Uitdaging: ontwerpen met het ovaal

Voor deze maand met het ovaal besloot ik het eens op een heel andere manier aan te pakken. Ik kreeg namelijk meteen al een beeld van ovalen die rondom een midden als bloemblaadjes elkaar overlappen. Nu zou je daarvan een bloem kunnen maken met geappliqueerde vormen, maar ik wilde wel eens zien waar ik op uit zou komen wanneer ik de overlappende gedeeltes zo zou gaan kleuren zodat het lijkt alsof de ovalen deels transparant zijn. In de overlappende gedeeltes ontstaat dan een mengkleur.

In mijn eerste model overlappen de ovalen elkaar zelfs twee keer, dat geeft op zich een mooi patroon, maar wordt wel heel erg ingewikkeld om te maken. Daarom nam ik een wat slanker ovaal en een kleiner aantal ‘bloemblaadjes’. Qua maken van het patroon maakte ik in het eerste model gebruik van de transparantie van de ovalen en liet het programma de tussenkleuren maken. In het tweede model heb ik de vlakken gesplitst en koos ik zelf de kleuren voor de grote ovaal-delen en de orange-peel achtige overlappende stukken. In het midden een ster, waar anders teveel naden samen komen.

Ook deze vorm is vooral goed met appliqueren te maken (ik snap die twist wel!). Daarvoor zijn diverse opties. Ik benadrukte hier de lijnen, zoals in een glas-in-lood beeld. Dan kun je raw-edge applicatie gebruiken en die dek je dan mooi af met een zwart bandje – die zijn gelukkig kant en klaar te verkrijgen met plakstrook voor tijdelijke bevestiging.

Maar wat als we toch vooral de vormen in elkaar willen naaien… Dan zou je een cirkel kunnen trekken over twee ‘bloemblaadjes’ heen, die worden dan spits, en de getekende lichtgroene cirkel (die deels buiten het blok valt) zou de laatste naad zijn. Binnen beide secties krijg je steeds rondlopende naden – met de uitdaging om kruispunten goed aan te sluiten zodat de rondlopende lijn van de ene sectie mooi overloopt in de andere. Niet een heel simpel blok, en het lijkt ook niet echt meer op een ovaal.

Dan gooien we het over een andere boeg. In plaats van de ovalen rond een middelpunt te kopiëren, nu in een recht, beeldvullend grid. Om het leuke effect van transparantie te bereiken, kopieerde ik het grid en verplaatste het precies op de helft naar benden en naar rechts. Hierdoor ontstaan er langgerekte orange-peel-achtige vormen en ruiten met gekromde zijden. Het doet me erg denken aan retrobehang…

Zo’n herhalend raster vind ik zelf een beetje saai, ik houd wel van transformaties. Dus wat als we aan de ene kant de gele ovalen weghalen en aan de andere kant de groene? Ik maakte twee varianten: met een effen lichtblauwe achtergrond en met een paarse achtergrond met een verloop van licht naar donker. Hm… dat doet me ineens denken aan de Double Vision Quilts van Louisa L. Smith – maar die zijn geheel anders opgebouwd (José maakte er één in het kader van het ovaal).

En hoe we dit laatste ontwerp zouden moeten maken…. Ik houd het voor nu maar even op appliqueren. Al doen die ruiten met gekromde zijden met de langgerekte orange-peel-achtige vormen me wel denken aan de ‘cathedral window’ techniek… Je ziet, ik zou kunnen blijven spelen met vormen. En in mijn vorige blog zei ik nog wel dat ik niet zo goed was in grafische vormen, de uitdaging met het ovaal heeft me toch daartoe verleid, waar zo’n jaar van vorm al niet goed voor is!

Quiltboek van de maand: Boro

Dit inspirerende boek over de traditionele Japanse patchworktechnieken en -patronen werd in 2020 onder de titel The Book of Boro in het Verenigd Koninkrijk uitgegeven. Sinds 2025 is er ook een Nederlandse vertaling die bij Veltman Uitgevers verschenen is. Een heel nieuw boek dus en in de Nederlandse taal!

Auteur

Copyright Susan Briscoe

Susan Briscoe woont in Kettins, Perthshire in het Verenigd Koninkrijk en heeft al meerdere boeken over Sashiko en Japanse naaitechnieken gepubliceerd. Sommige van jullie zullen haar daarom waarschijnlijk ook al wel kennen. Ze is een expert op het gebied van Japanse stoffen, sashiko en boro en heeft als lerares Engels in Noord-Japan gewerkt. Nog steeds reist ze veel naar Japan. Ze heeft veel antieke Japanse kledingstukken en boro werk verzameld. Naast haar ervaring in het maken van Japans naaiwerk, heeft ze ondertussen ook een grote webshop met al het materiaal dat je hiervoor nodig hebt. Sinds 2017 geeft ze workshops via de Engelse online TV-platforms Sewing Quarter en Sewing Street, die vrij toegankelijk en via Youtube te bekijken zijn. Sewing Quarter werd helaas in 2019 gesloten, maar op de website van Susan Briscoe kun je via de link het opgenomen programma van Sewing Quarter nog bekijken.

 

Opbouw van het boek

Het woord ‘Boro’ betekent ‘lomp’ of ‘vod’. De borotechniek werd uit noodzaak door arme mensen in Japan gebruikt om kledingstukken te verstellen en te repareren, omdat grondstoffen voor nieuwe stoffen te duur of niet verkrijgbaar waren. Sommige borostukken bevatten eenvoudige sashiko borduurpatronen, maar boro en sashiko zijn niet hetzelfde. Sashiko is een borduurtechniek, daarentegen is boro eerder de belichaming van duurzaam en niet-verspillen van kleding en stoffen.

Dit boek geeft je de basisvaardigheden om eigen door boro geïnspireerde werken te maken. De voorgestelde projecten in dit boek baseren op de antieke boro collectie van Susan Briscoe zelf, maar hebben vaak een moderne twist. Het is mooi om boro werkjes te maken, maar door de nieuwe stoffen hebben zij tijd en intensief gebruik nodig om een ‘echte boro’ te worden.

Het boek begint met een uitleg over de geschiedenis en de betekenis van boro. In dit hoofdstuk gaat ze ook in op het feit dat er in het noorden van Japan geen katoen verbouwd kon worden vanwege het koude klimaat. Vanuit het rijkere zuiden waar wel katoen verbouwd werd, ontstond er een handel in gebruikte katoenen stoffen, ze waren kostbaar vooral voor de ontwikkeling van mechanische spinmachines en weefstoelen. De gebruikte kleding werd in ballen door een aantal vrouwen opgekocht, die het verdeelden, wasten en schrobten tot het weer schoon was. De bruikbare delen werden opnieuw tot kleding vermaakt, waarbij de stof ondertussen wel een duidelijk ‘gebruikt’ uiterlijk had gekregen. Kimono’s waren hierbij erg handig, omdat ze uit rechte lappen stof genaaid zijn die makkelijk uit elkaar genomen konden worden om te hergebruiken. Aansluitend wordt het traditionele verven van de stoffen, het maken en borduren van een boro en boro’s vandaag besproken.

In de volgende hoofdstukken worden gereedschappen en materiaal, als ook verschillende technieken besproken. Waarbij de technieken met tekeningen duidelijk uitgelegd worden.

 

Het boek heeft verder 10 projectwerkstukken, die ieder met een stuk uit de verzameling van Susan Briscoe beginnen. Daarbij zoomt ze in op dat wat haar aan het werkstuk inspireert. Daarna volgt een beschrijving hoe je het zelf na kunt maken. Ook kun je dit ter inspiratie voor een eigen werkstuk gebruiken. Gevolgd wordt dit grote project door een miniprojectje, een klein voorwerp, dat het mogelijk maakt op kleinere schaal de getoonde techniek van het grotere werkstuk te oefenen. De benodigdheden en werktekeningen van alle projecten worden duidelijk aangegeven. Er worden staan patronen in voor de meest uiteenlopende werkstukken, van een deken voor op de bank, naar een kimonojas, tot verschillende tassen en een onderzetter. Al met al is er voor iedereen iets interessants bij te vinden, lijkt me.

Aan het einde dan een lijst met leveranciers van Japanse stoffen en materiaal in Nederland.

 

Mijn ervaring met dit boek

Dit boek heb ik nog maar een paar weken in huis en ik vertelde er enthousiast mijn oudste dochter over, die vaak naar Japan reist. Ook zij was gelijk enthousiast over dit boek en voor Moederdag heb ik een pakketje met verschillende Japanse stofjes van haar gekregen. Deze zijn zo mooi dat ik ze eigenlijk niet kapot wil knippen. In het boek heb ik een patroon van een mooi kussen gevonden, hier kan ik misschien een van deze stofjes als paneel inzetten en met boro borduursteken vastzetten aan een andere mooie bijpassende stof? Ik denk erover na.

 

Het is eens een heel ander boek dan de gebruikelijke quiltboeken, omdat de voorbeelden en patronen uit een geheel andere cultuur stammen. Al lijkt veel op het eerste manier door de vele donkerblauwe kleuren een beetje duister, kan ik me voorstellen dit ook met rustige andere stoffen in iets vrolijkere, heldere kleuren te naaien. Interesseert je het boek? Ik neem het graag ter inzicht mee naar de Gettogether deze maand.

 

Susan Briscoe (2025), Boro traditionele Japanse Patchworktechnieken & -patronen, Veltman Uitgevers, softcover 127 blz., Nederlandstalig, ISBN 9 789048 322404.

Hoe quilten we de quilt?

Daar gaan we weer! Tijd voor een nieuwe quilt in de categorie “Hoe quilten we de quilt?” Deze keer een inzending van Janneke. Super leuk dat je je quilt hebt ingestuurd om wat ideeën te krijgen voor het doorquilten. 

Janneke maakte deze super gave colorwash quilt. 

Note: wanneer je op de foto’s van de quiltpatronen in deze blog klikt ga je naar de websites waar deze te vinden zijn.

Colorwash quilt

Hier zet ik even wat informatie over de quilt op een rij, samen met de wensen

  • De quilt is 150 cm groot
  • De blokken zijn 3″
  • Voorkeur voor het doorquilten: met de walking foot op een gewone machine, liever niet free motion quilten
  • Golven zijn al geprobeerd op de quilt, maar was het nog niet helemaal

Garen kleur kiezen

De eerste vraag die Janneke noemt in haar mail is de keuze van de kleur garen. Ze schrijft dat lichtblauw mooi lijkt bij alle tinten. Als ik de quilt zo zie kan ik me voorstellen dat dat goed zal passen!

Wanneer je in banen zou werken kun je ook kiezen om het bovenste deel met een warmere tinten te quilten, het middelste deel met een neutrale kleur (bijvoorbeeld crème of lichtblauw) en het onderste deel met een koele tint, bijvoorbeeld donkerblauw of donker paars. 

Edge to Edge

Voordat ik twee ideeën deel met een walking foot, wou ik toch ook even een niet-walking foot ontwerp delen dat bij me op kwam als idee voor de quilt.

De quilt bestaat uit vierkantjes. Door de speelse plaatsing van de kleine vierkantjes en het kleurverloop, heeft de quilt niet heel erg een strak design, maar toch is er wel een grid te zien van de vierkante blokjes. Soms kan het dan leuk zijn om in het quiltontwerp te kiezen voor iets met juist niet strakke vormen. 

Met free motion, of met quilten met een long arm zou je dan voor zo iets kunnen gaan:

productimage-picture-circle-meander-sqd-e2e-1612_jpg_75x75_q85.jpg

Of iets als dit, met soepele organische lijnen.

EQS Water Meander 1 e2e
Walkingfoot

Wat je zou kunnen doen om het raster in de quilt juist te benadrukken is het quilten langs de naden. Je schreef over het ontwijken van de hoeken van de blokken waar veen naden bij elkaar komen. Dat zou je kunnen doen door een raster te quilten zoals in de onderstaande foto. 

Hierbij kun je ook spelen met verschillen de kleuren garen op de horizontale lijnen en een neutrale kleur nemen op de verticale lijnen. 

Het zal wat subtieler worden wanneer je dit met meer matchend garen quilt, en de lijnen niet al te ver van de naden plaatst.

Golven

Je gaf ook aan dat je golvende lijnen had geprobeerd. Dat lijkt mij een mooi design voor deze quilt. Ik vind dat erg passen bij het gevoel dat het verloop van kleur geeft aan de quilt. Er zit een mooie flow in de quilt.

Misschien kun je gaan voor een niet al te ‘nette’ golf. Bijvoorbeeld zoiets als dit. En dan van links naar rechts.

Quilting with your Walking Foot - Beyond Stitching in the Ditch

Wavy Grid

Een laatste idee dat ik met je wil delen is een combinatie van een grid en een golvende lijn. Dit is misschien iets uitdagender om uit te voeren, maar nog steeds te doen met een walking foot. 

Quilting a Wavy Grid with a Walking Foot - some tips - New Every Morning  Patchwork and Quilting
Wanneer je op bovenstaande foto klikt kom je bij een blog van Patchwork & Quilting co met tips voor het maken van dit ontwerp. 


Ik ben benieuwd of deze ideeën iets voor je zijn!

Veel succes en plezier met het doorquilten van je quilt. 

Groetjes,
Irene

Ben jij de volgende in deze rubriek?

Lijkt het jou ook leuk om wat ideeën te krijgen voor het doorquilten van een top die je hebt liggen? Stuur hem in! Stuur je foto’s en een korte beschrijving van wat je graag wilt (of juist niet wilt) naar info@dutchmqg.nl en wie weet, staat jouw quilt hier volgende maand. 

Round Robin, ronde 4

We zijn alweer bezig met ronde 5… nog maar ééntje te gaan hierna. Wat gaat het toch weer snel. Ik ben zo benieuwd wat er allemaal geworden is van de quilts die bij me langskwamen, en natuurlijk ook mijn eigen quilt.

Dit is de derde RoundRobin waar ik aan mee doe, allemaal via DutchMQG. Een rijenquilt is wel weer een heel ander concept. In het groepje waar ik hiervoor in zat werden de lijnen en vormen mooi vanuit het midden doorgetrokken (dat was een uitvergroot log-cabin quilt) zodat de quilt niet meteen herkenbaar is als een RoundRobin. Met rijen blijkt dat toch wel een beetje lastiger, al bestaan er natuurlijk zat ontwerpen voor rijenquilts waarbij de rijen echt heel verschillend kunnen zijn. Dus dat is dan ook een beetje waar ik me als beeld op aan het richten ben.

Ik was gevraagd om over ronde 4 te schrijven, maar ik heb daar uiteindelijk hetzelfde blok in andere vorm toegepast als ronde 3, dus ik begin het verhaal daar. De quilt waar ik in ronde 3 aan werkte wordt voor Molly. Molly had een hele doos vol met donkerblauw en oker batikstoffen meegestuurd dus dat was al een feestje om iets mee te gaan doen! Ik zoek altijd eerst naar overeenkomsten in de al gemaakte rijen en bij deze quilt viel het me op dat er steeds gebruik gemaakt werd van ‘vlechttechnieken’. Daarmee bedoel ik bijvoorbeeld een log cabin omdat je stroken om-en-om vanaf de ene en de andere kant naait. En juist op dat moment bood Marieke uit mijn Bee een paar boeken aan waaronder ‘Stack the Deck’ van Karla Alexander en daarin zag ik ineens inspiratie staan.

Sneak Previews van Cindy van ronde 3 en 4.

De improv techniek die Karla omschrijft is redelijk simpel volgens lijnen in een bepaalde richting een stapel stoffen tegelijkertijd snijden en dan van elk gesneden stapeltje steeds een stofje meer van voren naar achterop de stapel leggen. Op die manier heeft elke stapel een ander stofje voorop liggen. Ik nam een kleiner blok dan in het boek, maar het ging heel goed. En de vlechttechniek kwam heel mooi uit. Misschien een beetje cryptisch hier, maar misschien kan ik na de RoundRobin deze techniek nog eens in een boekbespreking-blog met het resultaat erbij laten zien…

Ik zag in dat blok met een andere configuratie ook meteen een ster. Ik wist dat de RoundRobin van Elsbeth als thema sterren had… dus was dat even leuk! De blokken werden dan wel weer een stukje kleiner, want ineens moesten er twee naast elkaar. Tegen de tijd dat ronde 3 bij mij op de mat plofte, en ik het doosje openmaakte raakte ik een beetje in verwarring…. want er was wel erg veel wit in de startrij van Elsbeth – en de blokken uit het boek gingen uit van twee kleurgroepen. Daar heb ik wel even over zitten dubben: kon ik het wit overslaan en alleen vol kleur sterren maken? Hm. Na een paar dagen nadenken sloeg ik me plots voor mijn hoofd: ik kon wit (en gradaties) toch ook zien als een ‘kleur’? En zo paste het bedachte blok toch in de quilt….

Groetjes, Cindy

Sneak Previews ronde 4 van andere leden uit Round Robin groep 1
 
Voor de vierde rij van de Round Robin is het mijn beurt om iets te schrijven. Zoals velen van ons was ik ook een beetje onzeker om mee te doen. Kan ik net zo goed naaien als de anderen? Zullen ze mijn ideeën leuk vinden? En zal ik zelf wel blij zijn met wat er voor mij gemaakt wordt? Dat blijft toch spannend! Maar wat ik steeds meer merk, is dat hoe verder we komen met de rijen, hoe minder eng het wordt. Ieders smaak is anders, en uiteindelijk wordt het vast een prachtig geheel.
 
Met de rij voor Karens quilt (eigenlijk voor haar zoontje Aart) heb ik fijn samengewerkt met Ineke. Ze had een idee, maar dat paste niet helemaal. Na wat heen en weer appen, besloten we elkaar te ontmoeten op Het Stoffenspektakel in Groningen. Het was meteen gezellig en we waren het al snel eens. Dank je wel lieve Ineke, voor de fijne samenwerking! Zo leer je toch je mede RR’ers beter kennen.
 
De inspiratie voor de vorige rijen kwam eigenlijk meteen, maar ik besloot elke keer toch iets anders te maken dan ik in eerste instantie had bedacht. Een rij van 8 inch is mooi, maar toch wat smaller voor de dingen die ik in mijn hoofd had, waardoor niet alles mooi uit zou komen. Bij de rij voor Karen was het plan gelijk duidelijk door het sparren met Ineke en kon ik gewoon niet meer al te veel switchen. Best eens prettig voor iemand met altijd een hoofd vol ideeën en inspiratie! 😉
 
Karen heeft gekozen om verticale in plaats van horizontale rijen te maken en dat vind ik erg leuk, het geeft een heel ander effect. Ik zie Aart al voor me op z’n knietjes langs de rand van zijn bed te kijken naar wat er allemaal valt te zien op zijn quilt. 
 
Ik ben nu benieuwd naar de volgende rij die ik mag maken, die van Joes. Die zal vast weer heel anders zijn en ik kijk er naar uit om eraan te beginnen! 
 
Groetjes, Gisele

Sneak Preview van Gisele ronde 4

Jaar van vorm: Mei

Mei start met een paasvakantie die lekker lang duurt. Het mooie weer heeft je er misschien van weerhouden om aan het quilten te zijn. Maar er komen wat koelere dagen aan, dus dan is dit het perfecte moment om je te inspireren met de vorm van de maand mei. Kun je het al raden? 

Na alle rechte en hoekige vormen van de afgelopen maanden dan nu eindelijk een organische vorm.

 

De vorm van deze maand: het OVAAL

Het ovaal is een kromme die eruitziet als een ei of een ellips, of als een rechthoek waarvan twee tegenoverliggende zijden zijn vervangen door cirkelhelften. Dus daar heb je dan de inspiratie al: in mei leggen alle vogels een ei! Het woord komt van het latijnse woord voor ei: ovum.  Ben je geïnteresseerd in hoe je een ovaal wiskundig kunt berekenen, kijk dan eens naar dit artikel in het wiskunde tijdschrift Pythagoras.

Misschien heb je in museum Kröller Müller de beelden van Brancusi gezien. Hij had een kleine obsessie met de vorm van deze maand. Een van zijn bekendste werken is daar te zien: het ei van steen met de titel : het begin van de wereld (1924). 

Inspiratie uit de natuur en de architectuur (brug in Delft)

 

Sanne vertelt hoe zij aan haar idee kwam:

In de maand mei leggen alle vogels een ei, voor mij de inspiratie voor het ovaal. Voor mijn kalenderpagina van mei wilde ik ik iets met eieren gaan doen, er kwamen verschillende schetsen voorbij. Ik begon met een nestje met eitjes, maar dat vond ik niet zo leuk, toen het idee van een spiegelei, maar dan netjes in een ovale vorm. Dit heb ik uitgeprobeerd, maar dat werd toch niet zo leuk.

Op het moment dat ik deze pagina maak staat het nieuws vol met de eerste kievitseieren die overal in het gras gevonden worden. En toen wist ik het, ik maak een grasveld vol met gevonden eieren.

En dan nu de twist: applicatie

Ik vind zelf ronde vormen makkelijker te appliqueren dan vormen met scherpe punten, zoals een orange peel of een “wiebertje”. Ik koos deze keer voor een manier met free motion quilting om de eieren vast te zetten. Dus je zet ze met een kleine beetje lijm (of vlieseline, steam-a-seam, rijgdraad) vast op de achtergrond en op het moment dat je gaat quilten ga je over de vorm heen aan de rand. Ik vind dit zelf een leuk speels en organisch effect geven, goed passend bij de eieren en wederom een leuk experiment. Zoals ik bij elke pagina eigenlijk lekker kan spelen en experimenteren. 

Voor de applicatie techniek heeft Erica een uitgebreide blogpost geschreven met veel uitleg. In haar verhaal staan ook weer links naar video’s, inspiratie van andere quilters en informatie over materialen die handig zijn om te gebruiken.  Die blogpost vind je hier. 

We zijn weer benieuwd wat jullie maken. Post op de sociale media en link ons in je post. Ook deze maand is er weer een mooie prijs te winnen vol met leuke sponsorgoodies!

Quiltcon – deel 1

“Ik wil toch ooit nog wel een keertje naar Quiltcon.” Volgens mij zijn er veel (moderne) quilters die deze woorden weleens hebben uitgesproken. Zo ook Irene en ik. Afgelopen jaar besloten we dat het moment eindelijk daar was: we gingen het echt doen.

Vol enthousiasme, en met een flinke dosis adrenaline en zenuwen, stonden we klaar in de wachtrij voor de workshops zodra de inschrijving openging. Technisch ging er van alles mis met de website, maar het is ons toch gelukt om precies die drie workshops te bemachtigen die we graag wilden volgen.

Even werd het nog spannend: door de technische problemen werd de inschrijving tijdelijk stopgezet, en het was niet helemaal zeker of onze reserveringen zouden blijven staan. Gelukkig kwam na enige tijd de verlossende e-mail: alle drie de workshops waren bevestigd.

Daarna kwam er weer van alles tussendoor en “vergaten” we een beetje dat we nog naar Quiltcon gingen, dus het hotel en de vlucht werden wat lastminute geboekt, maar toen was het eindelijk zover. We hadden er graag nog een paar dagen Phoenix en omgeving aan vast geplakt, maar met een jong gezin en allebei een eigen bedrijf paste dat niet in de agenda deze keer. 

Toen was het eindelijk zover, op woensdag 19 februari in alle vroegte vertrokken we naar Schiphol en vlogen we via Londen naar Phoenix. We pakten een taxi naar het hotel en waren precies op tijd om de Award Ceremony te streamen in onze kamer. We kregen daar al een voorproefje van al het moois wat we de komende dagen nog zouden gaan zien.

Dag 1

We begonnen de dag lekker op tijd met een prima Amerikaans ontbijt in het hotel, bagels, slappe koffie en te sterke thee met een koffiesmaakje. Toen we de hal binnenliepen keken we meteen onze ogen uit, er stond al een enorme rij bij de booth (stand) van Ruby Star Society, later hoorden we dat ze op dag 1 altijd wat oudere prints te koop hebben voor de echte verzamelaars. En dit zijn er veel, Ruby Star Society, is echt ontzettend populair in Amerika onder moderne quilters, bijna elke winkel had het wel te koop. Irene begon de dag met een meet & greet bij de Benartex kraam en daarna hebben we eigenlijk de hele dag rondgelopen langs alle kraampjes, een deel van de tentoonstelling. Het was echt overweldigend, zoveel te zien, zoveel mensen die je aanspreken, een hele open en sociale sfeer. Halverwege de dag waren we redelijk overprikkeld met indrukken (op een positieve manier) en zijn we rustig een kop koffie gaan drinken en alles op ons in laten werken. We sloten de avond af met een diner met andere Benartex ontwerpers en ook hier kwamen we vandaan vol inspiratie en geweldige verhalen. Vroeg naar bed, nog even nagenieten van de prachtige kleding en tassen die we zagen, en tijd om te slapen. Want die jetlag en lange reis gingen ons ook niet in de koude kleren zitten. 

Dag 2

We begonnen de dag met onze allereerste workshop: curvelitos, hele kleine cirkels, halve cirkels en kwart cirkels. Een workshop gegeven door Fiona Johnstone. In een volgende blog zullen we uitgebreid verslag doen van de workshops. Daarna een heerlijke lunch, gevolgd door een presentatie op het grote podium van Irene en de andere ontwerpers van Benartex.

Na de lange dag van gisteren, vol inspiratie hadden we vandaag een beetje een idee wat we wilden gaan kopen en het shoppen kon beginnen. Wat ook erg bijzonder was, en waar ik niet op gerekend had eigenlijk, was de overvloed aan goodies en materialen die we kregen en konden winnnen. Zowel bij Figo als bij Art Gallery Fabrics kon je meerdere keren per dag stoffen winnen, dus onze tassen vulden zich goed. 

Aan het einde van de middag was het een bijzonder moment, de MQG mini swap in real life. We hadden ons allebei in het najaar opgegeven, want een swap is natuurlijk ontzettend leuk, maar nog veel leuker als je in het echt kan wisselen met je maatje. Het was een zaal vol met enthousiaste mensen en de prachtigste miniquilts. Grappig om te zien was wel dat mini en modern nog breed werd benaderd, er kwamen echt allerlei soorten miniquilts voorbij. Ik werd echt ontzettend verwend met een prachtige vos (mijn favoriete dier), gecombineerd met mijn favoriete stoffen van Giucy Giuce en Irene kreeg een miniquilt met kathedraal ramen, waarin de prachtigste Heather Ross stofjes waren gefussycut. Wil je meer lezen over de swap, kijk dan eens op de blog van Sanne.

Dag 3

Op zaterdag begon onze dag al om erg vroeg met een event voor guild leaders, georganiseerd door de MQG. Dit event, genaamd “Muffins en mingle” was echt ontzettend leuk. Sowieso was er een uitgebreid ontbijt met koffie en thee en er waren ontzettend veel leiders van quilt gildes bij elkaar. Elk half uur wisselde je van groep/tafel en sprak je over verschillende thema’s. We hadden het over websites, contributie, inspiratie, wel/niet groeien en er werd ook ontzettend leuk gekletst. Ook maakte we kennis met de board verantwoordelijke voor Europa en de andere leden van het MQG bestuur.

Irene had toen nog een meet en greet op de vloer en ik ben even heerlijk gaan shoppen, een patroon van vosjes van Elizabeth Hartman riep mij al vanaf het begin, dus die ging samen met een starterkit voor deze quilt in de tas. De middag was gevuld met een workshop screenprinting, gegeven door Karen Lewis. Zo’n fijne afwisseling, om naast de drukte en alle indrukken een paar uur zelf bezig te zijn met maken en ontwerpen. 

We sloten de dag af met een pizza in de sportbar naast ons hotel, een wagenwiel wat we met 2 hongerige magen niet opkregen, maar wel erg lekker! Morgen alweer de laatste dag.

Dag 4

De zondagochtend begon met een relaxte en ontspannende workshop, handquilten door Jen Kingwell. De activiteit is erg ontspannend, maar ook Jen is zo’n aardige en relaxte vrouw, het perfecte begin van onze laatste dag in Phoenix. Volgende maand delen we nog een blog met onze ervaringen uit de workshops, anders wordt deze blog echt te lang….

Tot slot tijd voor wat last minute shoppen, de dingen waar we al een paar dagen over aan het twijfelen waren, toch nog een extra stofje, wat bijenwas voor het handquilten en toen was het tijd om alles in de koffers te proppen en naar het vliegveld te gaan. Vier prachtige dagen van vroeg tot laat gevuld met modern quilten, fantastisch!

Maandag eind van de middag landde we weer op Schiphol, met nog even een tussensprintje op Heathrow, want vertraging en een overstap zijn niet de beste combinatie. Helemaal op en gaar, maar een koffer gevuld met goodies, aankopen en een hart en hoofd vol inspiratie, mooie verhalen en geweldige herinneringen.

Met alle prachtige quilts die we daar gezien hebben kunnen we nog meerdere blogs vullen, maar het is tijd om aan de slag te gaan met alle leuke spulletjes en inspiratie.

We kunnen het echt iedereen aanraden om ooit een keer te gaan, wij zijn stiekem alweer aan het plannen (en sparen) voor een volgende keer. 

Irene en Sanne

Nadelwelt Karlsruhe

De Nadelwelt is een beurs met tentoonstelling die twee keer per jaar in Duitsland wordt gehouden. In het voorjaar in Karlsruhe, in de herfst in Friedrichshafen (Bodensee). Deze keer was het van 11 t/m 13 april in de Messe Karlsruhe.

 

Al lange tijd wilde ik graag eens een keertje naar de Nadelwelt gaan, maar er waren helaas altijd redenen, waarom het jaar na jaar niet ging. Het is een grote tentoonstelling van textiele kunst samen met een hal vol handelaren van handwerkmateriaal, waarvan overwegend materiaal voor het quilten. Deze keer waren er ca. 140 handelaren, 30 verschillende kunsttentoonstellingen en 48 workshops, dit alles op maar liefst 14.000 vierkante meter.

Het duurt wel even om erheen te reizen. Van Raalte uit zijn het ca. 520 km en met de auto bijna 6 uur rijden. Dat is altijd puzzelen, hoe ik dat voor elkaar krijgen met mijn werktijden. De vrijdag had ik dit jaar gelukkig minder lesuren, omdat de scholieren op werkweek in het buitenland waren en kon ik eerder weg. Wel vond ik het een heel stuk om te alleen te rijden na een ochtend werken en heb ik daarom de trein geboekt. Dat is in Duitsland heel comfortabel, de ICE is zelfs sneller dan de auto. Als je er vroeg genoeg bij bent, kun je op de website van Deutsche Bahn een zogenaamde “Super-Sparpreis” boeken. Vanaf Münster was er een doorgaande trein, ik hoefde niet eens over te stappen. Ik kon zelfs voor maar 20 euro extra eerste klas heen en terug reizen, dat betekende een heerlijk rustige en ontspannende treinreis.

Vanaf het station Karlsruhe gaat er een gratis shuttle-bus naar de beurs die ca. elke 30 minuten rijdt. Voor een nachtje heb ik een eenvoudige kamer geboekt, direct tegenover het station. De volgende ochtend heb ik mijn rugzak met reisspullen in een kluisje op het station gestopt en ben met een van de eerste bussen naar de Nadelwelt gegaan, vanaf het station ca. 15 minuten rijden. Dit ging prima en zonder problemen. Zaterdag na sluiting van de beurs ben ik op deze manier weer terug naar het hoofdstation van Karlsruhe gereisd en daar weer op de trein naar huis gestapt.

 

De tentoonstelling

In de tentoonstelling zijn werken van veel verschillende kunstenaars, maar ook van quiltgroepen te zien. Ik ging als eerste even kijken bij de RheinMQG, waar ik naast de DutchMQG ook lid van ben. Voor de Quiltcon hadden ca. 100 leden samen blokken voor de “Community Quilt”  genaaid. Het was een improv-werk met de titel “Tetris”. Er waren genoeg blokken dat nog een tweede quilt genaaid kon worden, deze werd hier op de Nadelwelt tentoongesteld en verloot. Uit de stoffen van de Communityquilt, die door de MQG in USA voorgegeven waren, werd ook een challenge gestart om een miniquiltje te maken bij het thema beweging. Deze miniquiltjes waren op de stand te bewonderen. Er werd geld ingezameld voor een organisatie tegen geweld aan vrouwen, waarvoor het RheinMQG-lid Katinka Blau een protestquiltje had gemaakt. Er was een grote tafel, waar je samen met anderen EPP kon naaien, dit was erg gezellig.

In de tentoonstelling sprak me het werk van Gerlinde Merl zeer aan. Een Oostenrijkse kunstenares, die haar stoffen (o.a. linnen, jacquard) zelf verft en daarmee Artquilts maakt.

SAQA had ook een tentoonstelling. Hier waren twee Nederlandse quilts te zien. Eentje van Marijke van Welzen met de titel “Nederlands landschap” met heel veel details en ook borduurwerk. Daarnaast een interessante quilt van Marjolein van der Eijck met de titel “Nederland waterland”, waar een grijze bovenstof met een landkaart erop gedrukt over verschillende blauwe stoffen gelegd was en de onderste stoffen waren door gaten in de bovenstof te zien.

Er hing een zeer grote samenwerkingsquilt “Mandala” van 26 quilters van de vereniging “Petites Mains”. Iedere deelnemer van deze groep had een sjabloon in originele grootte van het te maken gedeelte gekregen. Daarbij konden zelf het ontwerp van hun gedeelte kiezen in de hoofdkleur blauw (in alle variaties) en de kleuren oranje en geel. Voorwaarde was alleen dat de originele vorm van het toegestuurde sjabloon aangehouden werd, zodat alles van hand tot 1 grote quilt samengevoegd kon worden en zo een mandala ontstond.

Les Petits Mains – Mandala

Er werden een aantal quilts van de Patchworkgroep Karlsruhe getoond, die het thema “Fundstücke” hadden en recyclede delen hadden. Zo was er de quilt van Anja Schreurs “Plastic in Paradise” met wegwerkplastic en stoffen uit B-keuze. Van Cornelia Noller-Klak de quilt “Tektro-160-24”, waarin ze o.a. haaksels uit oude videobanden en een fietstandwiel had gebruikt.

 

De Duitse Patchworkgilde had een sew along “Dreiklang”, waarbij me het werk van Annegret Sommerfeld bijzonder opviel, omdat ik de combinatie van de kleuren en de verschillende vormen erg mooi vond. Past een beetje bij ons jaar van de vorm, vind ik. Verder hing hier ook de quilt “Schattenspiel” van het gildelid Monika Flake. En een prachtige Vlinderquilt van Inja Metzger met quiltwerk van Maria Schaten naar een patroon van Legit Kits.

 

Ook was er op de tentoonstelling een hoek met allerlei verschillende temperatuurquilts. Hier hing de “Temperature Quilt 2020 ” van Muriel Figuiere uit de buurt van Lyon, “Weather Ondulation 2020” van Christianne Humbert uit Aix-au-Provence, en “Ash and Climate” van Sophie Butaeye uit Assisi. Bij deze laatste waren de temperaturen in de bladeren van de bomen verwerkt.

 

De verkoophal

In de hal was in het midden een groot podium, waar verschillende demonstraties gehouden werden. Hier werden nieuwe naaimachines voorgesteld, maar ook verschillende nieuwe materialen en technieken uitgelegd. Er was altijd wel iets te zien en te leren. Bij de vele kraampjes van handelaren was er soms ook de mogelijkheid spontaan bij een korte workshop aan te schuiven. De eigenlijke workshops van de Nadelwelt, die gedeeltelijk halve dagen, maar soms ook een hele dag duren en van tevoren geboekt moesten worden, vonden in speciale cursusruimtes op de eerste verdieping plaats.

 

Er waren ook Nederlandse winkels, zoals AnneLiefs uit Nieuw-Buinen, Quiltpalace uit De Wijk en ‘t Hobbyhoekje. De laatste is alleen op zulke beurzen te vinden en kennen enkelen van jullie misschien wel van de Patchwork- en Quiltdagen in Rijswijk of de Handwerksbeurs in Houten. Natuurlijk waren er speciale stands van de grote machinemerken, zoals o.a. Bernina, Janome en Handyquilter. Er waren geen stands van stoffenproducenten, zoals wel op het Festival of Quilts in Birmingham. Maar dat was geen gemis, omdat er zoveel handelaren uit verschillende landen waren met alle stoffen die het hartje begeert.

Mijn ervaringen

De beurs en de tentoonstelling waren relatief groot en inspirerend om te bezoeken. Ik schat dat het ongeveer twee keer zo groot is als de Patchwork- en Quiltdagen in Rijswijk. Omdat de reis erg ontspannen en betaalbaar was met de Duitse ICE-trein, vond ik het persoonlijk erg goed te doen. Ik had geen cursus geboekt, daarom was 1 dag van 10-18 uur voor mij ook helemaal voldoende. Op de beurs heb ik veel interessante mensen gesproken, iedereen was vriendelijk en open, en je kon veel kunstenaars persoonlijk spreken en vragen stellen over hun werk. Ik heb veel nieuwe inspiratie opgedaan.

 

Ik kan me voorstellen dat als je in het westen van Nederland woont en Rijswijk goed te bereiken is, dit vanwege de langere reistijd niet een goed alternatief is. Maar voor een weekendje weg met vriendinnen naar een betaalbare beurs (entree 15,00 euro p. dag en 24 euro voor 3 dagen), gecombineerd met een bezoek aan Karlsruhe (met o.a. een prachtig paleis, middeleeuwse binnenstad van het stadsdeel Durlach, botanische tuin) is het in mijn ogen zeker de moeite waard.

Mijn Nebula, een ster gemaakt van 18 ruiten

Bij het schrijven van deze blog, kwam ik erachter dat ik inderdaad erg weinig foto’s heb gemaakt van het proces. Toen had ik daar een reden voor, nu wel erg jammer. 

Als beginnend quilter had ik me enorm verheugd op de patchwork en quiltdagen in Rijswijk in 2020. Entree bewijs had ik, voor mij zou het de eerste keer zijn. Tja, dat werd online. Daar kwm ik voor het eerst een aankondiging voor de Nebula BOM door Jaybird quilts tegen. Deze leek zo mooi op de foto’s, wel erg duur, maar wat een kleuren. Dit was tevens de eerste keer dat ik hoorde van de ontwerper Tula Pink. Zijsprongtje: mijn eerst gekozen quiltstofje bleek later van Tula Pink te zijn, maar dat is een ander verhaal. 

Lang nagedacht over Nebula BOM, zo’n groot project en zo duur! Ik had op dat moment al een paar quilts gemaakt, maar nog niet zo groot. Wel was ik bezig met de Sugaridoo BOM en ik vond en vind een BOM enorm leuk om aan mee te doen. En deze Nebula zou mooi op ons bed passen. Besloten om toch aan te beginnen. 

Julie Hermans van Jaybird quilts had als voorbereiding ‘Journey to Nebula’ gestart. Kleine projecten om alvast bekend te raken met haar rulers en technieken om de puntjes netjes op elkaar aan te sluiten. Ik was te laat om hieraan mee te doen, maar heb wel een paar patronen kunnen maken. 

De BOM zou het hele jaar van 2021 lopen, te beginnen met het maken van de ruiten. De eerste 9 maanden 1 patroon voor 2 dezelfde ruiten in 2 verschillende kleuren.

Daarna nog 3 maanden voor de afwerking. De background maken was een grotere klus dan het maken van de ruiten.

Over de hele wereld deze quilters mee aan deze BOM. Velen met veel meer ervaring dat ik. Dus veel posts op instagram van mensen die ermee bezig waren. Zij waren erg precies op de puntjes. En vertelden (trots) dat ze een bepaald block wel 4 keer hadden uitgehaald om het precies te krijgen. Dit intimideerde mij zo dat ik geen foto’s durfde te plaatsen van mijn ruiten. Want die puntjes waren niet altijd zo precies. Al denk ik nog steeds dat het vele malen uithalen van ruiten (op de bias) niet echt werkt. Schuin van draad (de bias) gaat rekken en vervormen als je dat doet. Ik was van mening, ik doe mijn best, ik probeer zo goed mogelijk alles netjes en precies te maken, maar is een puntje niet precies, dan door naar de volgende. Ik heb bijna niets uitgehaald. Dus vele puntjes zijn niet helemaal netjes. Misschien wel meer niet dan wel. Maar het geheel is prachtig en je moet al op 20cm afstand goed gaan kijken om het te zien. 

Ergens in 2022 zat de quilttop in elkaar (of misschien eind 2021) Prachtig geworden en enorm trots dat ik dit gemaakt had. Het quilten hiervan intimideerde mij enorm. Julie had een aantal ideeën hiervoor gegeven. Eén ervan een allover pantograph. Daar heb ik uiteindelijk voor gekozen. En ik ben erg blij met het resultaat (foto links).

Nebula BOM heeft mij heel veel geleerd. Ten eerste veel technieken met het werken van ruiten, driehoeken, hexies en half hexies. Meer nog over perfectionisme, ik kan best kritisch zijn op mijn werk. Ik zie alle dingen erin die niet goed zijn, maar ik heb hierbij wel geleerd dat iets los te laten. Als de quilt nu op mijn bed ligt, zie ik alleen het geheel en dat is prachtig. Zelfs ik moet erg nauw kijken om de onregelmatigheden te zien, op zich niet heel nauw, maar vooral van heel dicht bij 😉

Ik ben zo blij dat ik niet in de val van perfectionisme van getrapt, dan was deze quilt nooit afgekomen en had ik er niet zoveel plezier aan beleefd om hem te maken als nu. Soms is finished echt beter dan perfect!

Ontwerpen met de ruit

In het quilten wordt de vorm ruit vaak gebruikt om visueel aantrekkelijke patronen te creëren. De ruit, met zijn symmetrische hoeken en dynamische lijnen, biedt een veelzijdige basis voor ontwerpers. De ruitvorm kan solo worden gebruikt of worden gecombineerd met andere geometrische vormen om complexe en gedetailleerde ontwerpen te maken. Het spelen met de grootte en de richting van de ruiten kan ook diepte en beweging toevoegen aan een quilt, waardoor het werk een levendige en dynamische uitstraling krijgt.

Door het ‘on point’ ontwerpen van een quiltpatroon ontstaat een dynamischer beeld dan een ontwerp met verticale en horizontale lijnen. Extra dynamiek kan worden toegevoegd door niet alleen een vierkant op zijn punt te zetten, maar de vorm van een ruit geeft nog meer beweging, en ook richting. Vergelijk onderstaande schema’s maar eens.

Wat gebeurt er dan wanneer ik een bestaand ontwerp gebaseerd op vierkanten omzet naar ruiten? Ik probeerde het met de achtergrond van mijn noord-zuid quilt – alleen het zuidgedeelte met strand, zee en lucht.

Hm… voor een landschap misschien wat minder geschikt, vanwege de horizontale lijnen: de zee en horizon. Maar je kunt wel zien dat de opeenvolgende lijnen van de Z-blokken minder dominant in het geheel lijken dan bij de variant met vierkanten. Zeker een om te onthouden dus voor een volgende achtergrond!

Mijn eerste gedachte aan een ruit was overigens de vlieger. Als je een ruit als losse vorm (appliqueren?) in een scene zou toepassen, dan lijkt de ruit op een vlieger. Zodra de ruit wordt herhaald ontstaat een grid van lange diagonale lijnen die het beeld van je quilt bepalen. Mijn tweede gedachte was een quilt die ik een tijdje geleden maakte – eigenlijk was het een ‘blok’ (maar dan acht keer) van één van de maanden van een Murder Mystery Quilt die ik in 2022 maakte. De moord uit het bijbehorende verhaal vond plaats in Nationaal Park Yellowstone en deze ster moest zo’n kleurrijke warme bron uit Yellowstone voorstellen. Ik vond de ster echter niet passen bij de dieren, bloemen en bomen van de andere blokken en maakte er een losse quilt van (top, moet ik zeggen, want deze heeft verder nog geen bestemming). Op de quilt met dieren, bloemen en bomen ligt mijn bonus-kleinkind nu. Er zijn natuurlijk veel andere kleur varianten van dit sterpatroon.

Nog even dit: het interessante aan het maken van deze ster vond ik het maken van stroken stof aan elkaar in bepaalde kleurcombinaties, en door het schuin snijden ontstonden er verschillende banen als basis voor de ruit die één van de punten van de ster werd.

Zo, nu echt aan de slag met een ontwerp. De ruit leent zich uitermate voor het inpassen in grafische ontwerpen – en laat dat nou net niet mijn sterke kant zijn… Ik vind grafische patronen wel heel mooi, maar ben niet zo sterk in het ontwerp ervan – en meestal vind ik het ook wat saai om te naaien, deels omdat het mooie eindresultaat vaak laat in het proces zichtbaar wordt.

Met het plaatsen van 8 ruiten in een cirkel ontstaat een ster – een kleine versie van de hierboven getoonde variant. Ik vind het dan wel leuk om de ruit nog onder te verdelen in vier kleinere ruiten. Je kunt dat dan zo inkleuren zodat er een ster in een ster ontstaat. Hoogst waarschijnlijk geen origineel patroon, ik heb het niet nagezocht. Ik was wat aan het spelen met de achtergrondkleur en wat een verschil met een lichte en donkere achtergrond.

Wat mij stoort is het vierkant dat in het midden wordt gevormd… dat vraagt nog om ‘iets’ – ik ben er nog niet achter wat dat zou moeten zijn. Misschien heb jij een suggestie? En welke spreekt jou trouwens het meeste aan: de lichte of de donkere achtergrond?

Quiltboek van de maand: Artful Improv

 

De ondertitel van dit inspirerende boek van Cindy Grisdela is “Explore > Color Recipes, Building Blocks & Free Motion Quilting”. Het is in 2016 verschenen bij C&T Publishing.

 

Auteur

 

Cindy Grisdella heeft al meerdere boeken over improvisatie technieken in het quilten geschreven. Ze is een Amerikaanse quilter met meer dan 30 jaar ervaring en woont in Reston, Virginia. Ze is gefascineerd door kleur en textuur en wil de stoffen in haar quilts gebruiken zoals een schilder kleurrijke verf. De textuur probeert ze met haar doorquiltwerk te bereiken dat ze overwegend op een normale naaimachine maakt. Haar inspiratie haalt ze uit de prachtige natuur rondom haar huis dat aan een meertje en tussen weilanden ligt.

Zoals de meeste quilters is ook zij begonnen als een traditionele quilter en ze ontwikkelde met de jaren een hele eigen moderne stijl. Ze werkt improviserend, vaak beginnend met een kleurvoorstelling in haar hoofd. Als ze dan vrij begint te snijden in de stof en delen bij elkaar legt, laat ze de quilt stapje voor stapje zich verder ontwikkelen. Deze openheid en ongebondenheid aan regels en patronen wil ze ook graag haar workshopdeelnemers meegeven. Ze noemt zichzelf een artquilter en haar quilts zijn dan ook kunstwerken voor aan de muur.

 

Ze reist veel, haar werk is op grote internationale tentoonstellingen te zien en ze geeft live en online workshops. Je kunt meer over haar ervaren via haar website of op Instagram.

Opbouw van het boek

Ze begint het boek met haar overtuiging dat iedereen creativiteit bezit. In de inleiding daagt ze je uit om te spelen met de stof en te experimenteren, nieuwe dingen uit te proberen, zodat het resultaat een heel eigen werk van jou zal worden. Ze wijst er dan ook op dat het normaal is fouten te maken en dat je zonder fouten te maken niet kunt leren. Ze wil dat je zonder angst begint. Je moet eerst de ‘woordenschat’ van de improvisatie leren om het te kunnen ‘lezen’.

 

 

Na een korte uitleg wat improv quilting nu eigenlijk inhoudt in haar ogen, vertelt ze kort hoe je stoffen en scraps zinvol kunt organiseren. Stap voor stap neemt ze je dan aan de hand naar een meer improviserend werken door je eerst een stukje kleurentheorie en je eigen kleurenrecepten te laten ontdekken, waarna ze op verschillende designelementen en principes ingaat. Aan het einde van dit gedeelte staat een kleine checklist met vragen die je jezelf kan stellen over het werk dat je net aan het maken bent. Dit zodat je kunt reflecteren en even een kleine pauze kunt nemen om dan met verse ogen weer naar je werk te kijken en te kunnen zien hoe je nu verder zou kunnen gaan.

 

 

Vervolgens gaat ze op het maken en gebruiken van verschillende soorten improv designs in, zoals onregelmatige strepen, uit de vrije hand gesneden cirkels, golvende strips, het inzetten van strips tussen andere stofdelen en het gebruik van negative space. Uiteindelijk volgt een hoofdstuk over de combinatie van de verschillende onderdelen tot een quilt.

In het hoofdstuk over het doorquilten gaat ze zowel op het werken met de hand als ook met de machine in. Ze wijst je erop dat het nooit 100% perfect hoeft te zijn en geeft je moed dat te accepteren. Ze laat zien hoe je met het quiltdesign verschillende texturen kunt maken, uit de vrije hand of ook met een walking foot, en bespreekt de invloed van de garenkeuze.

Als allerlaatste bespreekt ze de ‘finishing touch’. Hoe kan je een passende binding bij je quilt maken, of misschien wil je liever geen binding of het werk om een canvas spannen of inramen? Er worden meerdere mogelijkheden besproken om jouw persoonlijke quiltproject tot een goed en voor jou tevredenstellende afsluiting te brengen.

 

Mijn ervaring met dit boek

Ik werk ook graag met improv technieken in mijn quilts. Dit boek is voor mij een inspiratiebron. Cindy Grisdella werkt met erg veel kleuren, sommige van haar werken zijn mij persoonlijk iets te druk door het overweldigende kleurgebruik. Ze werkt met kleuren die niet altijd een heldere kleurtoon hebben en dan soms veel verschillende kleuren gecombineerd. Ik persoonlijk houd van veel negative space en heldere, volle kleuren. Mijn persoonlijke stijl is dus duidelijk anders, maar dat neemt niet weg dat ik veel uit haar boek heb kunnen leren. Vooral over hoe je stap voor stap improviserend naar een goed werk komt waar je tevreden over bent en gelukkig van wordt. Ze slaagt erin de angst te nemen om nieuwe dingen uit te proberen, uit je comfort zone te gaan. Daarnaast legt ze verschillende improv quilttechnieken goed uit. Het is daarom vooral een goed boek voor een quilter met al een beetje ervaring omdat het je nieuwe perspectieven en ideeën geeft om je werk een stukje verder richting eigen ontwerp en stijl te brengen. Maar ook een beginnende quilter kan door de goede uitleg van de technieken hier de weg naar een improviserend quilten vinden.

 

Cindy Grisdella (2016), Artful Improv, Explore > Color Recipes, Building Blocks & Free Motion Quilting, C&T Publishing Lafayette CA, paper back, Engels, 95 blz., ISBN 978-1-61745-261-1, ook verkrijgbaar als e-book