Hoi allemaal, ik ben Mirjam, nog even 53 jaar oud, en ik woon samen met manlief in een klein dorpje in Zeeland. Uitwaaien doe ik aan de Westerschelde. Het strand is namelijk nog 60 kilometer hier vandaan. In het dagelijks leven werk ik gemiddeld 28 uur per week. Op Instagram kun je me vinden als @mcmirrie en op Pinterest gewoon als mcmir.

Als kind groeide ik op met een naaimachine in de huiskamer. Mijn zusje en ik waren al vroeg aan het prutsen met lapjes stof. Al vrij jong ging ik uit huis en schafte ik een naaimachine aan. Heb zelfs nog een cursus van de Knip gedaan (boek heb ik nog steeds). De naaimachine verdween uiteindelijk wel in een kast. We gingen samenwonen in Dordrecht, verhuisde naar Oud-Beijerland en eindigde in dit Zeeuwse dorp. De naaimachine ging steeds mee, maar bleef in een doos. Na mijn borstamputatie wilde ik mijn kleding aanpassen aan mijn nieuwe lijf, maar ik vond niets leuks of vond het te duur (was al een beetje Zeeuws geworden). Dus naaimachine uitgegraven en zelf weer aan de slag gegaan.

Vervolgens ging ik een cursus zelf lingerie maken volgen, werd ik lid van een forum voor mensen die zelf kleding maken. En daar las ik over modernere machines, een lockmachine, een coverlock noem het maar op. Jullie begrijpen dat mijn machinepark zich ging uitbreiden. Er kwam een nieuwe Pfaff en wat extra machines.

Zo nu en dan gebeuren er dingen waardoor je beseft dat je moet genieten van het leven. Op zo’n moment kocht manlief een nieuwe auto en ik bedacht me dat ik eigenlijk wel eens een Bernina wilde hebben. Dat werd een Bernina570QE. De filmpjes op Youtube over de machine lieten leuke moderne quilts zien, misschien moest ik dat quilten maar eens proberen. 

Vlak bij mij zit De Quilterie. Tegen de eigenaresse zei ik letterlijk dat ik bij haar de basiscursus “Quilten met de naaimachine” zou volgen, zodat ik voor eens en voor altijd zeker wist dat quilten niets voor mij was. Ze schoot uiteraard in de lach. De cursus zou 6 lessen duren maar door de pandemie volgde ik er maar 5. Ondanks de niet afgemaakte cursus raakte ik toch verslaafd aan het quilten. Youtube en Instagram hebben me een heel stuk verder gebracht. Ook de Bernina Quilt Along samen met Sugaridoo was een heel leuk project. 

Mijn inspiratie haal ik eigenlijk overal van vandaan. Ik probeer altijd even de Triple Play van Missouri Star Quilt Company te kijken en Donna Jordan van Jordan Fabrics vind ik ook leuk.

Inmiddels heb ik al 2 keer een patroon getest voor Jenna Luedecke en ben ik verslaafd geraakt aan foundation paper piecing. 

Kleuren kiezen en contrast vind ik het moeilijkste. Momenteel doe ik mee aan de “365 quilt challenge” van Kathryn Kerr en moet ik kleuren als donker, medium, licht, etc. hebben. Als ik dan blokken van anderen zie, dan realiseer ik me dat ik meer contrast nodig heb.

Patronen kopen doe ik eigenlijk niet zo vaak, volgens mij heb ik er 4. Ik ben al geruime tijd bezig met een patroon van Elizabeth Hartman en ik heb de “Love and Stitches Quilt” van Megan Collins af. Er is online genoeg aan gratis patronen te vinden.

Je kunt wel zeggen dat quilten echt mijn therapie is. Niets zo ontspannend als even met mijn stofjes knuffelen of een klein naadje stikken. En ik ben ook echt het type van “af is beter dan perfect”, niet dat ik slordig ben, maar uithalen doe ik maximaal 1 keer.

Wie weet tot ziens!

Het is echt mijn kamertje!

Het is een donderdagochtend in november als Muriël mij en dus ook jullie als lezer een blik gunt in haar werk- en naaikamer. Het eerste wat mij opvalt is de fijne sfeer die de kamer uitstraalt en Muriël ziet er ook uit alsof ze helemaal op haar plek is. Een hele mooie kleur op de muur, kaarten voor inspiratie hangen achter haar en ik zie vanuit mijn ooghoeken al een hele mooie kast staan.

Muriël heeft echt een aparte kamer, hij wordt niet ook nog voor wat anders gebruikt en dat vindt ze erg fijn. De kamer is niet klein, maar ook niet heel groot. Ze vertelt dat de werk-, naaikamer in haar vorige huis groter was, maar die was flink wat trappen op. Het fijne aan deze kamer vindt ze dat het dichterbij het bewoonde gedeelte van het huis is. Het voelt echt als haar kamertje en dat vindt ze heel erg fijn. 

Ze vertelt dat haar kamer altijd een beetje een middenweg is tussen creatieve chaos en alles netjes opgeruimd. Ze heeft niet echt vaste opruimmomenten, maar af en toe denkt ze: “nu kan het echt niet meer” en dan wordt er opgeruimd. Niet alles heeft een vaste plek en soms worden dingen ook ergens onder geschoven, omdat het gewoon even uit de weg moet. 

Er zijn twee tafels, een waar ze aan werkt en een waar een grote snijmat ligt. Omdat op haar andere tafel ook een snijmat ligt die meestal groot genoeg is, belanden er vaak veel spullen op de tweede tafel. Tot er echt iets groots gesneden moet worden en dan moet alles uit de weg en geordend worden. Over het algemeen is het meer verplaatsten dan ordenen, maar sommige dingen hebben wel echt een vaste plek.

Muriël heeft één stoel in de kamer, het is er een op wieltjes, maar ze werkt toch eigenlijk altijd op dezelfde plek, met uitzicht op het zuiden. Het is een mooi uitzicht, maar vaak zijn de luxaflex dicht vanwege de zon. De kamer heeft veel natuurlijk licht, maar ze heeft ook een daglichtlamp. Want zoals ze zelf zegt: “Die heb je op verrassende tijden toch nodig overdag.” Ook in de zomermaanden, want als de zon te hard schijnt en de luxaflex is dicht heb je toch goed licht nodig.

Doordat het een aparte kamer is kan ze alles laten liggen en laten staan tussendoor. Zo ook haar strijkplank, die staat altijd klaar voor gebruik. In principe bemoeit niemand zich met hoe alles staat in de kamer en kan ze haar eigen gang gaan. Enige nadeel is dat de cv-ketel ook in die kamer is, in haar inbouwkast. Dus een keer per jaar als die gecontroleerd moet worden moet alles uit de kast. Maar dat is een goed moment om alles eens even door te kijken of het nog bruikbaar is, maar eigenlijk belandt toch het meeste weer gewoon terug in de kast. 

Deze kast is de bewaarplek voor grote stukken batting. Ook haar scraps liggen netjes gesorteerd op kleur. Maar voordat de stoffen daarin komen belanden ze eerst in een andere doos, om ze te sorteren. Maar dit is ook de enige doos waar haar kinderen vroeger aan mochten komen als ze iets met stofjes wilden doen, dus af en toe vond ze een scrap met precies in het midden een gat. Hoe en of iets bewaard wordt is echt een gevoelskwestie, een heel klein stukje dat enorm schattig is wordt bewaard. 

Muriël kwam ze erachter dat ze meestal wit garen gebruikt, dus dit koopt ze wat groter in en dat ligt in een doosje bij haar machine. Op haar snijtafel staat wel een houten rekje met gekleurde garens in regenboog, maar dat is meer decoratie dan dat het veel gebruikt wordt. 

Muriël heeft een paar ladekasten van IKEA, een set van twee die volgens haar vastgemaakt zijn met quilters in gedachten. Het zijn hele platte lades, en wij maken platte spullen, dus dat is voor elkaar gemaakt. Er liggen verschillende projecten en blokken in de lades. Tops die (nog) niet af zijn, sommige al jaren oud, blokken die Muriël heeft ontworpen voor haar quiltbee, losse blokken, echt van alles. In sommige lades zitten resultaten van jaren geleden, quilts die thuis niet echt een plekje hebben gevonden, maar die je ook niet wegdoet. Leuk om af en toe weer eens terug te kijken naar wat je toen al kon, er zitten echt hele oude werkjes in. Ze vindt het echt superhandig en kan hem elke quilter aanraden, je kan je blokken mooi plat bewaren na het strijken. Wat ook heel handig is, is dat je de kastjes zo uit de weg of onder een tafel kan rollen als je meer vloerruimte nodig hebt. 

Het valt me op dat er eigenlijk geen quilts hangen/liggen in haar naaikamer. Muriël vertelt dat quilts die af zijn beneden liggen, ze worden echt gebruikt. Of ze liggen in een kast om gerouleerd te worden. Om haar heen hangen de mooie dingen, vol met herinneringen, leuke plaatjes uit tijdschriften, een handwerkje van haar oma, en Pippi Langkous, de grote inspiratiebron: “Ik geef mezelf bevelen, want anders doe ik het niet.” 

Dan staat Muriël op om nog een van de mooiste plekjes te laten zien, het gordijn gaat van de kast af en daar komt de stoffenvoorraad tevoorschijn. Ze vertelt dat ze het gordijn er expres heeft hangen tegen verkleuring door de zon. Het is een dubbel gordijn, zowel een mooie om naar te kijken als een verduisterende stof. De stofjes liggen netjes gesorteerd in regenboog, eerst op print, dan de solids, de low-volumes, canvas, grote stukken voor achterkant, kerststofjes, alles heeft zijn eigen plekje. De kast is door haar aangepast zodat het werd zoals ze het graag wil en ze alles kon zien. De deuren zijn eruit gehaald, de achterkant is geverfd, planken erin. 

Zoals bij elk interview vraag ik ook Muriël naar wat ze nog graag zou willen in haar kamer. Ze weet meteen wat ze nog graag zou willen, een vaste plek om te basten (dubbelen). Dit doet ze nu nog in een andere kamer, dus een grote tafel waarop dat zou kunnen… in de ideale wereld zou ze dat graag willen. Een andere wens is een design-wall, maar hoe en wat precies daar is ze nog niet helemaal uit. Ze heeft er ooit eentje gehad, maar die was niet groot genoeg. De plek is er wel, zeker als een van de witte ladekasten vast onder een tafel komt te staan. Waar ze nog niet uit is, is van welk materiaal en hoe ze het kan bevestigen aan de muur, dus als leden nog tips hebben graag!

Met haar machine, een Janome 7-serie, is ze echt heel blij, het is er eentje met veel ruimte om te quilten. Ze vertelt dat deze niet meer van zijn plek gaat komen, hij is niet te tillen. Als ze haar oude meeneemt naar een quiltbee blijft ze zich wel verbazen hoe klein hij eigenlijk is, maar ook die kan van alles.

Als laatste tip vertelt Muriël nog over een lintroller die ze altijd gebruikt om haar snijmat schoon te maken. Haar mat blijft een stuk langer mooi, als ze elke keer na gebruik alle pluisjes wegrolt.  

Hallo Allemaal, wat leuk dat ik mij via het blog aan jullie mag voorstellen, mijn naam is Monique Helmstrijd en op social media kan je mij vinden onder de naam Keper and Twill. Lang geleden kocht ik van mijn eerste échte salaris een naaimachine en met veel plezier heb ik daarna jarenlang kleding gemaakt voor mezelf en voor mijn familie. Nog steeds maak ik graag kleding maar wel een stuk minder sinds ik
quilten hebt ontdekt 🙂

Via Craftsy heb ik een online cursus gedaan: “Startup library: Quilting” van Christa Watson. Vol enthousiasme ging ik aan de slag met mijn eerste echte quilt. Ondanks dat ik al best handig was met de naaimachine heb ik heel veel geleerd van deze lessen. Voor het maken van een quilt gebruik je toch weer hele andere technieken en termen dan tijdens het maken van kleding. 

Nadat ik mijn eerste quilt had gemaakt verdween het quilten weer een beetje naar de achtergrond. Naast quilten en kleding maken vind ik het ook erg leuk om te borduren en borduurpatronen te ontwerpen en hier ging een groot deel van mijn vrije tijd naar toe. 

Tijdens de lockdown herontdekte ik het quilten en dit keer was ik verkocht. Vooral het zelf ontwerpen van patronen vind ik erg leuk om te doen. De eerste ontwerpen maakte ik op ruitjespapier en met Illustrator. Met de kerst kreeg ik van mijn man de Electric Quilt 8 software en toen kon ik helemaal los en inmiddels heb ik al een kleine collectie ontworpen 🙂 en binnenkort komt mijn eerste echte quilt patroon uit. 

Ik heb een lange tijd met veel plezier in het speciaal onderwijs gewerkt. Omdat veel van de leerlingen niet konden lezen werd er veel gebruik gemaakt van pictogrammen. Zelf geef ik ook de voorkeur aan plaatjes/illustraties omdat Ik zelf vaak niet het geduld heb om een hele handleiding te lezen. Daarom heb ik een nieuw concept uitgedacht voor het maken van handleidingen. Een handleiding waarbij geen gebruik wordt gemaakt van geschreven taal. De verschillende stappen worden uitgelegd met illustraties en pictogrammen. Hierdoor kan je in een oogopslag zien wat je moet doen 🙂 Ongeveer zoals bij de IKEA en bij Lego. 

Omdat een quilttop natuurlijk ook gequilt moet worden ben ik druk aan het oefenen met free motion quilten op mijn naaimachine. Het lijkt mij heerlijk om dit te kunnen doen op een longarm, dus deze staat heel hoog op mijn verlanglijstje 🙂 Ik vind het heerlijk om op instagram te kijken en inspiratie op te doen. ‘Pen and paper patterns’ en ‘Sewfresh quilts’ zijn twee ontwerpsters die ik erg leuk vind om te volgen. 

Doei!!!

Hoi, ik ben Marieke Bart en op het forum en instagram kun je me vinden als MintyMik. Ik ben al mijn hele leven creatief bezig. Kaarten maken, origami, kleien, kleding naaien, beren maken. Je kunt het zo gek niet bedenken of ik heb het wel uitgeprobeerd. De Kreadoe was het jaarlijkse uitje met mijn ouders en daar ontdekte ik vaak wat nieuws. Inmiddels heb ik wel geleerd om mezelf een beetje te beperken en houd ik het bij kaarten maken (www.destempelcoach.nl), quilten, haken en breien. 

Ik ben in 2013 begonnen met quilten. Ik zag een Block of the Month programma waarbij je elke maand een stoffenpakket kreeg. Dat leek me wel handig, want dan hoefde ik zelf niet over de stoffen na te denken. Maar gaandeweg het jaar werd het een allegaartje van stoffen en vond ik de blokken ook niet zo mooi bij elkaar. Dit werden dus een heleboel WIPs die ik ooit nog eens ga verwerken tot kussenhoezen of miniquilts.

In 2019 kwam ik de Sugaridoo Bernina QAL van Irene tegen. Die kleuren en de geometrische patronen spraken me gelijk aan. In dat zelfde jaar kreeg ik van Sinterklaas het boek Mini Masterpieces van Alyce Blyth. In elk hoofdstuk wordt een techniek behandeld en krijg je tips en tricks. Ook organiseerde Alyce in 2020 een QAL van haar boek. Door deze twee QALs heb ik veel nieuwe dingen geleerd en er een heleboel tops aan overgehouden 🙂

Vorig jaar kregen mijn broertje en zijn vrouw hun eerste kindje en wilde ik graag een quilt cadeau geven. Ik had de perfecte stoffenserie in hun kleuren gevonden, maar de prints waren redelijk groot. Ik vond het zonde dat je de tafereeltjes niet zou zien in de quilt dus koos ik voor een brick wall patroon. Ik quiltte hem door met een walking foot naar een patroon uit Walk 2.0 van Jacquie Gering. Dit boek is echt een aanrader als je je sandwich mooi wilt doorquilten maar nog niet het free motion quilten aandurft. 

Mijn tip voor de beginnende quilter: probeer veel verschillende technieken uit om er achter te komen wat je wel en niet leuk vindt. Een miniquiltje of een kussenhoes is daarvoor heel geschikt. Zo heb je snel resultaat van je werk. Ben je toe aan wat meer uitdaging dan zijn de challenges van het DutchMQG heel leuk om uit je comfortzone te komen en eens iets anders uit te proberen.

Andere quilters volg ik via instagram. Dit zijn een aantal van mijn favorieten: @emmajeanjansen, @penandpaperpatterns, @emily_dennis_ en @corinne.sovey

Hi, mijn naam is Annemieke (@annnemiekelof op instagram) en ik quilt (inclusief een tijdje dat ik alleen borduurde) sinds ongeveer 1995. Op de lagere school had ik een hekel aan de handwerkles, maar vanaf mijn studententijd heb ik kleding genaaid en geborduurd (moderne bloemenpatronen in kruissteek). Ook nog een jaartje aan kantklossen gedaan, maar toen kwamen de katten en kon ik dat niet meer laten staan. Je zou kunnen stellen dat mijn motto is “hoe fijner, hoe beter”. Het gaat mij ook vooral om het doen en het leren. Aangezien ik meestal niet veel tijd heb, is mijn productie in verhouding klein. Al is de tijd beperkt, ik werk het liefst aan meerdere projecten/technieken. Ik lees veel over quilten en verzamel verschillende quilttijdschriften. 

Mijn allereerste idee om te quilten vond ik in een oude Ariadne en de stoffen bij IKEA e.d. Deze quilt is tot nu toe nog niet af… Vanaf het begin is kleur – fel, vrolijk en ongewoon – mijn ding. Mijn eerste echte quilt heb ik “Shades of Yellow” genoemd.

Daarna ben ik cursussen gaan volgen in verschillende (basis)technieken, voornamelijk bij Ted Storm – vanwege de precisie. Hoewel ik vind dat wat je met de naaimachine kunt doen ook met de naaimachine moet worden gedaan, heb ik een speciale voorliefde voor handappliqué. Jarenlang heb ik dit in de trein heen en weer naar mijn werk gedaan, nadat ik een en ander ’s avonds thuis had voorbereid. De patronen zijn veelal (modern) traditioneel met mijn eigen invulling qua kleur, zoals van Kim MacLean, Sarah Fielke en Jen Kingwell. Mijn versie van de “Flower Pots” quilt ben ik al jaren met de hand aan het quilten; ooit komt die af. De top van “Down the Rabbit Hole” is af en die wil ik zelf machinaal quilten, als ik dat goed genoeg onder de knie heb. 

Een bijzondere gebeurtenis in mijn quiltleven is dat mijn interpretatie van Jen Kingwell’s “Circle Game” quilt (op een longarm gequilt door Elly Prins) heeft gehangen in Houston’s Celebration of Color exhibit in 2018. Ik ben er toen geweest en het was een hele ervaring om daar een quilt te hebben hangen tussen allemaal internationaal bekende quilters. 

De laatste tijd ben ik steeds meer bezig een “eigen” ontwerp voor quilts te maken, dus meer dan een interpretatie van een patroon. Dit is ook wat mijn interesse voor moderne quilts heeft opgewekt en waarom ik lid van het DutchMQG geworden ben. Tegelijkertijd ben ik bezig mezelf via video’s (o.a. Angela Walters) het machinaal quilten te leren, zodat ik zelf mijn quilts op de naaimachine kan quilten. Als aansporing heb ik me opgegeven voor de 2022 BerninaQAL!

Daarnaast heb ik ervaren hoe leuk het is om tassen e.d. te maken.

Aanrader: de website van Sara Lawson (sewsweetness.com); daar vind je links naar video’s, blog en Instagram.