Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Anna

/3 Reacties/in , , /door

Hai, mijn naam is Anna, ik ben 48 jaar en werk zelfstandig als stedenbouwkundige en als beeldend kunstenaar. Vorig jaar ben ik lid geworden van het Dutch Modern Quilt Gilde en kort daarna heb mijn eerste quilt ooit gemaakt.

Ik ben er wat doldriest ingedoken, in het quilten. Niet gehinderd door praktijkervaring en ook nog nooit een quilt in het echt gezien. Maar wat kon er fout gaan? “Het is maar stof.” Stof kende ik van het kleren naaien dat ik al wat langer doe. Vooral nette, strakke bloezen van geweven katoen waarin je toch de ramen kan lappen, door slim patroon-ontwerp. 

Schaar, naaimachine, filmpje op youtube. Improv quilt, here I come! 

Mijn eerste quilt 

Hij bestaat uit twee delen, eentje met vrije vormen en eentje met strips (geknipt en genaaid uit de losse pols). Het geheel is doorgequilt met de hand. De tussenlaag is een heet gewassen wollen deken van vroeger. Ik deed maar wat me logisch leek en wat ik leuk vond.

Wat was dit leuk om te doen! De kleuren, de materialen, de verschillende fases. En dat de quilt goed te gebruiken is vind ik ook belangrijk. Zo kwam ik ook bij de DutchMQG terecht. Op de voorpagina van de site wordt uitgelegd wat modern quilten is. Vrijheid van toegepaste technieken maar wel een functioneel eindresultaat, dit is wat me aansprak. 

Dankzij ons gilde en de vele plaatjes op Pinterest en op blogs leerde ik de termen kennen die horen bij die eerste quilt van mij: Improv Big Stitch Colour Block Quilt.

Ik vond ook namen van moderne quilters die me inspireren: Gwen Marston, de Gee’s Bend quilters, Maria Shell, Jean Wells.

Lucy Mingo of Gee’s Bend, Alabama:

Op les

Het online samenkomen van het DutchMQG (op de site en op instagram) vond ik leuk. Ik ben ook bij een paar bijeenkomsten in het land geweest en dat was nog leuker. Het ontmoeten van andere quilters in het echt en over elkaars werk kunnen buigen heeft een ongekende meerwaarde.

Daarom ben ik sinds begin 2020 lid van de (traditionele) quiltbee in mijn woonplaats. Het is een tweewekelijkse bijeenkomst van een twintigtal veelal bejaarde vrouwen en het is een heerlijk kippenhok! Tijdens de bee werkt iedereen aan een klein handwerkje want meer ruimte is er niet. We kletsen en er is een Show-and-Tell en ik leer honderduit.

Deze bee staat open voor moderne quilts en ze waren enthousiast over mijn beginnersding. Ze keken over de fouten heen en waren vol lof over de nieuwerwetse dingen zoals de improvisatie en de handgesponnen zijde waarmee ik zo grof had doorgequilt. Hun eigen quilts zijn ook meestens met frisse kleuren en moderne stoffen, dus ik durf wel te stellen dat deze bee modern van geest is.

Dat is een verschil met de bee van een winkel in Den Bosch, die ik in 2019 een paar keer heb bezocht. Daar had ik ook de stoffen gekocht voor mijn eerste quilt en één van de eigenaren kon wel mee met mijn ongewone plannen. Maar toen ik de bee bezocht vonden de vaste bezoekers mijn improv blokken maar rare “art quilts” en zagen ze mijn big stitch doorpitten als slordig beginnerswerk. Het is nogal ontmoedigend als er geen positief woord is voor je werk. Maar ik zeg erbij dat dit voor traditionele quilters wel een leuke bee is, met veel sociaal contact en veel quilt-alongs.

Mijn huidige “blije kippen”-bee is meer openminded en ik ga er graag heen. In maart startte er een beginnerscursus en daar heb ik me voor opgegeven. Ik weet niet precies waarom, want ik wilde helemaal geen patchwork met de hand leren, want dat is veel te langzaam. Ook ben ik niet geïnteresseerd in patronen voor traditionele quiltblokken (ik vertel je verderop waarom). Maar het leek me leuk om wat meer mensen te leren kennen hier in het dorp en dan vooral quilters. En dan had ik voortaan ook een klein handwerkje om mee te nemen naar de bee. Dus opgegeven en met 5 andere cursisten de eerste les gehad in een toffe huiskamerquiltstudio met twee docenten.

Jackpot! Hoofdprijs!  We hebben nu twee lessen gehad en ik vind patchwork met de hand heerlijk! 

Het is zo zen om te doen. De voldoening van iets technisch precies uitvoeren is zo groot. En niet het lawaai van de naaimachine hebben is zo fijn.

In de eerste les hebben we de “rocking motion” met de quiltnaald geleerd en dat was een cadeautje. Ook kan ik nu stofpuntjes precies op elkaar naaien en dat voelt als net zo’n triomf als toen ik met breien voor het eerst een hiel in een sok maakte, in 2009.

Hier is mijn eerste handgenaaide blok ooit, 12 bij 12 inch:

Ik heb bewust voor een rustig kleurenpalet gekozen, zodat ik straks meerdere blokken kan combineren voor een tas.

In de tweede les kregen we English Paper Piecing. Daarover ben ik minder enthousiast… Dat extra papier knippen en dan eerst rijgen en dan pas naaien, dat voelt als extra handelingen voordat we eindelijk aan de slag gaan. De naaisteek die we vervolgens gebruiken om de delen aan elkaar te zetten ken ik uit het kleren naaien: zomen, ritsen, voeringen. Het is niet mijn lievelingssteek…    

Het vele rijgen bij EPP verving ik al snel door tijdelijk vastlijmen met kinderlijm.

Maar de naaisteek kan ik helaas niet vervangen door mijn net geleerde quiltsteek. Nee, ik denk niet dat ik EPP veel vaker zal doen.

We wachten nu op les 3 (Log Cabin block). Daarna komt nog glas-in-lood-les en applicatie en … nog een techniek, maar ik weet even niet welke. De lessen zijn nu uitgesteld tot nader orde maar we houden contact via WhatsApp.

Het traditioneel met de hand quilten vind ik dus erg leuk! Ik heb al zelf een nieuw paneel opgezet, als voorpand van nog een tas:

Nu zal ik je vertellen waarom ik traditionele quiltblokken niet leuk vind. Het heeft te maken met wiskunde, de voetbal en Marokkaanse tegelvloeren

In de jaren ’90 studeerde ik Bouwkunde in Delft. Ik zat in één van de eerste lichtingen studenten waar een aanzienlijk deel vrouwen was. Want “een slimme meid is op haar toekomst voorbereid.” Nog steeds was er maar 10% van de studenten die vrouw was, maar dat was al schrikbarend veel voor een mannenbolwerk als Delft.

In mijn eerste jaar hadden de professoren een speciaal soort wiskunde bedacht voor meisjes. Want zoals je weet hebben vrouwen borsten en die maken het onmogelijk voor ze om gewone wiskunde te begrijpen…🙄 Voor meisjes moest wiskunde leuker worden gemaakt, meer visueel vriendelijk en ook meer praktisch toepasbaar.

Wat kan ik zeggen? In de 20e eeuw was je geen persoon, je was “een vrouw”. Het was de tijd dat Madonna nog aanstoot gaf, omdat ze zich niet hield aan één definitie van “vrouw”. Films en TV-series hadden vrouwen maar in twee rollen: gillend slachtoffer of femme fatale met een sigaret tussen de vingers. Mannen (dokters, filmmakers, professoren) vertelden je wat het beste is voor je. Ze stonden er niet eens bij stil dat ze dit deden.

Lang verhaal kort, de professors hadden een vrouwvriendelijke wiskunde bedacht en het gevolg is dat ik een paar jaar lang heb gerekend aan de veelvlakken in de voetbal en in Marokkaanse tegelvloeren:

Een voetbal bestaat uit zeshoeken en vijfhoeken. In de Marokkaanse tegel zie ik alle Amerikaanse quilt blokken terug.

Inmiddels ben ik over die tijd heen en ik heb dan ook geen hekel aan veelvlakken en aan combinaties ervan in ontwerpen. Maar toentertijd heb ik er zoveel gezien dat ze nu geen fascinatie meer hebben voor me. Ook het ontwerpen met veelvlakken boeit me niet meer.

Het repeteren van vormen en uit kleine onderdelen een groter geheel maken leidt tot interessante patronen die door de schalen heenspringen. Het is een ontwerpvaardigheid die ik regelmatig zie bij moderne quilts. Het eindresultaat is van te voren uitgedacht of wordt al improviserend bereikt. Het is een ontwerpvaardigheid die ontzettend leuk is om te leren en uit te voeren. Een blok draaien, spiegelen, opschalen en herhalen leidt tot prachtige quilts die vaak aan Moderne Kunst doen denken. Ik vind het leuk om naar te kijken maar ik wil het zelf niet maken.

Dat gezegd hebbende…. ik vond dit plaatje op de Wikipedia om een modern blok te laten zien bij dit stukje: 

Ik dacht, kom, “even” wat spiegelen en schalen, even wat spelen in Photoshop. Want het is toch wel erg leuk om te doen, en om te zien hoe er een groter geheel ontstaat waar duidelijk samenhang in zit maar waar het patroon niet makkelijk te herkennen is:

Hmm? Misschien dat ik dit toch wel heel leuk vind, als quilt. Het is vrij, maar wel met regelmaat. De blokken zijn duidelijk familie van elkaar,maar er is geen herhaling.

En dankzij de cursus beheers ik nu de techniek dat ik de puntjes precies op elkaar zou kunnen naaien…

Wie weet! Misschien ga ik deze quilt wel maken. Maar ik heb ook nog een “de kleuren van roodkapje”-medaillion-improv-quilt half af. En een Quilt-As-You-Go in winterkleuren van zijde en linnen met verschillende half doorzichtige toplagen over elkaar. En dus dat handpaneel voor een tas.

Ik heb geen idee wat voor moderne quilt ik nu ga maken. Ik laat het maar naar me toewaaien en reageer intuïtief. Ik doe maar wat en ik vind het heerlijk en zolang er iets functioneels uitkomt ben ik blij.

Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Stella

/4 Reacties/in , /door

Alweer enige jaren geleden was er een tentoonstelling “Art Quilten” in Breda, die heb ik destijds twee keer bezocht en toen wist ik zeker…………als ik met pensioen ben (2015), ga ik quilten.
Ik heb 25 jaar lang een eigen atelier gehad voor exclusieve damesmaatkleding en wie denkt dat je dan een voorsprong hebt als je gaat quilten, zit er helemaal naast, het tegendeel is waar. Die rugzak met kennis, ervaring, technieken en regeltjes is zo zwaar en zit zo diep, dat je moet vechten om ervan los te komen. En toen leek het of ik hem weer opnieuw moest gaan vullen met andere regeltjes, voorschriften en vastliggende technieken.

Bovendien is 25 jaar lang commercieel in opdracht werken -weliswaar met een hoog gehalte eigen inbreng- vrij dodelijk voor echte creativiteit.
Aanvankelijk heb ik gekozen voor een “gewone” beginnerscursus quilten, al wist ik meteen dat ik de voorbeeldquilt zoals die getoond werd nooit zo zou maken, maar ik vind goede basiskennis onontbeerlijk.
Ik heb later een aantal blokken opnieuw gemaakt in door mij gekozen stoffen en er deze “loper” van gemaakt.

Ik ben in eerste instantie vast blijven zitten aan traditionele blokken van HEEEEEEL VEEEEL verschillende stofjes (veel te veel naar mijn smaak) in de meest uiteenlopende ook weer HEEEEL VEEEEL (teveel naar mijn smaak) verschillende motiefjes en kleurtjes.
Ik vond een tussenweg en liet me inspireren door Edita Sitar, ik vind haar werk erg mooi, maar het was ook nog niet helemaal mijn ding.

Ik ben inmiddels 3 x naar Saint Marie aux Mines geweest en heb daar veel inspiratie opgedaan (kijk hier voor meer info)  
Ik kan jullie adviseren daarheen te gaan, het is echt elke keer opnieuw de moeite waard.
Mijn grootste inspiratiebron -zolang ik mij herinner- is Japan en met echte Japanse stofjes en in de techniek origami heb ik voor het eerst een eigen idee uitgevoerd (voor zover echte eigen ideeën bestaan. Het zwaard is een erfstuk (oorspronkelijk uit Indonesië). 

Ik ben een heel groot liefhebber van experimenteren, en dat deed ik ook weer met als inspiratiebron Japan. Ik had na een jaar of drie een hele verzameling toen ik op het idee kwam daaruit een keuze te maken en daarvan een quilt te maken. Deze is op maat gemaakt voor onze gang waarin naast de voordeur een smal hoog raam zit (met
lelijke noodverlichting).

Japanse ikonen – Nihon no aikon

Een ander langlopend project zijn de hexagons (die hier te zien zijn) en ik merk de laatste maanden dat ik ook heel graag appliqueer. Ik werk altijd aan verschillende projecten tegelijkertijd i.v.m. afwisseling en inspiratie. Ik werk niet graag aan kant en klare voor mij bedachte patronen, dan ga ik me vervelen. Telkens als ik aan een quilt werk, moet er een uitdaging zijn. Daarnaast heb ik de laatste tijd verschillende workshops gevolgd met de naaimachine: free motion quilten en dat betekent: oefenen, oefenen, oefenen.

Hoe meer verschillend werk ik bij MQG zie, des te blijer maakt het mij.
Ik moet wel wennen aan het feit dat vrijwel alles digitaal gaat en dan ook nog op een manier die ik persoonlijk blijkbaar moeilijk te doorgronden vind. Ik ben absoluut geen digitale nerd, maar blijkbaar hebben jullie een eigen stijl gevonden die ik nog niet onder de knie heb. Ik begin mijn eigen weg te vinden in de wereld van het quilten, dus dat zal ook best gaan lukken achter de computer met het MQG.

Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Daphne

/11 Reacties/in , , /door

geschreven door Daphne de Jong, naam op de DutchMQG-website en op instagram: daffieonline 

In december 2007 werd ik voor de eerste keer moeder. Een van de mooiste cadeaus die we toen ontvingen voor de kleine en eigenlijk ook het enige cadeau van toen dat ik me na al die tijd nog steeds kan herinneren was…. een quilt. Handgemaakt door mijn tante in kleuren en stoffen die me in eerste instantie lieten griezelen, maar ik werd volledig gegrepen door het patroon. Het was de eerste quilt die ik ooit van dichtbij zag en het begin van een nieuwe passie (lees: een bodemloze put waar ik teveel geld in gooi).

Er ging een intensieve naaicursus (ik had nog nooit achter een naaimachine gezeten) en flink wat tijd op het internet aan vooraf, maar in 2010 maakte ik voor mijn net geboren tweede dochter mijn eerste (moderne) quilt: de Mixtape quilt van Elizabeth Hartman. Dankzij de tutorials op haar blog Oh Fransson en het eenvoudige patroon was dit meteen een eerste succes waar ik enorm trots op was. Haar boek The Practical Guide to Patchwork hielp me vervolgens stukken verder. Ondertussen was ik online ook het blog van Rachel Hauser tegen gekomen die met haar tutorials en kleurrijke quilts het vuurtje verder aanwakkerde.

Tot op de dag van vandaag heb ik nog nooit een andere quilter (m/v) in levende lijve ontmoet om tips en tricks uit te wisselen, voor alles wat ik nu kan op quiltgebied ben ik eeuwige dank verschuldigd aan de ontelbare bronnen op het internet en alle prachtige boeken die de laatste jaren over het onderwerp verschenen zijn.

In 2020 kijk ik terug op 10 jaar quiltervaring waarbij ik verschillende soorten en maten quilts heb gemaakt. Eigenlijk word ik nog steeds het meest blij van eenvoudige patchwork quilts. Je hoeft er niet heel hard bij na te denken en ze zijn snel af. Het plezier zit hem voor mij vooral in het uitzoeken van de stoffen. Ook al beloof ik mezelf altijd een beperkt palet, de meeste van mijn quilts zijn uiteindelijk een mix van meer dan 50 verschillende soorten stoffen, uiteraard afhankelijk van de grootte. Het leuke hiervan vind ik dat er zoveel te zien is, je raakt nooit uitgekeken en ontdekt elke keer weer iets nieuws.

Vaak probeer ik met al die stoffen een verhaal te vertellen, zoals bijvoorbeeld bij mijn VOC -quilt zoals ik ben gaan noemen. Uitgangspunt was mijn wens om een quilt in rood, wit en blauw te maken en bij het samenstellen van de te gebruiken stoffen kwam dit thema als vanzelf bovendrijven door de prints op mijn stoffen: Chinees porselein, Japanse geishas, stoere kapiteins, tatoeages, zeemeerminnen, haaien etc etc. Als dat thema er dan opeens is, dan sta ik daarna als een dolle nog meer stoffen uit de kast te trekken die bij het verhaal passen.

Een van de quilts die ik in het begin maakte is gemaakt van een stoffenbundel; de enige keer dat ik ook daadwerkelijk een hele bundel gebruikt hebt in 1 quilt én zonder toevoeging van andere stoffen. Dit is de quilt die nu al jaren op onze bank ligt en dagelijks gebruikt wordt. Nog elke dag word ik héél héél blij van de kleurencombinatie en de eenvoudige opzet met als basis 12,5″ blokken die opgebouwd uit zijn 4″, 6″ en 8″ inch blokken met in elk blok nog een 2″ brede strook. Met deze basis heb ik al meerdere quilts gemaakt en vele mensen blij gemaakt.

Met mijn huidige voorraad stoffen kan ik nog jaren vooruit dus er gaat nog veel moois aankomen!

 

Nog wat van mijn favorieten: 

Favoriete (quilt) blog:  https://www.stitchedincolor.com/

Dit blog is voor mij de perfecte mix tussen persoonlijke informatie, quilt tutorials en inspiratie. Haar stijl spreekt me uiteraard heel erg aan, ik heb mezelf dan ook meteen bij verschijnen op haar boek The Quilter’s Field Guide to Color getrakteerd.

Favoriete (quilt) instagramaccount: @alisakburke

Mijn favoriete instagramaccount is niet van een quilter, maar van een kunstenaar. Haar uitgangspunt is dat je met de materialen die je voorhanden hebt de mooiste creaties kunt maken. Een advies dat ik ook ter harte zou moeten nemen als het gaat om het overdadig inkopen van quiltstoffen……

 

Mijn tip: 

Probeer elk jaar iets nieuws : hetzij een nieuwe techniek , hetzij het gebruiken van een kleur die je normaal niet gebruikt etc. etc.

Mijn doel voor dit jaar: een quilt van alleen effen stoffen; een hele zware uitdaging voor me want ik kan niet recht naaien 😛

 

In het komend jaar gaat Daphne wat vaker voor het DutchMQG blog schrijven. Wij zijn alvast benieuwd wat ze te vertellen heeft. 

Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Rachel

/5 Reacties/in , /door

Hello!  I’m Rachel Hauser or StitchedinColor on Instagram.  I’ve been writing my blog at StitchedinColor.com since 2010, the year I learned to sew.  I’m a new member of the Dutch Modern Quilt Guild because I moved to the Netherlands June of this year.  I live in Enschede with my husband and three children. We hope our move is permanent, as we feel at home in this part of the world.  Thank you for making me welcome in your country and your guild!

Although I am American, I did not learn sewing or quilting from my family.  My family didn’t own any quilts, and I never thought much about them. That changed when I fell in love with Anna Maria Horner’s fabric collection, Good Folks.  The fabrics were enchanting! I bought a fat quarter set of the collection to make some small projects for my home. Soon I was making my first quilt. You know how it goes!  

This is Colorbrick, my first quilt. There a free tutorial for Colorbrick posted on my blog.  I really just wanted to enjoy the fabrics, and this simple brick-inspired design was easy to imagine and sew.  I used 100% linen for the sashing and didn’t really use enough quilting to stabilize the work. It hasn’t held up that well, but it is my most used and loved quilt.

I learned how to quilt from online tutorials.  Blogging was a good fit for me, so I began contributing by sharing my projects and tutorials through Stitched in Color.  My zig-zag binding tutorial is a popular one, since it allows you to apply binding by machine with a tidy finish.  At first I wanted advertisers just so I could pay for the cost of new fabric, but soon I found I needed to turn Stitched in Color into a business or find a job outside the home. 

I was motivated to work for myself from home so that I could homeschool my children.  This was really necessary in South Carolina, where we lived, so that my children could be properly educated.  (Unfortunately, the quality of public education in South Carolina is very poor.) I was lucky to have good timing and really enjoyed writing and creating, so things did work out.  Stitched in Color has been a wonderful surprise in my life. I feel very blessed and grateful.

What kinds of quilts do I like to sew?  All kinds! Scrap quilts, simple quilts, challenging piecing, applique, curves, improv, English paper piecing, and whatever I can discover next.  Some of my favorite quilts tell a story.  They capture a moment of joy or pain or expectation.  They bottle that feeling with color or shape or clearly distilled memories of time spent processing emotions, cloth in hand.  I wrote a blog post this August chronicling the quilts which helped me work through the loss of my daughter.  Doodle Doodle is one of those quilts.  

My favorite inspiration was to contrast the white/pale gray half square triangles at top left with a flock of dark gray/black half square triangles at top right. I like how light and dark come together in a hard line. The clouds really can roll in so fast. A storm. A downpour and we’re soaking, until suddenly that too is gone.

For me it’s all about the colors and fabrics.  I knew from the start that color was my inspiration, so that’s why I named my blog Stitched in Color.  Over the years I’ve taught many online classes, such as The Penny Sampler and Curves. One of my classes was all about color and eventually developed into a book.  It’s called The Quilter’s Field Guide to Color:  A Hands-On Workbook for Mastering Fabric Selection.  It just came out this month!  

I’m really grateful that there is a welcoming group of modern quilters in Holland.  The get together in Houten this October was really fun! Thank you for allowing me to share my story and join your community.

 

Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Francis

/2 Reacties/in , /door

Mijn naam is Francis Paul, ook bekend als francispaul61 op deze site, Facebook en Instagram.

Ik heb in 2010 een quiltcursus gevolgd hier in het dorp. Bij de winkel ‘In de Emma’, een hele traditionele winkel. Ik wist niks van modern quilten toen. Ik heb mijn eerste blokken met de hand gemaakt; mallen tekenen, naadtoeslag eraan tekenen (in centimeters!!!!!), op paterno plaat plakken, een plank met schuurpapier beplakken om de stof op te leggen zodat deze niet verschuift tijdens het natekenen van de mal…enz enz ☺

Maar door die cursus ging ik het www op en ontdekte ik de wereld van modern quilten en moderne frisse stoffen. Ik heb niet echt een favoriet blog, ik vind wel de stoffen van Anna Maria Horner erg mooi. Maar ook Allison Glass vind ik geweldige designs hebben. Mijn favoriet op Instagram is toch wel @talesofcloth. Ik word vrolijk van alle EPP figuren en ik vind het een verademing dat zij niet aan fussycutting doet….. ☺ Ik heb alle spullen in huis om iets gelijksoortig te maken, maar ik kom er voorlopig niet aan toe.

Ik heb verschillende quilts voor mezelf gemaakt, maar de meeste heb ik weggegeven, aan familie of Stichting Droomdekentjes. Ik haak en brei ook graag en op dit moment ben ik weer begonnen met kleding te maken voor mezelf , nadat ik vroeger veel kleding voor mijn dochters gemaakt heb.

De term ‘reutefleut’ (prullaria) komt van mij, maar hoe ik eraan gekomen ben…..ik zou het niet weten, het wordt gewoon bij ons in de familie gebruikt, ik weet niet beter ☺

Deze blauw gestreepte quilt is gemaakt van rollen overhemd stof. Deze stof kreeg ik via Droomdekentjes om te kijken of ik er wat mee kon. Zulke grote quilts die niet voor familie of mezelf zijn, maak ik QAYG (quilt-as-you-go). Eerst 3 of 4 stroken overhemdstof aan elkaar, deze op tussenvulling stikken en uiteindelijk banen aan elkaar naaien. Dan een achterkant ertegen die ik op de voorkant ‘in the ditch’ vastzet. De bies naai ik met de machine aan de voorkant, maar op de achterkant zet ik ‘m vast met de hand, dat vind ik toch het fijnste om te doen.  

 

  

Dit is een quilt die ik zelf gehouden heb. Door dagelijks gebruik is hij op een naad versleten en dat heb ik zichtbaar versteld. Ik vind dat men mag zien dat mijn quilts goed gebruikt worden.  

In mijn wereld is een quilt echt een gebruiksvoorwerp, de hond mag erop enzovoort, want we staan allemaal te kwijlen bij een quilt van 100 jaar geleden waar de gebruikerssporen goed zichtbaar zijn. Dus mijn tip voor andere quilters is: vooral je quilt gebruiken, laat ‘m vies worden, gooi ‘m in de was en de droger en als er naden kapot zijn, herstel deze dan (zichtbaar)!

 

Een DutchMQG lid stelt zich voor: Nathalie

/11 Reacties/in /door

Hallo, ik ben Nathalie of sewfeelgood op Instagram. Misschien een beetje een buitenbeentje gezien ik in België woon, maar ik heb door de jaren heen gemerkt dat quilten geen grenzen kent. Letterlijk en figuurlijk!

Tijdens mijn jeugd heb ik vooral gebreid, ook al zaten naald en draad in mijn genen. Op school kregen we wekelijks brei- en haakles en ik vond het heerlijk om tijdens het weekend nieuwe steken uit te proberen. Wintertruien en sjaals, gehaakte hesjes, geen enkel ingewikkeld patroon ging ik uit de weg. Op dat ogenblik was er nog geen sprake van quilten, ook al zag ik mijn grootmoeder dagelijks achter haar naaimachine zitten. Zij was naaister van beroep en werkte voornamelijk in opdracht van kledingwinkels om kleding aan te passen op maat. Ze maakte daarnaast haar eigen kleding en soms ook iets voor mij (onder andere mijn trouwjurk!).

Zoals velen ontdekte ik patchwork op een heel toevallige manier tijdens mijn eerste zwangerschap. Je kent het wel, verplichte rust, je wil iets om handen hebben en vindt toevallig een boek met quiltpatronen. De quilttop geraakte net af voor de bevalling en ook al duurde het nog jaren vooraleer ik opnieuw tijd had om met lapjes stof aan de slag te gaan. Toen ik me aansloot bij een lokale groep quilters, lukte het me beter om tijd te maken om te patchen. De patroontjes zocht ik in boeken en ik probeerde (met vallen en opstaan!) zo veel mogelijk uit.

Quilttop met konijnen voor mijn zoon, nog steeds een UFO!

Mijn allereerste afgewerkte quilt, gebaseerd op de typisch Amish quilts, maakte deel uit van de tentoonstelling van de Belgische Quilters gilde. Op dat ogenblik naaide ik meestal met de naaimachine, maar quilten deed ik met de hand. Zo bleven er natuurlijk veel tops liggen, wat achteraf gezien misschien niet zo erg is, gezien de compositie (voornamelijk de kleurwaarden) vaak  wat te wensen overliet!

Jacob’ Ladder, mijn eerste volledig afgewerkte quilt. Machinaal genaaid, met de hand gequilt

 

De vrouwen van het quiltersgroepje gingen uiteindelijk elk hun eigen weg, waardoor het opnieuw zoeken werd naar verwante naaisters. Patchwork is voor mij namelijk delen: ideeën, stofjes, quilts, ervaringen. Ik volgde ondertussen enkele keren per jaar een workshop om technieken onder de knie te krijgen en bezocht zo veel mogelijk quiltwinkels om inspiratie op te doen. Tijdens een reis in Schotland en een bezoekje aan My Bear Paw (echt de moeite!) vroeg Jo Avery of ik een Instagram account had. Hierdoor ging een nieuwe wereld voor me open. Plots maakte ik kennis met zo veel verschillende vormen van patchwork, de mogelijkheden kenden geen grenzen meer.

Ik probeerde allerlei dingen uit, van sashiko (niets voor mij!) tot improvisatie. Ik begon ook steeds meer machinaal te quilten waardoor ik meer en meer quilts afwerkte. Ondertussen weet ik dat ik hou van een patroon, een structuur die de stof tot leven brengt. Alle quilts die ik maak zijn gemaakt om te gebruiken, om iemand een warm gevoel te geven. Ik blijf mijn grenzen verleggen door deel te nemen aan QAL/SAL en probeer hierdoor nieuwe kleurencombinaties, patronen, technieken, enz. uit. Een bijkomend voordeel is dat mijn vriendengroep, zowel virtueel als echt, steeds groter wordt. Daarnaast volg ik ongelooflijk getalenteerde mensen als lid van de MQG en op Instagram (check Tara Faughnan!) als inspiratiebron.

Toen ik merkte dat er een lokale afdeling van de MQG werd opgericht, was ik daarom ook meteen enthousiast!  Samenkomen met andere gelijkgestemde quilters werkt motiverend en inspirerend. Mijn “te maken” lijst blijft dan ook steeds groeien, gaande van een traditionele double wedding ring quilt (misschien à la Victoria Findlay Wolfe) tot gebruik van kleurenpaletten die buiten mijn comfortzone liggen. Misschien is dat wel het leukste aan quilten, dat er geen grenzen zijn!

Groetjes Nathalie

Meest recente quilttop #endgamequilt

 

Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Anne-Marie

/3 Reacties/in , /door

Hoi, mijn naam is Anne-Marie. Ik ben getrouwd en heb 3 kinderen, waarvan er inmiddels nog maar 1 thuiswonend is.

Al van jongs af aan ben ik aan het handwerken. Ik had een tante die erg creatief was. In de herfstvakantie gingen mijn nicht en ik (wij scheelden maar 3 dagen in leeftijd) bij haar logeren. Elk jaar leerden we een iets nieuws. Zo heb ik op mijn achtste een wandkleed genaaid op de naaimachine. Verder heb ik leren borduren, batikken, kantklossen, frivolité etc. Bij mijn moeder thuis heb ik mijn eigen kleding leren naaien.  Terwijl het tijdens mijn middelbare schooltijd  erg ‘in’ was om te haken en te breien.

Toen ik ging studeren heb ik al snel van geld van een bijbaantje mijn eerste naaimachine gekocht om mijn eigen kleding te maken. Heerlijk naar de zaterdagse lapjesmakt in Utrecht! Toen de kinderen klein waren heb ik veel kleding voor hen gemaakt. Maar ook de trouwjurk van mijn zus!

Ik ben jaren geabonneerd geweest op de Ariadne, toen het nog een handwerkblad was. Daar kwam ik voor het eerst het quilten tegen. Het leek mij toen al leuk om dat ook ooit te kunnen.

In 2002 heb ik een beginnerscursus gevolgd  en ik quilt nu zo’n 17 jaar. Hoewel ik altijd wel een voorkeur voor frisse kleuren had, was het in de begin jaren nog redelijk traditioneel. Op de quiltbeurzen kwam ik echter Françoise Maarse met haar winkel tegen. Ik werd helemaal blij van haar quilts en het  vrolijke kleurgebruik. In 2011 heb ik voor het eerst meegedaan met een Mysterie van Françoise: de Carrousel. Voor mij een geweldige uitdaging om op deze manier uit mijn comfort zone te komen; Elke maand een opdracht via de post en instructies op haar blog Fabric Wonderland. Zelf bepalen waar welk stofje, alleen maar globale aanwijzingen . Ik vond het geweldig.  Hoewel de Carrousel nog steeds alleen maar een quilttop is (want ja het zelf quilten moet wel mooi zijn!), is het wel mijn lievelingsquilt!

Hierna heb ik aan nog een paar mysteries meegedaan: Sweet Heart en De Hof van Adriana.

De afgelopen jaren heb ik met een paar BOM’s  van Sarah Fielke meegedaan met veel needle turn applicatie wat ik heerlijk vind.

Waar ik mij verder in wil bekwamen is het zelf machinaal doorquilten van mijn quilts. Ik heb de Sweet Heart op mijn eigen machine doorgequilt. Hoewel mijn omgeving vindt dat dit goed is gelukt, ben ik zelf (als perfectionist) niet helemaal tevreden met steeklengte etc. Voor mij ligt daar de uitdaging de komende jaren!

Naast quilten hou ik erg van fotograferen. Ook dit doe ik ook al sinds mijn jeugd. In 2013 had ik een nieuwe digitale spiegelreflex camera gekocht. Dat was voor mij aanleiding om een instagram account aan te maken @ anne_mariedonselaar. Ik wissel daar quilt foto’s af met foto’s die ik tijdens onze fiets- en wandeltochten maak.

Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Irene

/2 Reacties/in /door

Hoi! Mijn naam is Irene en deze keer mag ik een stukje schrijven voor de DutchMQG-lid stelt zich voor. Ik ben 31 jaar en woon met mijn man, zoontje (van net 1 jaar), 2 katten en 2 konijnen in Rijswijk (ZH). Al zo lang ik me kan herinneren ben ik creatief bezig geweest. Erfelijk belast zeggen mij moeder en oma, haha! Het handwerken zit duidelijk in de familie, mijn moeder leerde het van haar moeder. Maar ook van mijn vaders kant zit het in het bloed, mijn opa borduurde de mooiste schilderijen en mijn oma kon ongelooflijk snel sokken breien.

Het quilten kreeg ik mee van mijn moeder. Ik weet nog goed dat ze met haar eerste sampler begon, ik ging dan mee stofjes uitzoeken bij Cordi in Groningen. Ik was toen nog een stuk jonger en het quilten was eigenlijk de enige tak van handwerken die me niet trok. Ik hield van haken, borduren, poppen maken, werken met vilt, quilten zat daar echt niet tussen.

Dat veranderde toen ik tijdens mijn afstuderen een oude naaimachine kreeg van de buren van mijn ouders. Een mooie oude Leeuwenstijn. Als werktuigbouwkundestudent vond ik zo’n machine super interessant! En nu er een machine was wou ik er toch ook wel iets mee gaan naaien.

Dat bracht mij op een stoffenspektakel. Waar ik vroeger niets snapte van mijn moeders liefde voor lapjes werd ik nu helemaal blij van alle mooie kleuren en printjes. Heerlijk! Thuisgekomen maakte ik twee babyquiltjes door wat vierkantjes en rechthoeken aan elkaar te naaien. Het werd allemaal niet zo netjes en recht, maar ik had er enorm veel plezier in.

Mijn moeder maakte haar quilts bijna altijd voor iemand anders. Daarom leek het me leuk om een quilt voor haar te maken. Als verrassing. Ik bestelde een hele stapel Tilda stofjes, en begon met het schetsen en ontwerpen van verschillende blokken.

Mijn idee was een quilt met foundation paper piecing blokken met dingen waar mijn moeder en ik allebei van hielden. (Pippi zou zeggen, ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan.) Paper piecing leerde ik via blogs en YouTube. En al gauw zaten de eerste blokken in elkaar. Mijn ouders huis, een vuurtoren, twee fietsen van onze fietsvakantie, potloden, een naaimachine en zo bleef de quilt maar groeien. En met de quilt groeide ook mijn liefde voor quilten.

De quilt was de leukste verrassing ooit die ik aan mijn moeder heb gegeven. Wat een enorm plezier om zo iets voor iemand te maken!

Ondertussen ben ik afgestudeerd in de werktuigbouwkunde, maar heb ik mijn baan in de offshore industrie ingeruild voor mijn eigen bedrijf, Sugaridoo. Dus nu quilt (en haak) ik bijna elke dag!

De quilt voor mijn moeder, ‘Things we love’, was het begin van de Sugaridoo Sampler, mijn eerste boek. Een quilt die ik baseerde op de blokken uit mijn moeders quilt. Zoals je vast kunt raden is mijn favoriete techniek absoluut foundation paper piecing. Echt heerlijk om te doen vind ik dat.

Alle quilts die ik tot nu toe heb gemaakt zijn op de machine gemaakt. Ook het doorquilten deed ik altijd met de machine. Ik experimenteer af en toe met free motion quilten, maar straight line blijf ik wel heel erg leuk vinden om te doen. Dat is voor mij bijna als meditatie om al die lijnen op de quilt te krijgen.

Onlangs zette ik mijn eerste quilt steekjes met de hand. Met een dik garen van Aurifill op de laatste quilt die ik maakte, de Tree Tree House quilt. Wat een feest om te doen!

Ik denk dat ik in de toekomst ook zeker een keer een project met de hand uit zal gaan proberen. Tot slot nog een foto van mijn laatst afgeronde project. Wat een feest om die laatste steekjes aan een bies te zetten. Dat betekent tijd voor iets nieuws, ik ga lekker broeden op een nieuw idee!

Leuk dat ik je even mee mocht nemen in het verhaal over hoe ik ben begonnen met quilten.

Groetjes Irene!

Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Mique

/5 Reacties/in /door

Hallo allemaal, mijn naam is Mique Offermans en ik ben een newby op het quiltvlak (3 jaar geleden begonnen) maar ik ben al lang bezig met Maken.

Ik schrijf Maken met een hoofdletter, omdat ik het heel belangrijk vind. Het hele proces van de inspiratie tot het laatste steekje is fantastisch. Ik maak al mijn hele leven.

In de vorige nieuwsbrief vertelde Françoise ook al hoe ze van kind af bezig was met handwerken, en daar herken ik veel van.

Mijn moeder had een speciaal kleed voor op de tafel als ze haar naaimachine ging gebruiken en als dat uit de kast kwam zat ik al klaar met mijn eigen schaartje en de knopendoos. Het begon met poppenkleertjes en borduren op voorgekleurd stramien en eindigt hopelijk nog lang niet.

In mijn studententijd sleepte ik een oude zware naaimachine naar mijn studentenkamer, omdat ik vanwege klein budget mijn eigen kleren maakte.

Later kwam er een betere machine voor de kinderkleren, met als hoogtepunt het maken van mijn trouwjurk. (Wie mij volgt op Instagram heeft gezien dat ik die inmiddels in quiltlapjes heb veranderd)

In 2005 ben ik begonnen aan de docentenopleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten in Amsterdam. Toen kwam net het borduren op schilderijen weer een beetje in, dus daar kon ik mijn textiel en garenliefde weer gebruiken.

Sinds 2007 werk ik als docent tekenen op een vmbo. Heerlijk! Af en toe krijg ik de leerlingen zover dat ze ook iets met naald en draad doen.

Door een nekhernia heb ik het borduren een beetje moeten opgeven. De zoektocht naar een nieuwe manier om met lapjes en garen bezig te zijn eindigde in de quiltkelder van Stoffen en Baby Studio in Putten in de les bij Jobina de Boer.

Inmiddels gebruik ik alle vrije dagen om iets te Maken op de naaimachine, is de wereld van het Free Motion Quilten voor me open gegaan en spaar ik voor een longarm (waarom zijn die zo duur???).

Wil je zien wat ik maak? Kijk dan op mijn instagram: @miqueoffermans

Double wedding ring quilt van het patroon van Victoria Findlay Woolfe. Stof van Kaffe Fassett. En alles free motion gequilt op mijn Janome S5.

 

 

 

 

 

 

 

ik hou van patroon en kleur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

mijn eerste eigen ontwerp en uiteindelijk mooi passend in het thema Wiskunde. Geïnspireerd op het dak bij het nieuwe station Utrecht.

(N.B. deze is inmiddels klaar! Kijk op instagram voor het eindresultaat)

 

 

 

 

 

 

Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Muriel

/4 Reacties/in /door

Hoi, mijn naam is Muriël van der Ploeg en in deze blogpost zal ik me even voorstellen. Ik woon in Leiden, samen met mijn man Frederik, zoon Emil van 18, in het weekend dochter Damaris van 20, en kat Mauries. Op de site van DutchMQG en op instagram is mijn naam muriel14.
Toen ik het laatst eens uitzocht, kwam ik erachter dat ik al elf jaar quilt. Ik begon eraan omdat ik de mooiste quilts tegenkwam op blogs van Amerikaanse crafters zoals Amy Karol (Angry Chicken), Hillary Lang (Wee Wonderfuls) en Alicia Paulson (Posie gets cozy). De eerste quilt die ik maakte was een poppenversie van een quilt uit het boek ‘Bend the Rules Sewing’ van Amy Karol.
Bij het maken kwam ik wel voor een paar raadsels te staan: hoe krijg je die drie lagen van de quilt sandwich netjes en geleidelijk door je machine en ‘attach the binding’, ja leuk, maar ‘wat is dat?’ en ‘hoe dan?’. Door  quiltalongs te volgen, gratis block tutorials te proberen, soms een patroon te kopen, ook wel eens iets uit te halen dat mislukt was, heb ik alles uitgevogeld en geleerd. Selftaught, maar dus eigenlijk met behulp van alles wat er op internet te vinden valt, heb ik leren quilten.


Ook via internet (Flickr en later Instagram) vond ik groepjes om me bij aan te sluiten. Bee Europa was voor mij heel belangrijk: je kreeg stof toegestuurd en een block tutorial via internet. Daar heb ik een aantal jaar aan meegedaan en heb ik heel veel van geleerd. Ook de Cocorico bee was heel speciaal, met vooral ontzettend veel creativiteit in de blokken. Iemand verzon een thema voor haar quilt en daar maakte iedereen naar eigen inzicht een blok bij voor haar.

Mijn thema was Pippi, en ik heb de meest geweldige blokken ontvangen. Wel spannend om die vervolgens aan elkaar te naaien en te gaan quilten. Dat laatste moet dan ook nog gebeuren (één van mijn WIPs). De online quilting bee waar ik op dit moment nog bij zit (al sinds 2010) is Do Good Stitches. Dat is een charity bee, we maken dus quilts voor het goede doel; op dit moment vaak voor kinderen die door het Leger des Heils worden opgevangen.

Op een gegeven moment vond ik via internet ook in Nederland wonende quilters. We spraken met elkaar af en nu vormen we al een tijdje de groep Double Dutch. Om het half jaar komen we bijelkaar voor een quiltdag, waar we samen aan onze projecten werken, show-and-tell doen, altijd een ugly fabric swap en kletsen, natuurlijk.
Met Double Dutch en ook met de Kingfisher Quilt Bee in Den Haag (onderdeel van DutchMQG) zijn we bezig met Roundrobin quilts. Ooit heb ik dit op Flickr gezien en aan meegedaan. Ik vond het zo’n leuke uitdaging voor je creativiteit dat ik dit heb geïntroduceerd bij de twee groepen. Het gaat zo: iedereen die meedoet maakt een startblok voor haar (of zijn) quilt. Per post of op de bee geef je het blok aan iemand anders en die maakt er een rand omheen of nieuw deel aan vast. Zo gaat ieders blok de hele groep langs en heb je uiteindelijk een unieke en speciaal voor jou gemaakte quilttop. Het is een heel leuk proces en de resultaten zijn geweldig.


In deze beschrijving van mijn quiltervaringen heb ik het vooral over de sociale kanten (al dan niet via social media) van het quilten gehad en dat vind ik ook een van de leukste dingen van het moderne quilten. Je zit misschien vaak alleen te werken aan je quilt, maar anderen zijn ook met dat project bezig via een online quiltalong, of iemand maakt iets voor jou en jij weer voor diegene via een swap, bee of roundrobin. En natuurlijk alle ‘likes’ die je krijgt als je iets afhebt en het deelt op internet, die krijg je niet als je het alleen aan je familie laat zien 😉

Dit ronde quiltje heb ik gemaakt nadat ik geïnspireerd was geraakt bij een workshop van Anna Maria Horner:


De quilttop die ik dit jaar heb gemaakt in de online Mighty Lucky Quilting Club:


Mijn meest recent afgemaakte quilt: