MQG Satsuma, de quilt
Vorig jaar ben ik begonnen met de MQG sew-a-long en ik hield jullie op de hoogte via de blogs. Er kwam natuurlijk weer van alles tussendoor in de zomer en toen bleef de top liggen. Dit is vast heel herkenbaar (hoop ik) toch: dat een quilt niet binnen de planning van een SAL afkomt.

Even een reminder, wat is deze sew-a-long ook alweer? In deze sew-a-long maken we de Satsuma Quilt, ontworpen door Holly Clarke, een lid van Winnipeg MQG. Holly is op social media te vinden onder de naam Hold my Seamripper. Deze quilt is geïnspireerd op een oud quiltontwerp, een traditionele Irish Chain quilt. Holly heeft deze veranderd door de meeste vierkanten te vervangen door orange peel blokken. De naam Satsuma is een knipoog naar de sinaasappel waaraan het gebogen blok zijn naam ontleent. In mijn eerste en tweede blog kan je lezen hoe ik tot mijn ontwerpkeuzes kwam en hoe ik het heb aangepakt.




In mijn laatste blog had ik de blokken in elkaar en kon ik gaan beginnen aan de grote puzzel om de blokken op de goede plek te leggen en een kloppend patroon te krijgen. Omdat de blokken vrij groot zijn was dat nog best wel een puzzel, ik gebruikte hiervoor mijn bed, en legde ze per soort klaar. Alles gelabeld, het patroon ernaast en elk blok dubbel checken of het klopte. Uiteraard ook hulp ingeschakeld in de vorm van mijn man die moest controleren of het patroon goed doorliep.



Een volgende stap was de blokken zo te draaien dat dezelfde stoffen niet naast elkaar lagen, dit ging best aardig tijdens het neerleggen. Bij het daadwerkelijk in elkaar naaien heb ik hier en daar natuurlijk een blok weer gedraaid en klopte het alsnog niet, maar goed dat hoort dan ook bij een scrappy quilt. Als ik dat had willen voorkomen had ik alles moeten plannen, maar dat leek me niet te doen bij deze quilt. Ik ben wel benieuwd, halen jullie het dan uit? Of let je er eigenlijk helemaal niet op bij een scrappy quilt, hoe pakken jullie dat aan? Laat het hieronder weten in de comments, ik ben erg nieuwsgierig.

Ik wist vanaf het begin eigenlijk al dat ik deze quilt met de hand door wilde gaan quilten, dit hele project is een experiment dus ik gaf mezelf ook de ruimte om dit uit te gaan proberen. Ik heb wel vaker een quilt(tje) met bigstitching doorgequilt, maar nog nooit zo’n groot formaat. Zou ik dat wel leuk vinden, waar zou ik tegen aanlopen en hoelang gaat dat wel niet duren? Allemaal vragen die ik me van te voren stelde en ik heb er veel van geleerd. Om het mezelf iets makkelijker te maken heb ik de quilt laten basten op de longarm door Mique. (aanrader!)
Ik begon enthousiast, maar probeerde een ‘te’ ingewikkeld patroon en verloor snel het plezier en dus ook de motivatie. Daarom heeft de quilt ook geruime tijd onderop een stapel gelegen, maar na een workshop bij Jen Kingwell over handquilten had ik weer veel zin om ermee door te gaan en was de quilt ook eigenlijk in twee weken af.



Voor de binding ben ik verder gegaan met bigstitching, door het zetten van kruisjes. Een flink karwei, waar het Songfestival al niet goed voor kan zijn, een week lekker op de bank met ‘bijzondere’ televisie en ook de binding zat er om heen. Ik gebruikte voor het doorquilten en het vastzetten van de binding de bolletjes Candy Floss van scheepjes, prachtige kleuren en ik vind het heel erg fijn garen om mee te werken. Bijkomend voordeel is dat er genoeg op een bolletje zit om een hele quilt mee te doen en de prijs is ook zeer aantrekkelijk.

Bij mijn ouders in de tuin kon ik op een van de mooie dagen prachtige foto’s nemen, waarbij het licht voor mooie effecten zorgde. Ik kijk terug op een geslaagd experiment, dit zei ik namelijk vorig jaar: “Als experiment ga ik deze quilt maken met een groot assortiment Fat quarters uit mijn voorraad. De originele quilt is gemaakt in effen stoffen (solids).” Ik wou uitproberen of je het effect van de solids ook kon bereiken met printjes en een scrappy look. Ik ben benieuwd en hoor graag wat jullie ervan vinden.


























































































