeds echt elke avond onder deze quilt!

Alle stofjes voor deze quilt behalve de flanel kocht ik bij Carol Cox op de Oudegracht in Utrecht. En hoewel ik inmiddels ook het internet afstruin voor moderne stofjes (bijvoorbeeld bij Stitchenzo, Nannocreative, Quiltkompas, Quilt studio het Gooi, Quiltboutique), is dit nog steeds mijn go-to winkel. 

Ik neem de tijd. Aan het ontwerp van mijn tuinvogelquilt heb ik een halfjaar gesleuteld (terwijl ik ondertussen een andere quilt naaide). Deze quilt is gebaseerd op de abstracte ‘blocbirds’ van studio212fahrenheit. Ik ben gek op tuinieren en vogels, en deze strakke ontwerpen schreeuwden gewoon om gequilt te worden. 

Het bleek nog niet zo makkelijk, vooral het terugbrengen van het aantal kleuren naar een acceptabel (lees: betaalbaar) aantal was echt een uitdaging. Alle stofen zijn Kona solids, behalve de paardenbloemen op de achterkant. Ik heb gequilt met grote steken en felle kleuren. De quilt ligt nu vrolijk te zijn op mijn bed 🙂 

Mijn huidige project is voor mijn dochter van 6, die natuurlijk ook een nieuwe quilt wil, want de oude babyquilt telt blijkbaar niet meer… Ik kreeg van mijn vrouw het boek Quilting on the Go (Quilten met de Hand) van Jessica Alexandrakis en ben gestart met mijn eerste EPP project. Ik heb ongeveer 125 verschillende stofjes in 4 kleuren (oranje, roze, paars en blauw) gebruikt plus wit. 4 lange banen van 1,5 inch hexagons, die bovenaan als een soort vervliegende gasbubbels vermengen met de witte stofjes. Ik ben nog maar bij de 2e (roze) baan, dus het zal nog wel even duren! Voor de achterkant heb ik prachtig flanel met bloemen liggen. Ik vond flanel moeilijk te quilten (moeilijk strak te krijgen), maar het is zo lekker zacht dus ik probeer het gewoon nog een keer.