Exposities – Dutch MQG

Quiltcon – deel 1

1 mei 2025/6 Reacties/in explore MQG, Exposities, Geen categorie, workshop verslag/door Sanne

“Ik wil toch ooit nog wel een keertje naar Quiltcon.” Volgens mij zijn er veel (moderne) quilters die deze woorden weleens hebben uitgesproken. Zo ook Irene en ik. Afgelopen jaar besloten we dat het moment eindelijk daar was: we gingen het echt doen.

Vol enthousiasme, en met een flinke dosis adrenaline en zenuwen, stonden we klaar in de wachtrij voor de workshops zodra de inschrijving openging. Technisch ging er van alles mis met de website, maar het is ons toch gelukt om precies die drie workshops te bemachtigen die we graag wilden volgen.

Even werd het nog spannend: door de technische problemen werd de inschrijving tijdelijk stopgezet, en het was niet helemaal zeker of onze reserveringen zouden blijven staan. Gelukkig kwam na enige tijd de verlossende e-mail: alle drie de workshops waren bevestigd.

Daarna kwam er weer van alles tussendoor en “vergaten” we een beetje dat we nog naar Quiltcon gingen, dus het hotel en de vlucht werden wat lastminute geboekt, maar toen was het eindelijk zover. We hadden er graag nog een paar dagen Phoenix en omgeving aan vast geplakt, maar met een jong gezin en allebei een eigen bedrijf paste dat niet in de agenda deze keer.

Toen was het eindelijk zover, op woensdag 19 februari in alle vroegte vertrokken we naar Schiphol en vlogen we via Londen naar Phoenix. We pakten een taxi naar het hotel en waren precies op tijd om de Award Ceremony te streamen in onze kamer. We kregen daar al een voorproefje van al het moois wat we de komende dagen nog zouden gaan zien.

Dag 1

We begonnen de dag lekker op tijd met een prima Amerikaans ontbijt in het hotel, bagels, slappe koffie en te sterke thee met een koffiesmaakje. Toen we de hal binnenliepen keken we meteen onze ogen uit, er stond al een enorme rij bij de booth (stand) van Ruby Star Society, later hoorden we dat ze op dag 1 altijd wat oudere prints te koop hebben voor de echte verzamelaars. En dit zijn er veel, Ruby Star Society, is echt ontzettend populair in Amerika onder moderne quilters, bijna elke winkel had het wel te koop. Irene begon de dag met een meet & greet bij de Benartex kraam en daarna hebben we eigenlijk de hele dag rondgelopen langs alle kraampjes, een deel van de tentoonstelling. Het was echt overweldigend, zoveel te zien, zoveel mensen die je aanspreken, een hele open en sociale sfeer. Halverwege de dag waren we redelijk overprikkeld met indrukken (op een positieve manier) en zijn we rustig een kop koffie gaan drinken en alles op ons in laten werken. We sloten de avond af met een diner met andere Benartex ontwerpers en ook hier kwamen we vandaan vol inspiratie en geweldige verhalen. Vroeg naar bed, nog even nagenieten van de prachtige kleding en tassen die we zagen, en tijd om te slapen. Want die jetlag en lange reis gingen ons ook niet in de koude kleren zitten.

Dag 2

We begonnen de dag met onze allereerste workshop: curvelitos, hele kleine cirkels, halve cirkels en kwart cirkels. Een workshop gegeven door Fiona Johnstone. In een volgende blog zullen we uitgebreid verslag doen van de workshops. Daarna een heerlijke lunch, gevolgd door een presentatie op het grote podium van Irene en de andere ontwerpers van Benartex.

Na de lange dag van gisteren, vol inspiratie hadden we vandaag een beetje een idee wat we wilden gaan kopen en het shoppen kon beginnen. Wat ook erg bijzonder was, en waar ik niet op gerekend had eigenlijk, was de overvloed aan goodies en materialen die we kregen en konden winnnen. Zowel bij Figo als bij Art Gallery Fabrics kon je meerdere keren per dag stoffen winnen, dus onze tassen vulden zich goed.

Aan het einde van de middag was het een bijzonder moment, de MQG mini swap in real life. We hadden ons allebei in het najaar opgegeven, want een swap is natuurlijk ontzettend leuk, maar nog veel leuker als je in het echt kan wisselen met je maatje. Het was een zaal vol met enthousiaste mensen en de prachtigste miniquilts. Grappig om te zien was wel dat mini en modern nog breed werd benaderd, er kwamen echt allerlei soorten miniquilts voorbij. Ik werd echt ontzettend verwend met een prachtige vos (mijn favoriete dier), gecombineerd met mijn favoriete stoffen van Giucy Giuce en Irene kreeg een miniquilt met kathedraal ramen, waarin de prachtigste Heather Ross stofjes waren gefussycut. Wil je meer lezen over de swap, kijk dan eens op de blog van Sanne.

Dag 3

Op zaterdag begon onze dag al om erg vroeg met een event voor guild leaders, georganiseerd door de MQG. Dit event, genaamd “Muffins en mingle” was echt ontzettend leuk. Sowieso was er een uitgebreid ontbijt met koffie en thee en er waren ontzettend veel leiders van quilt gildes bij elkaar. Elk half uur wisselde je van groep/tafel en sprak je over verschillende thema’s. We hadden het over websites, contributie, inspiratie, wel/niet groeien en er werd ook ontzettend leuk gekletst. Ook maakte we kennis met de board verantwoordelijke voor Europa en de andere leden van het MQG bestuur.

Irene had toen nog een meet en greet op de vloer en ik ben even heerlijk gaan shoppen, een patroon van vosjes van Elizabeth Hartman riep mij al vanaf het begin, dus die ging samen met een starterkit voor deze quilt in de tas. De middag was gevuld met een workshop screenprinting, gegeven door Karen Lewis. Zo’n fijne afwisseling, om naast de drukte en alle indrukken een paar uur zelf bezig te zijn met maken en ontwerpen.

We sloten de dag af met een pizza in de sportbar naast ons hotel, een wagenwiel wat we met 2 hongerige magen niet opkregen, maar wel erg lekker! Morgen alweer de laatste dag.

Dag 4

De zondagochtend begon met een relaxte en ontspannende workshop, handquilten door Jen Kingwell. De activiteit is erg ontspannend, maar ook Jen is zo’n aardige en relaxte vrouw, het perfecte begin van onze laatste dag in Phoenix. Volgende maand delen we nog een blog met onze ervaringen uit de workshops, anders wordt deze blog echt te lang….

Tot slot tijd voor wat last minute shoppen, de dingen waar we al een paar dagen over aan het twijfelen waren, toch nog een extra stofje, wat bijenwas voor het handquilten en toen was het tijd om alles in de koffers te proppen en naar het vliegveld te gaan. Vier prachtige dagen van vroeg tot laat gevuld met modern quilten, fantastisch!

Maandag eind van de middag landde we weer op Schiphol, met nog even een tussensprintje op Heathrow, want vertraging en een overstap zijn niet de beste combinatie. Helemaal op en gaar, maar een koffer gevuld met goodies, aankopen en een hart en hoofd vol inspiratie, mooie verhalen en geweldige herinneringen.

Met alle prachtige quilts die we daar gezien hebben kunnen we nog meerdere blogs vullen, maar het is tijd om aan de slag te gaan met alle leuke spulletjes en inspiratie.

We kunnen het echt iedereen aanraden om ooit een keer te gaan, wij zijn stiekem alweer aan het plannen (en sparen) voor een volgende keer.

Irene en Sanne

Nadelwelt Karlsruhe

28 april 2025/6 Reacties/in Exposities, Geen categorie/door Ineke

De Nadelwelt is een beurs met tentoonstelling die twee keer per jaar in Duitsland wordt gehouden. In het voorjaar in Karlsruhe, in de herfst in Friedrichshafen (Bodensee). Deze keer was het van 11 t/m 13 april in de Messe Karlsruhe.

Al lange tijd wilde ik graag eens een keertje naar de Nadelwelt gaan, maar er waren helaas altijd redenen, waarom het jaar na jaar niet ging. Het is een grote tentoonstelling van textiele kunst samen met een hal vol handelaren van handwerkmateriaal, waarvan overwegend materiaal voor het quilten. Deze keer waren er ca. 140 handelaren, 30 verschillende kunsttentoonstellingen en 48 workshops, dit alles op maar liefst 14.000 vierkante meter.

Het duurt wel even om erheen te reizen. Van Raalte uit zijn het ca. 520 km en met de auto bijna 6 uur rijden. Dat is altijd puzzelen, hoe ik dat voor elkaar krijgen met mijn werktijden. De vrijdag had ik dit jaar gelukkig minder lesuren, omdat de scholieren op werkweek in het buitenland waren en kon ik eerder weg. Wel vond ik het een heel stuk om te alleen te rijden na een ochtend werken en heb ik daarom de trein geboekt. Dat is in Duitsland heel comfortabel, de ICE is zelfs sneller dan de auto. Als je er vroeg genoeg bij bent, kun je op de website van Deutsche Bahn een zogenaamde “Super-Sparpreis” boeken. Vanaf Münster was er een doorgaande trein, ik hoefde niet eens over te stappen. Ik kon zelfs voor maar 20 euro extra eerste klas heen en terug reizen, dat betekende een heerlijk rustige en ontspannende treinreis.

Vanaf het station Karlsruhe gaat er een gratis shuttle-bus naar de beurs die ca. elke 30 minuten rijdt. Voor een nachtje heb ik een eenvoudige kamer geboekt, direct tegenover het station. De volgende ochtend heb ik mijn rugzak met reisspullen in een kluisje op het station gestopt en ben met een van de eerste bussen naar de Nadelwelt gegaan, vanaf het station ca. 15 minuten rijden. Dit ging prima en zonder problemen. Zaterdag na sluiting van de beurs ben ik op deze manier weer terug naar het hoofdstation van Karlsruhe gereisd en daar weer op de trein naar huis gestapt.

De tentoonstelling

In de tentoonstelling zijn werken van veel verschillende kunstenaars, maar ook van quiltgroepen te zien. Ik ging als eerste even kijken bij de RheinMQG, waar ik naast de DutchMQG ook lid van ben. Voor de Quiltcon hadden ca. 100 leden samen blokken voor de “Community Quilt” genaaid. Het was een improv-werk met de titel “Tetris”. Er waren genoeg blokken dat nog een tweede quilt genaaid kon worden, deze werd hier op de Nadelwelt tentoongesteld en verloot. Uit de stoffen van de Communityquilt, die door de MQG in USA voorgegeven waren, werd ook een challenge gestart om een miniquiltje te maken bij het thema beweging. Deze miniquiltjes waren op de stand te bewonderen. Er werd geld ingezameld voor een organisatie tegen geweld aan vrouwen, waarvoor het RheinMQG-lid Katinka Blau een protestquiltje had gemaakt. Er was een grote tafel, waar je samen met anderen EPP kon naaien, dit was erg gezellig.

In de tentoonstelling sprak me het werk van Gerlinde Merl zeer aan. Een Oostenrijkse kunstenares, die haar stoffen (o.a. linnen, jacquard) zelf verft en daarmee Artquilts maakt.

SAQA had ook een tentoonstelling. Hier waren twee Nederlandse quilts te zien. Eentje van Marijke van Welzen met de titel “Nederlands landschap” met heel veel details en ook borduurwerk. Daarnaast een interessante quilt van Marjolein van der Eijck met de titel “Nederland waterland”, waar een grijze bovenstof met een landkaart erop gedrukt over verschillende blauwe stoffen gelegd was en de onderste stoffen waren door gaten in de bovenstof te zien.

Er hing een zeer grote samenwerkingsquilt “Mandala” van 26 quilters van de vereniging “Petites Mains”. Iedere deelnemer van deze groep had een sjabloon in originele grootte van het te maken gedeelte gekregen. Daarbij konden zelf het ontwerp van hun gedeelte kiezen in de hoofdkleur blauw (in alle variaties) en de kleuren oranje en geel. Voorwaarde was alleen dat de originele vorm van het toegestuurde sjabloon aangehouden werd, zodat alles van hand tot 1 grote quilt samengevoegd kon worden en zo een mandala ontstond.

Er werden een aantal quilts van de Patchworkgroep Karlsruhe getoond, die het thema “Fundstücke” hadden en recyclede delen hadden. Zo was er de quilt van Anja Schreurs “Plastic in Paradise” met wegwerkplastic en stoffen uit B-keuze. Van Cornelia Noller-Klak de quilt “Tektro-160-24”, waarin ze o.a. haaksels uit oude videobanden en een fietstandwiel had gebruikt.

De Duitse Patchworkgilde had een sew along “Dreiklang”, waarbij me het werk van Annegret Sommerfeld bijzonder opviel, omdat ik de combinatie van de kleuren en de verschillende vormen erg mooi vond. Past een beetje bij ons jaar van de vorm, vind ik. Verder hing hier ook de quilt “Schattenspiel” van het gildelid Monika Flake. En een prachtige Vlinderquilt van Inja Metzger met quiltwerk van Maria Schaten naar een patroon van Legit Kits.

Ook was er op de tentoonstelling een hoek met allerlei verschillende temperatuurquilts. Hier hing de “Temperature Quilt 2020 ” van Muriel Figuiere uit de buurt van Lyon, “Weather Ondulation 2020” van Christianne Humbert uit Aix-au-Provence, en “Ash and Climate” van Sophie Butaeye uit Assisi. Bij deze laatste waren de temperaturen in de bladeren van de bomen verwerkt.

De verkoophal

In de hal was in het midden een groot podium, waar verschillende demonstraties gehouden werden. Hier werden nieuwe naaimachines voorgesteld, maar ook verschillende nieuwe materialen en technieken uitgelegd. Er was altijd wel iets te zien en te leren. Bij de vele kraampjes van handelaren was er soms ook de mogelijkheid spontaan bij een korte workshop aan te schuiven. De eigenlijke workshops van de Nadelwelt, die gedeeltelijk halve dagen, maar soms ook een hele dag duren en van tevoren geboekt moesten worden, vonden in speciale cursusruimtes op de eerste verdieping plaats.

Er waren ook Nederlandse winkels, zoals AnneLiefs uit Nieuw-Buinen, Quiltpalace uit De Wijk en ‘t Hobbyhoekje. De laatste is alleen op zulke beurzen te vinden en kennen enkelen van jullie misschien wel van de Patchwork- en Quiltdagen in Rijswijk of de Handwerksbeurs in Houten. Natuurlijk waren er speciale stands van de grote machinemerken, zoals o.a. Bernina, Janome en Handyquilter. Er waren geen stands van stoffenproducenten, zoals wel op het Festival of Quilts in Birmingham. Maar dat was geen gemis, omdat er zoveel handelaren uit verschillende landen waren met alle stoffen die het hartje begeert.

Mijn ervaringen

De beurs en de tentoonstelling waren relatief groot en inspirerend om te bezoeken. Ik schat dat het ongeveer twee keer zo groot is als de Patchwork- en Quiltdagen in Rijswijk. Omdat de reis erg ontspannen en betaalbaar was met de Duitse ICE-trein, vond ik het persoonlijk erg goed te doen. Ik had geen cursus geboekt, daarom was 1 dag van 10-18 uur voor mij ook helemaal voldoende. Op de beurs heb ik veel interessante mensen gesproken, iedereen was vriendelijk en open, en je kon veel kunstenaars persoonlijk spreken en vragen stellen over hun werk. Ik heb veel nieuwe inspiratie opgedaan.

Ik kan me voorstellen dat als je in het westen van Nederland woont en Rijswijk goed te bereiken is, dit vanwege de langere reistijd niet een goed alternatief is. Maar voor een weekendje weg met vriendinnen naar een betaalbare beurs (entree 15,00 euro p. dag en 24 euro voor 3 dagen), gecombineerd met een bezoek aan Karlsruhe (met o.a. een prachtig paleis, middeleeuwse binnenstad van het stadsdeel Durlach, botanische tuin) is het in mijn ogen zeker de moeite waard.

Carrefour européen du Patchwork et Arts textiles

14 oktober 2024/14 Reacties/in Exposities, Geen categorie/door Ineke

Het grote Quiltfestival Carrefour européen werd van 12 t/m 15 september 2024 voor de negenentwintigste keer gehouden in het Val d’Argent in de Elzas.

Nadat ik in augustus 2023 op het Festival of Quilts in Birmingham was geweest, maar nog nooit op het festival in de Elzas, heb ik er dit jaar voor gekozen naar Val d’Argent in de Elzas te gaan. Het duurde een beetje tot ik het OK van werk kreeg dat ik een paar dagen vrij mocht nemen. Daardoor was ik laat met het boeken van cursussen/workshops en het boeken van een kamer. Dit laatste zorgde ervoor dat de prijzen voor een kamer in de hoofdplaats Saint-Marie-aux-Mines ondertussen meer dan 200€ per nacht kostten, misschien was het voor vroegboekers betaalbaarder gewezen. Ik had het geluk een gunstige Airbnb in Saint-Dié-des-Vosges te vinden, een half uurtje rijden met de auto.

Toegang tot het Carrefour européen

Er zijn verschillende mogelijkheden om naar het dal te komen. De weg met de auto die de routenplanner het eerste aangeeft is via Limburg, België en Luxemburg naar Frankrijk. Je kunt alternatief met de trein via Parijs of via Strassburg reizen, moet dan overstappen in de trein naar Saint-Dié en het laatste stukje met de bus. Met het vliegtuig moet je via Parijs, Strassburg of Basel/Mulhouse reizen en dan overstappen op een trein en later bus.

Ik koos ervoor om met de auto te gaan, al was ik alleen. Omdat ik relatief dicht bij de grens naar Duitsland woon en deze weg voor mij vertrouwd voelt, ben ik door Duitsland naar het zuiden gereden en bij Saarbrücken over de grens naar Frankrijk gegaan. Vandaar is het nog ongeveer 2 uur naar het Val d’Argent. De hele reis heeft mij ongeveer 7 uur zonder pauzes geduurd. Over België en Luxemburg geeft de routenplanner een half uur minder aan. Ik ben het gewend lange afstanden te rijden, maar ik kan me voorstellen dat dat niet voor iedereen prettig is om alleen te doen. Je zou met anderen samen in een auto kunnen gaan en elkaar afwisselen. Het Quiltersgilde organiseert meestal ook een busreis.

Als je dan in de buurt van het dal komt, heb je twee toegangswegen. Je kunt door een lange tunnel rijden, die 6,90€ voor een enkele rit kost, of je rijdt over een kleine bergpas naar Saint-Marie. De bergpas duurt niet veel langer en is goed te doen, geen enge weggetjes, enkel 2 haarspeldbochten. Je hoeft er geen geoefende bergrijder voor te zijn.

Het is aan te raden van te voren via het internet een toegangskaart te kopen. Deze zijn per dag (14,00€) of als 4-dagen-pas te koop (36,00€). Daarmee kan je naar alle tentoonstellingsruimtes gaan en krijgt dan aan de ingang gelijk een armbandje, waarmee je overal toegang hebt.

Het Carrefour européen is verdeeld over 4 dorpen (Saint-Marie-aux-Mines, Sainte-Croix-aux-Mines, Lièpvre en Rombach-Le-France) in het ‘zilverdal’. Alles is binnen een plaats goed te voet te bereiken en tussen de verschillende plaatsen gaan er gratis shuttle bussen. Dus heb ik mijn auto elke ochtend in Saint-Marie laten staan en ben vandaar naar alle tentoonstellingen en workshops te voet en met de bus onderweg geweest. Bij de bussen vond ik het nadeel dat het soms een beetje erg vol was en als je geen plaats kreeg, moest je ca. 20 minuten op de volgende bus wachten. In elk dorp waren verschillende tentoonstellingsruimtes. Bij aankomst kreeg je ook een programmaboekje met een duidelijk overzicht over alles wat er geboden was. Naast de tentoonstellingen waren er ook lezingen, rondleidingen door de makers zelf en een groot verkoopsterrein.

Tentoonstellingen

Brazilië was de eregast en zij hadden 6 tentoonstellingen met quilts van kunstenaars uit dit land. Bijzondere quilters uit Brazilië die hier te zien waren, waren Sarah Luise Kaminski, Carmen Netto, Marina Landi, Rute Sato en Ana Helena Abreu.

Het werk van Rute Sato sprak mij erg aan. Ze maakt figuratieve quilts gebaseerd op het alledaagse leven en de natuur. Ze stamt uit een familie van Japanse immigranten naar Brazilië en was ook aanwezig. Hier 4 van haar quilts:

Carmen Netto is begonnen met illustraties en grafisch design, maar vond uiteindelijk in textiel de mogelijkheid zichzelf uitdrukking te geven. Ze improviseert, maakt quilts met veelal zachte kleuren en uit recycled materiaal:

Marina Landi heeft aan de Kunstacademie gestudeerd, maakte vele jaren decoratieve mozaïeken en meubels. Rond het jaar 2000 heeft ze patchwork ontdekt en vergelijkt het met het werken aan een mozaïek. Ook zij maakt figuratieve quilts. Deze hebben een groot formaat en veel details qua kleur:

Op zaterdag hebben de Brasiliaanse quilters een ‘Parade de Quilts’ optocht in Rombach georganiseerd. Daarbij droegen allerlei quilters hun quilts mee en vooraf ging een echte Brasiliaanse ‘Batucada’-drumband. Hier werd ik helemaal blij van, want ik heb in München meerdere jaren in zo’n straatband de ‘Surdo’ gespeeld (een grote diepe trommel, die je om je heup draagt en die tot je knieën gaat). Een prachtig en vrolijk moment, waarbij iedereen stond te dansen en mee te klappen, je kan dan gewoon niet stil blijven staan!

Er was een tentoonstelling met winnende quilts van de laatste Quiltcon. Hier was onder andere de quilt van Ginny Robertson te zien, een Amerikaanse docente, die alle middelen die je in de klas tegen een gewapende aanvaller kunt gebruiken in een quilt verwerkt heeft:

Victoria Findlay Wolfe had een eigen tentoonstelling en was ook aanwezig. Ik heb wel een half uur met haar staan praten over haar werk, ze was zo vriendelijk en toegankelijk, dat was heerlijk om te mogen beleven! In veel van haar werk waren zij zelf en/of haar grootouders verwerkt. Oorspronkelijk is ze fotografe en ze brengt foto’s over op haar quilts en bewerkt ze dan gedeeltelijk met appliqué, maar vooral ook met mooi quiltwerk. Ik heb een catalogus van haar werk op deze tentoonstelling mee naar huis genomen. Een impressie van haar werk:

Er was een internationale quiltwedstrijd met het thema “Ocean”, waar veel quilters aan meegedaan hadden. Als toeschouwer mocht je ook een stem voor de publieksprijs uitgeven. Van links naar rechts: Angela Minaudo, Olena Pugachova, Isabel Muño.

En last but not least hingen er de quilts van het thema “Connected in red” van leden van het Quiltersgilde. De leden hadden allemaal een stukje rode stof gekregen en moesten daarmee een quilt met een voorgegeven afmeting maken. Deze waren zeer verschillend, van modern en abstract tot traditioneel. Deze quilts zullen binnenkort ook in Nederland te zien zijn. Van links naar rechts: Greetje Hein, Jans Koster-Emmens, Marijke Nieuwenhuijzen.

Lezingen en workshops

De Artquiltgroep ‘Quilt Art’ is in de tachtiger jaren als eerste begonnen quilts ‘van het bed naar de muur’ te brengen. Ze zijn een internationale quiltgroep met 16 leden die sinds 1985 bestaat. Verschillende kunstenaars uit deze groep vertelden in een lezing over hun werk, hun samenwerking, hun visie en er was mogelijkheid vragen te stellen. Interessant vond ik dat je voor een plaats in deze groep moest ‘solliciteren’ en aan bepaalde voorwaarden moest voldoen, ze hebben een strenge selectie. Alle kunstenaars hebben een heel eigen stijl. Ze vinden het belangrijk dat elk werkstuk niet alleen mooi is, maar vooral ook een boodschap in zich draagt.

Omdat ik tamelijk laat was met de aanmelding kon ik veel van de workshops die me geïnteresseerd hadden niet meer boeken. Sommige waren ook al op maandag, dinsdag of woensdag en er was zelfs nog een meerdaagse workshop van Carolina Oneta na 15 september. Ik heb uiteindelijk twee Handi Quilter workshops van ieder 3 uur gedaan, die geleid werden door Patricia Bussemeier. Hier heb ik weer veel met een longarm kunnen oefenen. Als kers op de taart ontmoette ik hier ook een Nederlandse quilter uit Rotterdam, die uiteindelijk de buurvrouw van mijn stiefdochter bleek te zijn. Hoe klein kan de wereld soms zijn?

Wat betekende het Carrefour européen voor mij?

Ik heb prachtige quilts kunnen bewonderen en heb veel inspiratie opgedaan. Ook heb ik in de twee workshops veel kunnen leren en ik vond het gesprek met Victoria Findlay Wolfe heel bijzonder. Dit zal zeker nog lang in mijn herinnering blijven.

Van veel kennissen uit het Nederlandse quiltwereldje had ik gehoord dat ze er ook heen zouden gaan. Uiteindelijk was ik een beetje teleurgesteld dat ik niemand getroffen heb die ik al kende. Omdat het is zo groot en over 4 dorpen verdeeld is, is dit misschien ook niet verwonderlijk als je niet expliciet afspreekt. Dit was bij het Festival of Quilts anders, omdat het 3 grote beurshallen waren waar alles zich afspeelde. Ook was ik een beetje teleurgesteld over de verkoopshal. De stands waren erg dicht op elkaar en er was maar weinig voor een moderne quilter te vinden, meer traditionele stoffen. Gelukkig waren er bij de tentoonstellingen heel veel prachtige en inspirerende moderne quilts!

Museumbezoek in Leiden

27 maart 2024/3 Reacties/in DutchMQG activiteiten, Exposities, Geen categorie/door Gast Blogger

Op zaterdag 9 maart bezochten we met een klein groepje de tentoonstelling Thread Roots van de Zuid-Koreaanse kunstenaar Kimsooja in Museum De Lakenhal in Leiden. We kwamen vanuit verschillende plekken naar het museum en om even bij te komen (de een had er wat langer over gedaan dan de ander) dronken we gezellig koffie in het museumcafė. DutchMQG trakteerde ons.

Vervolgens gingen we het museum binnen. Onze aandacht werd gelijk getrokken door een grote foto van Kimsooja op een truck, gevuld met bottari’s. Dat zijn textielbundels, gemaakt door kleding en andere persoonlijke bezittingen samen te binden in een traditionele Koreaanse bedsprei, om ze zo te beschermen en er een makkelijk te verplaatsen geheel van te maken. Kimsooja gebruikt deze traditioneel uitziende bottari’s, maar ook de meer abstracte vorm ervan in haar kunstwerken en performance kunst. Ze staan dan symbool voor de levens van mensen binnen thema’s als thuis, emigratie en mobiliteit.

Eerst bekeken we twee films over textieltradities in verschillende culturen, gemaakt in Marokko en China. Daarna kwamen we in een indrukwekkende zaal met een installatie van lege linnen schildersdoeken en bottari’s, allemaal van ongebleekt linnen. Volgens de informatie ging deze installatie over schilderkunst zonder de noodzaak van verf. Hij bracht ook de thema’s textiel en schilderkunst (twee onderwerpen van Museum De Lakenhal) samen. Van de zaal, de inhoud en de lichtinval op deze zonnige dag, ging een heel rustgevend gevoel uit.

Wij waren ook erg geïnteresseerd in de traditionele, kleurrijke bottari’s. Daarvoor moesten we naar een ander deel van het museum, de oorspronkelijk Laecken-Halle op de eerste verdieping. Dit is de kamer waar vroeger de Leidse Lakense stoffen werden gekeurd en verhandeld.

Daar waren een paar bottari’s van traditionele stoffen te zien, een kleine installatie en een foto uit een performance waarin niet de bezittingen van een mens, maar de mens zelf is bedekt door de kleurrijke sprei. Deze performance in 1998 moest nieuwsgierigheid naar, maar ook verbinding met de verborgen persoon teweegbrengen.

Hierna kwamen we in de Gouverneurskamer waar een 18e eeuwse meettafel voor stoffen staat. Deze tafel had Kimsooja geïnspireerd om haar eigen stoffenvoorraad door te gaan en composities van kleine lapjes op katoenpapier te maken. Hiervan lagen stapeltjes waar je als bezoeker met handschoentjes aan weer een eigen compositie op de tafel kon maken. Wij hebben even plezier gehad met de stofjes te bekijken, de mooiste bovenop te leggen en zo een leuke installatie achter te laten. Tijdelijk natuurlijk, tot de volgende bezoeker er weer mee aan de slag ging. De lapjes inspireerden ons gelijk om over onze quilts, de kleur van de maand en andere quiltonderwerpen te praten.

Ons bezoek aan De Lakenhal was niet compleet zonder dat we ook even de Rembrandt(je)s hadden bekeken. De vijf zintuigen waarvan er eentje ontbreekt. Wij waren niet overtuigd dat Rembrandt die vijfde ook heeft geschilderd (het schilderij is nooit beschreven); misschien was het ooit een WIP en is het nu een eeuwige UFO.

Het was erg gezellig om samen met DutchMQG-leden het museum te bezoeken.

Ons oordeel over de tentoonstelling was dat hij best wat groter had mogen zijn. Wij willen graag meer, meer lapjes, meer technieken misschien ook. Niet een tentoonstelling om speciaal voor naar Leiden af te reizen, maar als je er toch bent, is een bezoek aan De Lakenhal met deze tentoonstelling zeker de moeite waard.

Nog te zien tot en met 21 juli 2024

Museum De Lakenhal, Oude Singel 32 in Leiden

Foto verslag quiltfestival Houston 2023 (deel 2)

20 december 2023/in Exposities, Geen categorie/door Sanne

Onlangs kon je al een eerste selectie van quilts zien die Irene en ik afgelopen herfst in Houston zagen in deze blog.

Vandaag gaan we verder met deel 2, wederom veel plezier en laat hieronder weten welke je favoriet is. Benieuwd om van jullie te horen wat jullie ervan vinden. Geniet ervan!

Vintage 3D Sunflower/Dahlia quilt – unknown maker

De bloemenquilt is uit circa 1975 en gevonden door Cathy Glover als top, zij heeft hem afgemaakt en doorgequilt op de machine. Het blok, genaamd ‘traditional starflower’ of ‘dahlia’ stond in het ‘Rural New Yorker Magazine op 19 december 1931. De quilt is gemaakt van polyester stoffen, misschien dat ook daarom de kleuren nog zo mooi fel zijn.

Hope Wilmarth: “Gebeurtenissen in je leven kunnen ervoor zorgen dat verwachtte en geplande plannen opeens wijzigen of tot een halt komen. De nieuwe richting kan zowel spannend zijn als een ontdekking. Vandaar de naam ‘Uncharted’. De quilt is met de machine gemaakt en doorgequilt.

Anca Trandafirescu: “Ik ben deze quilt gestart met 4 van de overhemden van mijn man en absoluut geen plan. Ik volgde de strepen in de stof en zette het in elkaar op gevoel en instinct. Tijdens het in elkaar zetten begon het ontwerp voor mij op een stadsplan te lijken. Ik ging hier verder op en als een echte stedenbouwkundige ontwierp ik een bruisende stad. Gemaakt en gequilt op de machine.”

Jodi Murhpy: “English papier piecing is voor mij een manier om de liefde voor geometrie, kleur, architectuur en Tula Pink stoffen weer te geven. Ik gebruikte een ‘tumbling block’ om de quilt dimensie te geven door een constante herhaling van licht, medium en donker. Ik vind het geweldig om in een quilt een secundair ontwerp te plaatsen, zoals hier met de regenboog, de kleuren cirkels en de sterren. De quilttop is met de hand gemaakt dmv EPP en daarna doorgequilt door Teresa Silva op een machine.”

Julie Reuben: “Machinaal in elkaar gezet en daarna met de hand gequilt. In deze quilt creëerde ik stroken kleur die haaks staan op de gekleurde stoffen door gebruik te maken van verschillende kleuren draad bij het doorquilten. Dit geeft de illusie van kleurveranderingen in de stof, net als bij een plaid stof.”

Marisa Wilhelmi maakte haar quilt volledig op de machine. Ze verteld dat deze quilt het resultaat is van een improvisatie sessie waarbij ze zich eigenlijk realiseerde dat ze van rulers en precisie houdt. Voor deze quilt gebruikte ze een stapel stof die ze weinig gebruikt en een template. Door te draaien en te spelen met de blokken kwam ze tot deze visuele dynamische quilt.

Ook Barbara Averill werkte machinaal voor deze quilt. Deze quilt is een origineel ontwerp met het “Oceaan waves” blok. Ze liet zich inspireren door haar scuba duik avonturen. Ze is gefascineerd door de oceaan en het behoudt ervan. Deze quilt is haar interpretatie van hoe het eruit ziet om tijdens het duiken door het wateroppervlakte naar de zon te kijken, en dan in het bijzonder in de Caribische zee.

Voor deze quilt heeft Susan Braverman gebruikt gemaakt van foundation papier piecing (FPP) op de machine, net als het doorquilten. Dit blok maakt gebruik van spelen met kleur en formaat om tot deze moderne quilt te komen. “De grafische blokken doen je denken aan de kleurrijke bloemen, scherpe stekels en ronde vormen van een prikkelige pear cactus.”

Deze quilt is door Claire met de hand gemaakt met behulp van English paper piecing (EPP). Deze quilt is de vierde die ze heeft ontworpen in Procreate: “Ik probeerde dimensies en beweging te creeeren zonder het gebruik van schaduw of verven. De achtergrond is gequilt met mijn moderne bijdrage voor ‘Crazy Quilting’.”

De quilt ‘Sweet peas’ begon in eerste instantie als een groter blok, maar de ontwerpster, Abigail was nog niet helemaal tevreden. Door de blokken in strips te snijden en opnieuw aan elkaar te naaien tot blokken ontstond dit geheel dat haar doet denken aan de manier waarop erwten groeien en door elkaar slingeren aan een hekwerk.

De quilt ‘Joy’ door Cole Withaker heeft meerdere prijzen gewonnen waaronder ook in Houston. “De quilt is gebaseerd op een foto die ik nam van een vriend. Ik heb de quilt ontworpen, gepieced, gequilt en zelfs enkele stoffen ontworpen. Ik heb de quilt ‘Joy’ genoemd, omdat de afbeelding de belichaming van plezier is voor mij.”

Tot slot nog een quilt met een kat erop, want katten en quilts zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zelf heb ik ook een zwarte kat, dus dat maakte het nog extra bijzonder. De manier waarop de haren zijn gequilt maakt het echt realistisch. Deze quilt is een eerbetoon aan Noel, de kat van Pam.

Ik hoop dat jullie met minstens net zoveel plezier als ik naar deze quilts hebben gekeken en ik ben benieuwd naar jullie favorieten. Laat het hieronder weten in de opmerkingen!

Foto verslag quiltfestival Houston 2023 (deel 1)

11 december 2023/4 Reacties/in Exposities, Geen categorie/door Sanne

Eind oktober en begin november was ik samen met Irene in Houston, we hebben ontzettend veel moois gezien, hieronder een foto verslag van een (deel) van de tentoonstelling. Ik heb vooral moderne quilts gefotografeerd of die mij erg aanspraken. Ik was ook erg onder de indruk van de details die waren toegevoegd door het quilten, hier heb ik ook flink wat foto’s van genomen. Bij elke foto staat de naam, de maker en een kleine stukje over de quilt, zoals het ook op de tentoonstelling te lezen was. Veel kijkplezier!

Nightcruise on the River Thames – Kumiko Frydl

Kumiko Frydl: “Papier piecing met de machine. Geïnspireerd door de rivier de Thames midden in de nacht als het ‘smurky’ water glinstert in het maanlicht en je de witte stralen ziet reflecteren.” Deze quilt is slechts 20″ bij 20″, dus minder dan een halve meter bij een halve meter.

Brenda Smyth: “Applicatie en quilten met de machine. De quilt is een eigen ontwerp, gebaseerd op een foto die ze genomen heeft van de Grand canyon.”

Jane Schiemer: “In elkaar gezet en gequilt met de machine. De zijden stoffen zijn met de hand geverfd. Deze quilt is een combinatie van mijn drie favoriete hobby’s: quilten, stof verven en zentagle.”

Patti Louise Pasteur: “De stof is professioneel gedrukt, maar details zijn er met de hand op geverfd. Applicatie en quilten met de machine. De quilt is gebaseerd op een foto gemaakt in een koude winternacht uit een raam van de tweede verdieping.”

Jacqueline Laba: “Applicatie met de hand, gepieced en gequilt met de machine. Deze quilt is geinspireerd op een schilderij van de Amerikaanse kunstenaar Amalia Rothschild genaamd ‘Ripening of the oranges’. De quilster heeft toestemming gekregen van de kleindochter om dit schilderij te gebruiken voor de quilt. De beweging van het quilt ontwerp geeft de suggestie van de natuurlijke cyclus van groei en verandering.”

Noreen Borys: “De quilt is met de hand gemaakt door Noreen en gequilt door Jenn Saxena. Deze quilt laat de hoogste en laagste temperatuur zien van elke dag op het internationale vliegveld van Houston in 2022.”

Beide quilts van Barbara Danzi zijn met de machine in elkaar gezet en doorgequilt. Het zijn beide ontwerpen van haarzelf. Left Turn: “Deze quilt is gebaseerd op traditionele rode en witte quilts met bijvoorbeeld een logcabin of HST ontwerp. Deze quilt maakt gebruik van verschillende tinten rood en wit en de techniek ‘free-cutting’, snijden zonder liniaal en improvisatie. Benched: “Negen zwevende banken, denkend aan de Supreme court en of negen het juiste aantal nummer is.”

Deze quilt is gemaakt met 22 Kona solids en met de machine in elkaar gezet en gequilt. De ontwerpster zei het volgende over het doorquilten: “De stoffen waren voor mij een blank canvas als oefening voor freemotion quilting. De 33 rijen en meer dan 500.000 steken gaven het uiteindelijke resultaat van een feestelijk geheel.

Mindy Brown: “Een van de eerste quilts die ik maakte was volledig met ‘bear-paw’ blokken en sindsdien ben ik gefascineerd door dit blok. Voor deze quilt speelde ik met het formaat, en de toevoeging van een halve cirkel. De quilt is met de machine gemaakt en gequilt.”

Cindy Cooksey: “Voor deze quilt daagde Cindy facebook vrienden uit om wat op te sturen wat leidde tot dit eclectische geheel.”

Nicole Kaplan: “Applicatie met de hand, gebruik gemaakt van raw edge applicatie. Het quilten is zowel machinaal als met de hand gedaan. De inspiratie voor deze quilt komt van Peter Pan, waar de “Lost Boys’ haastig een boshuisje in elkaar zetten voor Wendy. Ze koos voor een dromerig en natuurlijk palet van kleuren gecombineerd met raw-edge en hand quilten en knopen om een ‘handcrafted’ look te creëren.”

Samantha Krebsbach: “Deze quilt doet me denken aan een klein raampje in een een gezellige cottage in een rustig bos. Hete thee, een warme maaltijd en goede gesprekken met vrienden bij een knisperend vuurtje. Het lood van deze glas in lood quilt zijn allemaal naar de zwarte kant gestreken om een illusie van hoogteverschil te maken. De quilt is met de machine gemaakt en doorgequilt.”

Carolina Oneto: “Werken met waterverf geeft me de mogelijkheid om te spelen met licht-donker, mixen van kleuren en het scheppen van mooie vormen. Dit idee heb ik geprobeerd te herhalen, maar dan met stof in deze quilt. Volledig met de machine gemaakt en gequilt.”

Dit was het eerste deel van de quilts die we hebben gezien, kom snel terug voor deel 2.

Festival of Quilts in Birmingham

13 september 2023/6 Reacties/in Exposities, Geen categorie/door Ineke

Het twintigste Festival of Quilts vond plaats van 3 t/m 6 augustus 2023 in de hallen van het National Exhibition Centre (NEC) in Birmingham, Groot-Britannië. Dit is het grootste quiltevent van Europa met workshops, tentoonstellingen, quiltstoffen en -benodigdheden.

Door toeval las ik dat Angela Walters op het Festival of Quilts (FOQ) in Birmingham zou spreken. Omdat ik sinds jaren lid van Craftsy (een internetplatform met creatieve cursussen) ben, heb ik veel van haar webinars op dit platform gevolgd om Free Motion Quilting te leren. Ik ben een absolute fan van haar manier van quilten en lesgeven. Naar een groot internationaal quiltevent te gaan, was al langer een droom van mij maar leek tot nu toe onbereikbaar. Nadat ik informatie over de entreekosten opgezocht had, was ik verbaasd hoe betaalbaar het was. Mijn man is docent Engels en daardoor erg geïnteresseerd in het land zelf. Voorzichtig stelde ik dus voor om dit jaar met vakantie naar Engeland te gaan, zodat ik het Festival of Quilts in Birmingham zou kunnen bezoeken. Verder zouden we nog andere plaatsen kunnen bezoeken. Dat leek hem wel wat, hij was nog nooit in Birmingham geweest en wilde ook wel eens naar Liverpool, dat op ca. 2,5 uur van Birmingham ligt met de auto. Dus heb ik snel kaartjes gekocht en een plaats voor de avond met Angela Walters gereserveerd.

Toegang tot het Festival of Quilts

Op 2 augustus zijn we richting Birmingham gereisd, we hadden een eenvoudige kleine Airbnb in de buurt van het vliegveld en de NEC-beurshallen geboekt. De toegangskaartjes kan je voor 1, 2 of 4 dagen kopen. Bij aankoop van een ticket voor 2 dagen kan je de dagen uitkiezen op die je graag het festival wil bezoeken. Ik had een kaartje voor donderdag en zaterdag gekocht, zodat we ertussen samen nog iets konden ondernemen. Niet dat mijn man zich op de dagen die ik op het FOQ was zou vervelen, in tegendeel, maar tenslotte waren we samen op vakantie.

Bij mijn aankomst bij de hoofdingang van het NEC moest ik ca. 20 minuten lopen om bij het Festival of Quilts te komen. Het beursterrein is ontzettend groot en omvat in totaal 20 hallen en heeft een oppervlakte van maar liefst 2,5 vierkante kilometer. Het FOQ omvat daarvan 3 grote hallen. Gelukkig was goed beschreven hoe ik bij de juiste hallen kon komen.

Tentoonstelling

In tegenstelling tot andere grote quiltevents kan iedereen een quilt voor de FOQ-tentoonstelling inzenden en wordt deze ook opgehangen. Je kunt kiezen of je aan een beoordeling mee wilt doen, of dat jouw quilt ‘just for the joy of sharing’ opgehangen wordt, zodat er geen kritiek van een beoordelende jury komt. De verdere categorieën waren: art quilts, contemporary quilts, group quilts, miniature quilts, modern quilts, novice quilts, pictorial quilts, quilt creations (voorwaarde o.a. 3D object), traditional quilts, sustainable quilts, two person quilts, the Quilter’s Guild Challenge, Schools and Groups of Young Quilters en Young Quilter/Embroiderer. Ook waren er verschillende prijscategorieën, bijv. voor het mooiste met hand gequilte werk of juist het mooiste met machine gequilte werk. Naast de jury konden ook de bezoekers een stem uitbrengen. Er was enorm veel te zien en onmogelijk om dit alles in 2 dagen te bekijken, maar ik wil jullie een kleine impressie van werken laten zien die mij bijzonder opvielen. Het was erg moeilijk een selectie te maken! Er is veel te zien op Instagram met de hashtag #festivalofquilts2023.

Wat is er allemaal te doen?

Er waren veel stof fabrikanten, producenten van naaimachines en longarms, naast de quiltwinkeliers vertegenwoordigd met een eigen stand. Op verschillende stands werden demonstraties gegeven. Bij Moda Fabrics volgde ik bijvoorbeeld een demonstratie van een moderne quilt uit Jelly Rolls. Hier kon je zonder te reserveren gewoon aanschuiven. De prijzen van de aangeboden quiltstoffen lag duidelijk onder de prijs die wij in Nederland betalen, waardoor deze reis alleen al loonde. Ik kwam wel met een erg zware koffer thuis! Daarnaast waren er veel demonstraties en workshops, die je van tevoren of met veel geluk last minute op het FOQ kon boeken. Ik was een beetje laat en de workshops die mij interesseerden (Jo Avery, Joe Allen Cunningham, Sarah Payne, Carolina Oneto, etc.) waren vanaf de inschrijvingsopening al meteen vol. Ik heb toen een borduurcursus geboekt, die helaas tegenviel. Daarentegen was de longarmintroductie van Handi Quilter echt de moeite waard. Hier kon ik zelf op een Amara 20 longarmmachine 3 uur lang onder begeleiding vanalles uitproberen. Als lid van een Quilter’s Guild kreeg ik zelfs nog korting.

Eerste figuren met de longarm en lineaal

Er waren ook ‘Galleries’ van bekende quiltkunstenaars, zoals Joe Cunningham, Ekta Kaul, Laura Kemshal, L’Merchie Frazier en van de Studio Art Quilt Associates (SAQA). Hier waren meestal de kunstenaars ook aanwezig en kon je van alles over hun werk vragen. Een zeer laagdrempelige manier om met bekende quilters in gesprek te komen. Daarnaast was er een speciaal gedeelte in hal 9 waar het ‘Creative Textiles Studio’ was ingericht. Hier waren demonstraties van het verven en printen van stof.

Avondshow van Angela Walters

Op de avond van Angela Walters kregen alle bezoekers van haar show een heerlijk glas wijn, stijlvol passend bij haar ‘The Midnight Quilter’ programmaserie. Ze vertelde over haar ontwikkeling als quiltster en hoe ze door toeval in contact kwam met Tula Pink. Ze had een oude tweedehands Grace longarm en besloot nadat ze zich zeker genoeg voelde om ook voor anderen te gaan quilten. Om in contact te komen met ‘potentiële klanten’ ging ze naar een beurs met een voorbeeldquilt en visitekaartjes en had de kleinste stand gehuurd. Er kwam bijna niemand, want de meeste quilters hadden een grote stand met veel verschillende quilts en een lange referentielijst. Ze was bovendien nog erg verlegen. Een paar dagen later werd ze plotseling opgebeld of ze een quilt zou willen doorquilten. Dit was de moeder van Tula Pink, die – zoals later bleek – haar visitekaartje met die van een andere standhouder verwisseld had. Angela zegde toe en Tula was enthousiast over het resultaat. Sindsdien heeft ze een vast quiltpartnerschap met Tula Pink. Ook vertelde ze over de fouten die ze gemaakt heeft en probeerde iedereen moed te geven om fouten te maken, zodat je kunt leren. Na afloop van haar show kregen we nog de mogelijkheid even persoonlijk met haar te praten. Hierbij viel me op hoe ‘normaal’ en zonder sterallures ze is, ontzettend vriendelijk en hartelijk.

Voorbeeld uit een quilt van Tula Pink gequilt door Angela Walters

Vakantie impressies

We hebben het FOQ gecombineerd met een bezoek aan de stad Birmingham zelf. Erg veel oude ruïne-achtige industriële gebouwen, maar er wordt ook veel gerestaureerd en nieuw opgebouwd. Verder een bezoek aan Stratford-upon-Avon (ontzettend toeristisch) en de burcht van Warwick Castle (de entree is duur, maar een prachtig middeleeuws burchtcomplex). Na afloop van het FOQ zijn we doorgereisd naar Liverpool, de Beatles stad. Hier hadden we een prachtige Airbnb direct aan het water van oude haven. We werden elke ochtend door allerlei watervogels gewekt, een bijzondere sfeer! Liverpool heeft mooie oude gebouwen, maar ook moderne winkelcentra en hier vond ik veel inspiratie voor quiltdesigns. Hieronder een paar foto’s die ik ter inspiratie gemaakt heb. Al met al zou ik deze reis iedere quilter aanraden, het was een belevenis!

Een bezoek aan een Show and Tell door Gert van Raalten

16 augustus 2023/1 Reactie/in Exposities, Geen categorie/door Ineke

24 juni 2023 te Eerbeek bij Quiltstudio Cis

Op een hete zaterdagochtend ging ik op weg naar de Show and Tell van Gert bij Francisca Denotti van Quiltstudio Cis in Eerbeek. Gert leerde ik kennen tijdens een Webinar van Nicholas Ball (@quiltsfromtheattic). Ik volg hem sindsdien al een tijdje op Instagram (@realmenstitch) en wilde graag meer weten over zijn quilts. Het werd een interessante en gezellige ochtend, die gepland was van 10.00 tot 11.30 uur, maar behoorlijk uitliep.

Hij vertelde hoe hij door toeval in een borduurwinkel in Utrecht terechtkwam en ontdekte dat ook mannen borduren. Het borduren werd een grote hobby van hem. Op een gegeven moment had hij een kerstborduurwerkje gemaakt en had stof nodig om er een kussentje van te maken.

Zo kwam hij in een stoffenwinkel in Utrecht die een quiltwinkel bleek te zijn. Enthousiast door de vele kleuren en mogelijkheden van de quiltstofjes heeft hij een basiscursus quilten met de hand geboekt. Al snel werd dit een belangrijke nieuwe hobby van hem. Oorspronkelijk was Gert een traditionele quilter die alles met de hand maakte, ook het doorquilten. Daarbij maakt hij niet alleen gebruik van quiltkatoen, maar van allerlei verschillende stofsoorten. Zijn quilt “Japanse schatkistjes” werd gemaakt volgens een patroon uit het tijdschrift Quiltmania en hiervoor heeft hij verschillende zijde kimonostoffen gebruikt. In de “Sunbonnet Sue’s wereldreis” quilt hebben de meisjes jurkjes van stoffen uit verschillende landen aan.

In de quilt met stofjes van de ontwerpster Jinny Beyer zijn de grafische blokjes zodanig verwerkt, dat je het binnenliggende blokje of naar binnen of naar buiten gekeerd kunt waarnemen. Als je de quilt dan omdraait, zie je de blokjes precies andersom, afhankelijk van hoe je ze eerst gezien hebt. Dus buiten wordt binnen en omgekeerd, erg fascinerend!

Op het Festival of Quilts in Birmingham ontdekte hij een stof met stoere pin-up mannen en heeft hiermee naar een eigen ontwerp een “Adam and Steve quilt” gemaakt, die gedeeltelijk uit appliqué bestaat.

Door het tijdschrift Quilt&Zo werden een traditionele quilter en een artquilter gevraagd een ontwerp te maken bij het thema Festival. Hieruit ontstond Gert’s quilt “Zomerfestival”.

Ondertussen heeft Gert het moderne quilten ontdekt en heeft in de Coronatijd zijn kleine eenvoudige naaimachine voor een grotere met meer mogelijkheden omgewisseld. De moderne quilts maakt hij nu vaak met de naaimachine en de traditionele eerder nog met de hand. Ook liet Gert twee prachtige improv quilts zien, die aan de muur hingen. De linker quilt kreeg de naam “Kamperlijntje” verwijzend naar het kleine spoortje tussen Zwolle en Kampen, waar hij in zijn jeugd altijd voor de spoorwegovergang moest wachten en is geïnspireerd door het werk van Tara Faughnan (@tarafaughnan). De rechter quilt met improv triangles werd gemaakt volgens een patroonidee van Nicholas Ball (@quiltsfromtheattic).

Terugkerende motieven in Gert’s quilts zijn hexagons en een hert dat hij uit een oud overhemd geknipt heeft. Bovendien is hij erg creatief in het maken van quiltlabels. Deze zijn zeer uiteenlopend van een geborduurde hand, een label geschreven met permanent stift tot een label gemaakt met behulp van laptop, printer en transferfolie.

Het was interessant Gert’s ontwikkeling en groei in zijn werk te zien, begeleid door allerlei interessante anekdotes. Vooral zijn moderne quilts en eigen ontwerpen inspireren mij zeer en ik hoop nog vaker werk van hem te mogen bewonderen!

Quilt-festival Groningen 2023

30 juli 2023/5 Reacties/in DutchMQG activiteiten, Exposities, Geen categorie/door Sanne

Het is een weekend vol met quilten voor mij. Nadat we gisteren een hele leuke dag hebben gehad in Arnhem voor de DutchMQG gettogether zit ik vanmorgen al weer op tijd in de auto onderweg naar Warffum in Groningen voor het Quiltfestival Groningen. Ik neem jullie in deze blog mee hoe ik het zelf heb ervaren. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk en gevarieerd foto’s te maken. We hebben daar om 11 uur afgesproken voor een koffiemomentje, ik ben erg benieuwd wie er allemaal zijn. Groningen ligt voor veel leden toch niet echt om de hoek. Sowieso is Ineke er, die heeft zich op de afgelopen ledenvergadering al aangeboden om te helpen met het regelen van het koffiemomentje.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik een beetje met gemengde gevoelens naar Groningen rijd. Ik ben er nog niet eerder geweest en ben erg benieuwd wat ik er ga aantreffen, in hoeverre er quilts hangen die naar mijn smaak zijn en of er “genoeg” moderns hangt. Mijn eerste indruk bij de wat oude sporthal in Warffum is er niet direct eentje van enthousiasme, gelukkig is Ineke er al met haar man en we bestellen een kop koffie met een lekkere plak Groningse koek. Even later schuift ook Gerie nog aan en ook spreek ik 2 dames die geïnteresseerd zijn in onze mooie vereniging en die de oproep voor het koffiemomentje op social media hadden gezien. Altijd leuk om nieuwe quilters te leren kennen en vol enthousiasme en trots te kunnen vertellen over DutchMQG.

Ineke en ik beginnen met een rondje langs de kraampjes in de hal in Warffum en ook bekijken we de quilts die daar hangen. Dit geeft al vast een beeld van wat er verder in het festival te zien is. Er hangen een aantal prachtige (niet direct moderne) quilts in de hal, maar van het overgrote deel gaat mijn hart nog niet sneller kloppen. Ik zie veel sombere kleuren en traditionele quilts. Ik kan zien dat er veel werk in zit, maar smaak blijft natuurlijk iets persoonlijks.

Tijd om de auto in te stappen en de verschillende locaties te gaan bekijken. Er zijn 21 locaties om te bezichtigen, dus echt voor elk wat wils. Gelukkig krijgen we een boekje van de organisatie met nog wat extra informatie over wat er per locatie te zien is. Mijn plan is om in ieder geval een aantal moderne quilters te bezoeken en onderweg te kijken wat ik nog meer tegenkom.

Mijn eerste stop is locatie 2, waar Art groep Fifteen x Fifteen hun tentoonstelling heeft. Dit is een internationale online quiltgroep van 15 leden die over de hele wereld wonen. Elke twee maanden maakt elk lid een quilt van 15×15 inch in een vooraf afgesproken thema. Iedereen werkt in eigen stijl en techniek. De quilts op het festival zijn in de stijl van een specifieke kunstenaar die elk lid gekozen heeft om dit jaar aan te werken.

Kaylene Maalste – Australie – Franz Moritz Wilhelm Marc

De volgende stop is locatie 5, hier zijn twee verschillende tentoonstellingen. Een van kunstenaar Hilde van Schaardenburg Zij noemt zichzelf een textiel kunstenaar en ik was erg geinspireerd door haar werken waarin ze zich liet leiden door de natuur. Zoals je kan zien op de linkerfoto, haar werk genaamd Bird song. Natuurlijk moest ik ook een foto maken van twee prachtige tassen die ook door haar gemaakt zijn.

Ook te zien op deze locatie, was een postuum expositie van Brigitta Pestoor. Haar quilts waren misschien niet direct modern, maar ik was zwaar onder de indruk van haar techniek en kleurgebruik. Zij ‘schildert’ foto’s na in stof en het werk wordt doorgestikt met FreeMotion Quilting om extra details aan te brengen.

Ik ben ondertussen echt onder de indruk van technieken, kleurgebruik en krijg er flink wat inspiratie van. Na een korte pauze met een kop koffie rijd ik naar locatie 7. Hier zijn verschillende exposities, maar degene waar ik het meest van geniet zijn de Art quilts van Nienke de Lange. Ze heeft een grote passie voor het verven van stoffen en dat zie je ook terug in haar kleurgebruik, echt prachtig. Ze combineert grafische elementen van modern quilten met het vrije en losse van art quilten.

Tijdens het koffiemoment in de ochtend zat ik samen met Ineke al te kijken naar waar we zeker heen wilden en dat was de expositie van Monika Huelsenbusch. Ook op social media had ik van haar al enkele quilts voorbij zien komen. Heel modern door het samenspel van kleuren en vormen.

Onderweg naar de laatste expositie die ik op het oog heb rijd ik langs locatie 11 en besluit daar toch even te stoppen en te kijken. Hier hangt de SAQA De Oriënt Express. Deze kunstenaars wonen en werken overal in Europa en in het Midden-Oosten. De basis van het project is het idee om de diversiteit, geschiedenis, persoonlijke herinneringen en culturen uit deze gebieden te laten zien. De Oriënt Express was oorspronkelijk een luxetrein die tussen Parijs en Istanboel reed. In deze kunsttreinreis laten de leden van deze groep verschillende bestemmingen zien. Het project zelf is te groot om in zijn geheel op de foto te zetten, maar Nederland moest er natuurlijk bij. Ook het deel waar de “Moord in de Oriënt Express” op stond moest ik op de foto zetten. Dit bekende boek van Agatha Christie is een van mijn favorieten en ik luister veel naar de verhalen van Hercules Poirot tijdens het naaien d.m.v. een audioboek.

Mijn laatste bestemming op deze warme zondag was locatie 17 waar Birgit Schueller haar quilts toonde. De quilt in het boekje zag er al prachtig uit, maar ik was op de locatie zelf erg onder de indruk van haar kleuren (blauw!), haar vormen en ook het Free motion quilten dat ze had gedaan was fantastisch. Hier hingen echt mijn favoriete quilts van de dag.

Hierboven mijn favoriet van de dag, Baikal Blues van Creative Bits. Ik heb echt een hele leuke dag gehad, echt positief verrast door al het moois dat ik heb gezien. Ik hoop dat jullie het ook leuk vonden om via mijn camera mee te kijken naar het Quilt festival Groningen.

Op bezoek bij Kaffe Fassett

30 januari 2023/3 Reacties/in Exposities, Geen categorie/door Ineke

geschreven door Ineke

Begin september vertelde een kennis mij over de tentoonstelling Kaffe Fassett “The power of Pattern” in het Fashion and Textile Museum in Londen . Ik vroeg mijn man die voor zijn werk naar London moest om voor mij een catalogus mee te nemen. Hij kwam terug met het boek “Kaffe Fasset – The Artist’s Eye” (Dennis Nothdruft ed., 2022). Dit maakte mij zo enthousiast dat we beiden spontaan besloten begin januari een paar daagjes naar London te gaan.

De tentoonstelling is relatief klein en werd persoonlijk door Kaffe Fasset met veel liefde tot in het detail gedecoreerd. In de kleine entreeruimte zijn de muren met dezelfde rood/oranje/roze bloemenstof (‘Bekah’ ) bekleed, waarmee ook de bankjes die hier staan overtrokken zijn. Het is gelijk een grote kleurexplosie, die zich in de daaropvolgende ruimtes voortzet. Op een beeldscherm wordt in een korte inleidende video Kaffe’s ontwikkeling als kunstenaar besproken en vertelt Brandon Mably over hun beider samenwerking.

Er volgen twee grotere ruimtes met verschillende quilts gemaakt door bekende quilters in de door Kaffe Fassett ontworpen stoffen. Deze quilts zijn erg uiteenlopend van aard, zo zijn er geappliqueerde samplerquilts, verschillende quilts met een ruimtehoog dier, maar ook moderne abstracte quilts. Allemaal zijn ze erg indrukwekkend qua verwerking en details. De meeste hebben een erg dicht quiltwerk en ik vond het jammer de achterkant niet te kunnen zien. Toen ik hierover met iemand van het museum in gesprek kwam, mocht ik een quilt uitzoeken die voor mij toen gedeeltelijk omgedraaid werd. Dit was een extra kersje op de taart. Er staan verplaatsbare krukjes, waar je rustig op kan gaan zitten. Ik heb voor sommige quilts minutenlang gezeten om alles goed op me in te laten werken en alle kleine bijzonderheden in me op te kunnen zuigen.

In een derde ruimte worden de in gouache geverfde ontwerpbladen van de verschillende stoffen getoond. Voor deze ruimte zijn diverse door Kaffe Fasset geborduurde kussens te bewonderen. Ook worden er twee gequilte jassen en in de ingangshal enkele jurken gemaakt uit de kleurrijke stoffen tentoongesteld.

Er hangt door zachte klassieke achtergrondmuziek een rustige en ontspannen sfeer. Op het moment dat ik er was (een gewone doordeweekse dag) waren er gelukkig ook niet al te veel bezoekers. Dit kan natuurlijk in weekenden heel anders zijn. Het personeel van het museum is erg vriendelijk en ze geven graag informatie over de tentoonstelling en de samenwerking met Kaffe Fassett.

Ik hoop dat jullie met de bijgevoegde foto’s al een beetje een indruk krijgen van deze inspirerende tentoonstelling. Al was de tentoonstelling relatief klein, het was de reis in ieder geval waard! De tentoonstelling is nog tot 12 maart in Londen te zien. Na dit museum zal “The Power of Pattern” nog van 31 maart t/m 8 juli 2023 in de Dovecot Studios, Edinburgh, te zien zijn.