Swapper-de-swapper-de-swap-swap-swap

geschreven door Ine – Zeeuwse krab (@ineszzboz)

Dit komt in mijn hoofd als ik denk aan de improv swap waar ik nu aan bezig ben. Het lijkt op klepper-de-klepper-de-klep-klep-klep. Ik weet nou niet of dit komt van klepperen door op klompen te lopen of door met kleppers te spelen. Ik heb nooit op klompen gelopen maar wel geklepperd met zelfgemaakte kleppers die de timmerman had gemaakt. Kennen jullie die nog? Dat was ver voor ik maar ooit van quilten had gehoord. Grappig dat één zo’n woord je kan terugwerpen in de tijd. Swapperen dus! 

Nu ik me al een aantal jaren in de quiltscene begeven heb, is swappen een heel normaal woord. Het betekent natuurlijk gewoon zoiets als uitwisselen. In ons geval uitwisselen van een quiltje of reutefleut wat je voor een ander maakt. 

Ik heb geregeld meegedaan met swaps binnen het DutchMQG én het MQG in Amerika. 

Ik denk aan de eerste keer, de tasjes/bags.

Maar wat vind ik nou zo leuk aan swappen? Even nadenken brengt me op het volgende:

  • Spanning: Een stukje spanning nadat ik me heb opgegeven. Wie is diegene waar ik iets voor maken mag en ken ik die misschien? Niet dat dat hoeft, maar soms helpt dat wat. Welke aanwijzingen krijg ik, welke kleur vindt diegene leuk…en ligt die kleur mij ook?
  • Idee: Gaat het lukken om met de gegeven aanwijzingen tot een idee te komen? Een idee wat mij ligt en in het straatje past van de swapper. Soms komen er aanwijzingen op het formulier wat wordt toegestuurd, soms via Instagram. Soms moet je zelf op zoek naar het account op Instagram van je swapper, en vind je daar dan wat je zoekt? En helpt dat dan om tot dat idee te komen waar je fijn mee aan het werk kan?
  • Stoffen: Heb ik voldoende moderne stofjes in de gewenste kleur van mijn swapper? Vaak wil ik geen nieuwe stoffen aanschaffen…en zeker niet als het niet míjn kleur is. Ook deze keer bij de improv swap waar ik nu mee bezig ben, wil ik geen extra stof kopen. Mijn kamer bulkt uit. Maar mijn doos met de gewenste kleur is niet supervol. Zeker buiten mijn comfortzone. Help!
  • Uitdaging: Lukt het om binnen de gestelde tijd het quiltje te maken? Of komt er van alles tussen waardoor het stressen wordt. Meestal krijg je best ruim de tijd. Maar voor me uit schuiven ken ik ook wel. En dan wordt het lastig. Vandaar dat ik nu al een heel eind ben, inmiddels wetende dat er vakantieplanning tussen is gekomen. Wat ik ook niet van te voren wist. Dus ben ik blij dat ik aan quilten toe ben.
  • Blij: Gaat mijn swapper tevreden zijn met het quiltje? Want dat is een, voor mij, enorm belangrijk element. Ik wil er zelf blij mee zijn, maar zeker ook wil ik dat mijn swapper er blij mee is. Wat er verder met het quiltje gedaan wordt, is niet aan mij. Gaat het gebruikt worden, wordt het weggegeven, alles kan. Eigenlijk vind ik dat ook niet zo belangrijk. Als de swapper er maar tevreden mee is. 
  • Nieuwsgierig: Eigenlijk ben ik altijd wel nieuwsgierig naar wat andere deelnemers aan de swap gemaakt hebben. Het levert dus altijd ook inspiratie op voor volgende projecten. Want ieder idee van een ander is weer anders, en levert weer nieuwe ideeën op. Leuk hoor. 

Wat ik erg fijn vind bij DutchMQG is dat er niet wederkerig geswapt wordt  (A voor B, en B voor A) maar dat er blind uit de swappot wordt gekozen. Ik vind het spannender, omdat je geen enkel idee hebt wie er voor jou bezig is. Zo ook jouw swappartner dat niet weet. Ik verkneukel me vaak over het geheime stukje van een swap.

Hier nog wat voorbeelden van eerdere swaps waar ik aan hier mee deed.

De kaartjes…

De kussens… 

Ik heb wel wederkerig geswapt hoor. Bij de jaarlijkse Mini Quilt Swap van het MQG rondom Quiltcon is het wederkerig. Het spannende híeraan vind ik toch het internationale. Vanuit welk land komt je swappartner? Beheerst iemand het Engels voldoende om in die taal te communiceren of moet alles vertaald worden. En wat ik er ook spannend aan vind, is het niveau wat je moet opgeven omdat ze koppelen per niveau. Wat ben ik nou: mediate, advanced? 

Bij wederkerig swappen weet je dus wie voor jou bezig is, ook al ken je die persoon niet in het echt. Je kunt elkaar bevragen over wat iemand verwacht of leuk vindt. Dit legt de lat toch ook wel weer hoger op de een of andere manier. Ik vond het destijds erg leuk om te doen, maar een totale afknapper toen het op versturen aankwam. Of eigenlijk meer over het in huis krijgen van mijn quiltje vanuit het buitenland. Het kostte me veel geld om de douanekosten te betalen. Je moet dat voldoen voor je nog maar wat gezien hebt, en stel dat het een monstertje is!

Ik was zo teleurgesteld over de hoge kosten dat ik het een aantal dagen heb laten liggen bij de post. Eerst moest de teleurstelling uit mijn lijf, want ik wist dat ik niet meer objectief kon kijken. Gelukkig was het een prachtig quiltje en was er goed geluisterd naar mijn wensen. Maar spannend…dat uitpakken. Pfff. Ik voel haast nog de zenuwen. 

De laatste swap waar ik vanuit DutchMQG aan mee deed waren de speldenkussens. Best nog een puzzeltje om aan de wensen van mijn swapper te voldoen qua wensen: kleur en functionaliteit. 

En nu…..kan ik natuurlijk nog niets anders laten zien dan een nieuwe sneak peek.

Het vordert gestaag en ik heb het naar mijn zin tijdens het werken eraan. 

Swapper: wordt vervolgd. 😊

DutchMQG B.O.M. blok 5

De eerste maand IMPROV zit er al weer op: snijden en versnijden. Is het gelukt? Het is ook een beetje loslaten dit… We zagen in ieder geval verschillende versies voorbij komen. Ook weer goed om te zien hoe stof en kleurkeuze ook hierbij veel doen. 

vlnr Annette, Janneke, Emmely, Nathalie, Ine, Mique, Muriel, Liesbeth, Ingrid

Het nieuwe blok is ook weer een improv blok, al zal het sommige wat meer traditionele quilters wellicht bekend voorkomen. Opnieuw is het natuurlijk geen vaststaand patroon maar een recept. Ine heeft het helemaal uitgewerkt in woord en beeld. Ze geeft aanwijzingen voor de drie verschillende maten 3, 6 en 9 inch. Daarbij geeft ze ook nog wat tips om er nog meer iets van jezelf van te maken. Heel veel mogelijkheden weer dus en zoals altijd te vinden op de ledenpagina

Succes allemaal! 

IMPROV miniquilt swap

We kondigden het in de UPDATE het begin van de week al aan: het is weer tijd voor een SWAP. En natuurlijk koppelen we die aan de techniek van dit kwartaal IMPROV. Een techniek die in het modern quilten wordt toegepast op veel verschillende manieren.

Voor de swap begint hopen we je al wat te inspireren met verschillende improv technieken en wat beelden van onze swaps in het verleden. Aan het eind van dit bericht lees je nog een keer de swap-oproep en vind je de link naar het formulier om mee te doen. 

IMPROV

Natuurlijk maakten we ook voor dit kwartaal een Pinterestbord. Maar we wijdden er al eens eerder een thema aan improv in januari-februari-maart 2020. Het pinterestbord daarvoor vind je hier.  

Door de jaren heen zijn er verschillende blogpost geweest waarin improv-technieken werden beschreven of voorbeelden ervan werden gegeven. Scroll daar eens doorheen om wat ideeën op te doen: www.dutchmqg.nl/category/improv/   Je leest dan o.a. over improv-avonturen van Ine waarin ze meedeed sew-along en workshop van Nicolas Ball en over een workshop die we onder leiding van Irene deden tijdens een #DutchMQGgettogether.

Ook in de galerij vind je een aantal mooie voorbeelden: www.dutchmqg.nl/gallery/. Aanvullingen daarvoor zijn altijd welkom. 

 

blokje van de week nr 22 – ontwerp door Merel

Ook in het begin waren we bij DutchMQG al met improv bezig. In de blokje-van-de-week-serie in 2017 zaten drie improv-blokjes, om precies te zijn in week 7, week 22 en week 25. Drie eenvoudige manieren om tot een blokje te komen door snijden en versnijden. Ze zijn de moeite waard om eens te proberen, zeker als je nog weinig ervaring hebt. De patronen / uitleg vind je nog altijd op de ledenpagina. En wat meer tips en resultaten vind je op het forum van destijds.

blokje van de week nr 7 – door Marga
blokje van de week nr 25 – door Erica

De plussen zijn al eens in een swap toegepast door Marieke. Zij gebruikte de plussen voor de miniswap in 2020. En ook Ingrid paste deze techniek al eens toe in een mini-top (die uiteindelijk een kussen werd, een leuke manier om zo’n miniquilt te gebruiken trouwens). 

Merel maakte met de slice-and-insert techniek die je in het eerste blok van dit kwartaal al tegenkomt nog een recept voor een miniquiltje: de mikado-quilt. Ze deelde deze met ons in het kader van haar uitleg over kleurenleer. Het recept vind je op de ledenpagina.

DUTCHMQGSWAPs

Kijk vooral ook nog eens naar de swaps die we in het verleden organiseerden om je te laten overtuigen om mee te doen… Dat kan via #dutchmqgswap op instagram.

Het is een super leuke manier om elkaar te leren kennen. Het is een fijne uitdaging om eens iets in de smaak van iemand anders proberen te maken. Je maakt op je eigen manier en op je eigen niveau en je krijgt iets waar iemand anders echt haar best op heeft gedaan: een leuke verrassing in je brievenbus.

de resultaten van de miniquiltswap met als thema KLEUR

IMPROV MINIQUILT SWAP

De opdracht is een miniquilt te maken van minimaal 10 inch x 10 inch en maximaal 16 inch x 16 inch. 

Als je mee wilt doen, vul dan om te beginnen uiterlijk 14 april dit formulier in met een aantal basisgegevens en wat hints voor je partner. 

We koppelen mensen met vergelijkbare improv-ervaring aan elkaar, tenzij dat je helemaal niet uitmaakt. 

In de week die volgt krijg je de gegevens van je partner…dan kan de pret echt beginnen! Pssstt niet vertellen voor wie je gaat maken natuurlijk.

Je miniquilt stuur je tussen 16 en 19 juni naar je partner. Zo komen ze allemaal ongeveer tegelijk aan en kunnen we dus hopelijk allemaal in dezelfde week een pakje uitpakken. Spannend!!! 

We vinden het leuk als je af en toe iets deelt van je proces natuurlijk (denk aan stofkeuze, eerste snijwerk, detail van je top). Gebruik op instagram de #DutchMQGswap voor deze swap. Ook leuk voor andere leden om te volgen. 

Wij hebben er zin in. Hopelijk jullie ook… 

Een MINI-workshop

geschreven door Sanne (@sewbysanne) 

Ondertussen ben ik al ruim 1 jaar lid van de DutchMQG, maar door Covid had ik nog nooit een gettogether meegemaakt, dus ik vond het best wel spannend. Nu ik in het bestuur zit mocht ik ook gelijk de ochtend workshop gaan geven, dus dubbel op spanning. Wat ga ik doen, zouden ze het wel leuk vinden, wat kan je doen in 1-1,5 uur? Allemaal vragen die ik mezelf stelde en waardoor ik het lastig vond om iets te verzinnen.

Ik besloot me te laten leiden door de thema’s van dit jaar en stiekem ook vast een kleine vooruitblik te gaan doen naar het eerste thema van 2022.

  • Slow stitching
  • Scraps
  • MINI & MAXI
  • Low volume
  • ……….

Ik kwam op het idee om een patroon te ontwerpen voor een MINI-quilt. MAXI leek me toch niet helemaal haalbaar in 1-1,5 uur. Het werd een mini-huisje met als basis low-volume stoffen. Het patroon is geïnspireerd op basis van het gratis Village patroon van Moda: https://my.modafabrics.com/inspiration-resources/one-village-together

Tijdens de workshop was er voor elk lid een klein bundeltje met leuke low-volume stofjes van Sugaridoo.

Het patroon vind je op de ledenpagina. Voor de gettogether had ik 3 mogelijkheden voorbereid om een MINI quilt te maken van een huisje, je ziet dan ook 3 opties in het patroon:

  1. Improv, hoe bouw je een huisje op, waar begin je, wat is een handige volgorde en tips waar je op kan/moet letten.
  2. Traditioneel piecing
  3. English Paper Piecing, om toch ook nog aan te sluiten bij het thema slow stitching zat er voor iedereen een print op wat dikker papier bij.

Er werd vol enthousiasme gewerkt aan huisjes in allerlei soorten en formaten. Ik vond het erg leuk om te zien hoe er door een enkeling toch ook het English Paper Piecing huisje werd uitgeprobeerd. Juist de verschillende manieren waarop er met een versie van het patroon aan de slag werd gegaan gaf hele leuke resultaten. Er kwamen echt hele leuke huisjes tevoorschijn!

Ik vond het echt een hele leuke dag en zo leuk om te zien hoe enthousiast men aan het werk ging met wat ik bedacht had. Hopelijk snel weer een volgende #DutchMQGgettogether. We mikken op 9 / 10 maart 2022… fingers crossed.

Maak het met scraps: september

geschreven door Ine (Zeeuwse Krab, @ineszzboz)

Zoals jullie misschien wel al hebben gelezen in een eerder blog ben ik geen groot fan van het gebruik van scraps. 

En toch had ik me opgegeven voor de uitdaging iets te maken van 100 gram scraps. Dus kwam er een envelop binnen met de beloofde 100 gram vergezeld van een kaartje van de toezender die me veel succes wenste met wat er over was van de scraps van mijn voorgangers + aanvulling. 

Ik heb haar een berichtje gestuurd: HELP! 

Eerst werd gedacht door haar dat er een fout was gemaakt maar later was haar duidelijk dat ik me echt zelf had opgegeven en ze meldde fijntjes dat het niet voor niets een uitdaging was… Bedankt he!

OK, dan moet het maar.

Vooraf had ik bedacht dat ik me zou laten leiden door de toegezonden scraps om een item te kiezen om te maken. Ik had een aantal ideetjes in mijn hoofd en hoopte dat de scraps daar in zouden passen…. Nee dus.

Oh jee, wat nu. De paniek sloeg een beetje toe. Dat heb je als je zover buiten je comfortzone moet. 

Dan maar een aantal dagen laten sudderen. 

En kwam ik uit op: TOTALE ANARCHIE!!!

De stapel stofjes gepakt, rolmes, snijmat en rits-rats alle maar dan ook alle lapjes in stukken gesneden. Op de improv manier dus niets uitgemeten, alles zoals mijn mes wilde. Er zaten niet veel grotere lapjes bij, wel een aantal lange repen.

 

Dat was heerlijk om te doen. Ik zie me nog zitten in de tuin in het zonnetje. Heerlijk. En dat met scraps!

Natuurlijk had ik toen al wel bedacht wat ik ervan wilde gaan maken. Anders zou het zonde geweest zijn van de door iedereen gekoesterde en gespaarde en gesorteerde scraps 😊.

Gestart met kettingnaaien om een soort van blokjes te maken.

Ik heb het boek van Nicholas Ball ‘Inspiring Improv’ er nog eens bij gepakt om na te kijken wat zijn adviezen ook weer waren bij het maken van ‘slabs’. Zodat je gemakkelijk improv kleinere delen tot een groter geheel kunt maken. Dat gaf me ook weer een extra boost om lekker vrij maar wat aan te naaien/klooien. En ik kreeg hetzelfde gevoel als toen ik meedeed aan zijn Improv-triangle-sew-a-long in 2020. Lekker zomaar wat vrij naaien. Pakken wat er net bovenop ligt en past aan het lapje in je handen. Ietsjes gekeken naar samenstelling van kleuren wat in het begin nog wel lukte maar toen de stapel lapjes kleiner werd, steeds minder. 

Mijn ‘design wall’-lap opgehangen om daar de ‘slabs’ op vast te prikken en zo de delen het beste samen te voegen. Ook die delen improv aan elkaar gemaakt dus rechte en kromme lijnen zitten er allemaal in.

Een rits, die ik goed van kleur vond, gekozen. Alhoewel, goed van kleur! Zelden heb ik in mijn huis zo’n samengeraapt zootje stofjes bij elkaar gezien, daar past alles, of niets, bij.                                     

De rits was mijn leidraad voor de benodigde grootte van de uiteindelijke lap. En ja, na een best lange tijd is er één hele samengestelde lap uitgekomen. Toch heel wat passen en meten geweest. Ik wilde alles gebruiken en zo weinig mogelijk moeten wegdoen. Nu kon ik het item gaan naaien wat ik al die tijd in mijn hoofd had.

Binnen Dutchmqg hebben we in 2019 een #Gettogether gehad waarbij we bags hebben genaaid. Met aansluitend een swap waarin we voor een ander een bag naaiden. Ik had destijds een triangle bag gemaakt. Voor mijn swappartner en later nog voor een aantal anderen. Maar voor mezelf nooit. Dat moest nu goedkomen. Ik wilde een grotere triangle bag maken waar je echt wat in kan stoppen, bollen wol of lapjes bijvoorbeeld. Het naaien zat nog redelijk in mijn hoofd, ook de foefjes die het gemakkelijker maakten. En natuurlijk nog even nagekeken op YouTube of de methode zoals ik in mijn hoofd had, klopte. Alles onder controle!

Een lap batting van gelijke grootte gesneden. Dwarse improv lijnen gestikt.

 

Een lap voor de binnenvoering van gelijke grootte gesneden, mijn enige zelf toegevoegde stofje. Rits erbij, en alles volgens de stappen in elkaar gestikt. 

En zo is de uitdaging er een geworden met een resultaat waar ik blij van ben. En kijk ik toch met plezier en tevredenheid terug op dit proces. 

Ik ga scraps zoeken, 100 gram, best veel!

En wens de volgende kandidaat ook veel plezier met de uitdaging.

 

 

In september/ oktober gaat Monika aan de slag met de scraps die Sanne na het juli project heeft doorgestuurd. 

MODERN TRADITIONAL – CHALLENGE: Emmely

Geschreven door Emmely 

Een modern traditional quilt, hmmm. Op half square triangles na werk ik eigenlijk nooit met traditionele blokken. Inderdaad een uitdaging dus!

Ik had net een soort improv stack methode gebruikt om een quilt te maken en realiseerde me bij het bestuderen van de blokopties voor deze uitdaging dat je het churn dash blok ook prima improv kan snijden en daarna weer in elkaar kan zetten. 

Dit heb ik in negen setjes van vier 10’’ squares van Kaffe Fassett stoffen gedaan. Ik heb steeds 2 wat donkerdere en 2 lichtere stoffen gecombineerd en ze dan zo in elkaar gezet dat er 4 verschillende stofcombinaties ontstonden voor een maximaal scrappy effect. De kleurrijke, bloemrijke prints van Kaffe Fassett waren meteen nog een extra uitdaging voor mezelf. In mijn comfortzone is alles effen of heeft een heel subtiele print. Ik wilde al vrij lang eens iets maken dat dit juist absoluut niet is en daar zijn de stoffen van Kaffe Fassett uitermate geschikt voor, maar ik vond ze ook een beetje eng. 

Bij de eerste 3 sets koos ik nog voorzichtig voor wat prints met polka dots in de combinaties, maar naarmate de quilt groeide werden mijn stofcombinaties ook steeds wilder. Ik wilde geen stoffen herhalen dus de keus werd ook steeds beperkter. Het verbaast me hoe leuk ik sommige van die latere combinaties vind. 

De blokken heb ik naar 7 5/8 inch gesneden, het maximum dat er uit te halen viel. De top is nu ongeveer 109×109 cm, perfect voor een van de kinderen in mijn vriendenkring. Wat mij betreft beide uitdagingen geslaagd! 

De maak er iets moois van uitdaging: maart

geschreven door Inghelhoe

Toen ik op het blog las over de challenge, die Emmely dit jaar organiseert, heb ik me gelijk gemeld. De afgelopen jaren heb ik een paar keer meegedaan aan swaps via Instagram, waarvoor ik allerhande reutefleut (etui, tas, kussen) heb gemaakt. Onze winterswap was ook leuk om te doen. Ik hou ervan om aan de slag te gaan met een praktische opdracht. Emmely gaf mijn blok aan Muriël, en via Erica kreeg ik het blok van Janneke. Een echte verenigingsinspanning. Ik was al begonnen, toen ik Muriëls verslag las… laten we het zo zeggen we zitten op dezelfde golflengte. Ook ik heb een tas gemaakt, en ben met de techniek van Emmely, het blok in stroken snijden iets verder gegaan. 

Het startblok

Het weesblok van Janneke was gemaakt van stoffen, die ze zelf had geverfd. Iets wat ik nog nooit heb gedaan. Ik vond het een beetje batik-achtig en dat is voor mij al een uitdaging. 

Ik had de laatste tijd wat tassen gemaakt en weggegeven, dus het was tijd voor een boodschappentas voor mezelf. Daarvoor moest het blokje in ieder geval groter worden. De meesten weten waarschijnlijk wel, dat ik heel graag upcycle en scraps gebruik, daarom besloot ik stroken blauwe stof en oude jeans te gebruiken. Dat geeft gelijk ook een stoer uiterlijk aan de tas.

Ik heb het blok op de punt gezet en heb de blokstroken verlengd en er scrappy jeansstroken tussen gezet. Daarna heb ik die strokenlap weer haaks erop in stroken gesneden, waardoor een weefeffect in de top ontstaat.

Het vervolg

De top heb ik op de tussenvoering (ook een stuk dat over was van een quilt) gelegd, en vervolgens ben ik gaan quilten. Gewoon rechte lijnen langs de naden, want dat vind ik mooi. De lap was nog niet groot genoeg voor een boodschappentas, er moest nog een stukje tussen. Daarvoor maakte ik een panel met een steekzak en ritsvakje. De geprinte jeansstof heb ik ooit in een goodiebag gekregen en is licht stretchy. Met vlieseline heb ik die verstevigd om de rek eruit te halen. Zo’n ritszakje is altijd handig en die ‘brievenbus’ constructie, heb ik geleerd via een Craftsy (nu Blueprint)-cursus. Het ziet er zo ingewikkeld uit, maar dat is het dus niet. Bovendien kon ik met een gele rits de kleur van het blok aan de andere kant van de tas terug laten komen. Voor de voering van de zakken heb ik ook de kleuren van het weesblokje gebruikt. 

De tas

Om er een tas van te maken, had ik nog een bodem en 2 handvatten nodig. Daar heb ik zwarte corduroy (een oude broek van mijn vader) voor gebruikt. Ik heb een zwak voor corduroy, niet zo zeer in kleren, maar wel in spullen. De voering was ook snel gemaakt toen ik daar een lapje voor had gevonden. Alles in elkaar zetten en klaar is Klara…  Afgelopen weekend heb ik de tas al gebruikt en ik ben er helemaal blij mee. Dankjewel Emmely en Janneke voor de uitdaging! Veel plezier gewenst aan iedereen, die ook deze uitdaging aangaat!

In april gaat Esther Boet-Bakker aan de slag met een blok van Texheks. We zijn nog op zoek naar iemand die in juni mee wil doen, geef je op door op deze blogpost te reageren of stuur een e-mail naar Emmely (adres in de ledenlijst op de ledenpagina) of info@dutchmqg.nl.

Een DutchMQG-lid stelt zich voor: Anna

Hai, mijn naam is Anna, ik ben 48 jaar en werk zelfstandig als stedenbouwkundige en als beeldend kunstenaar. Vorig jaar ben ik lid geworden van het Dutch Modern Quilt Gilde en kort daarna heb mijn eerste quilt ooit gemaakt.

Ik ben er wat doldriest ingedoken, in het quilten. Niet gehinderd door praktijkervaring en ook nog nooit een quilt in het echt gezien. Maar wat kon er fout gaan? “Het is maar stof.” Stof kende ik van het kleren naaien dat ik al wat langer doe. Vooral nette, strakke bloezen van geweven katoen waarin je toch de ramen kan lappen, door slim patroon-ontwerp. 

Schaar, naaimachine, filmpje op youtube. Improv quilt, here I come! 

Mijn eerste quilt 

Hij bestaat uit twee delen, eentje met vrije vormen en eentje met strips (geknipt en genaaid uit de losse pols). Het geheel is doorgequilt met de hand. De tussenlaag is een heet gewassen wollen deken van vroeger. Ik deed maar wat me logisch leek en wat ik leuk vond.

Wat was dit leuk om te doen! De kleuren, de materialen, de verschillende fases. En dat de quilt goed te gebruiken is vind ik ook belangrijk. Zo kwam ik ook bij de DutchMQG terecht. Op de voorpagina van de site wordt uitgelegd wat modern quilten is. Vrijheid van toegepaste technieken maar wel een functioneel eindresultaat, dit is wat me aansprak. 

Dankzij ons gilde en de vele plaatjes op Pinterest en op blogs leerde ik de termen kennen die horen bij die eerste quilt van mij: Improv Big Stitch Colour Block Quilt.

Ik vond ook namen van moderne quilters die me inspireren: Gwen Marston, de Gee’s Bend quilters, Maria Shell, Jean Wells.

Lucy Mingo of Gee’s Bend, Alabama:

Op les

Het online samenkomen van het DutchMQG (op de site en op instagram) vond ik leuk. Ik ben ook bij een paar bijeenkomsten in het land geweest en dat was nog leuker. Het ontmoeten van andere quilters in het echt en over elkaars werk kunnen buigen heeft een ongekende meerwaarde.

Daarom ben ik sinds begin 2020 lid van de (traditionele) quiltbee in mijn woonplaats. Het is een tweewekelijkse bijeenkomst van een twintigtal veelal bejaarde vrouwen en het is een heerlijk kippenhok! Tijdens de bee werkt iedereen aan een klein handwerkje want meer ruimte is er niet. We kletsen en er is een Show-and-Tell en ik leer honderduit.

Deze bee staat open voor moderne quilts en ze waren enthousiast over mijn beginnersding. Ze keken over de fouten heen en waren vol lof over de nieuwerwetse dingen zoals de improvisatie en de handgesponnen zijde waarmee ik zo grof had doorgequilt. Hun eigen quilts zijn ook meestens met frisse kleuren en moderne stoffen, dus ik durf wel te stellen dat deze bee modern van geest is.

Dat is een verschil met de bee van een winkel in Den Bosch, die ik in 2019 een paar keer heb bezocht. Daar had ik ook de stoffen gekocht voor mijn eerste quilt en één van de eigenaren kon wel mee met mijn ongewone plannen. Maar toen ik de bee bezocht vonden de vaste bezoekers mijn improv blokken maar rare “art quilts” en zagen ze mijn big stitch doorpitten als slordig beginnerswerk. Het is nogal ontmoedigend als er geen positief woord is voor je werk. Maar ik zeg erbij dat dit voor traditionele quilters wel een leuke bee is, met veel sociaal contact en veel quilt-alongs.

Mijn huidige “blije kippen”-bee is meer openminded en ik ga er graag heen. In maart startte er een beginnerscursus en daar heb ik me voor opgegeven. Ik weet niet precies waarom, want ik wilde helemaal geen patchwork met de hand leren, want dat is veel te langzaam. Ook ben ik niet geïnteresseerd in patronen voor traditionele quiltblokken (ik vertel je verderop waarom). Maar het leek me leuk om wat meer mensen te leren kennen hier in het dorp en dan vooral quilters. En dan had ik voortaan ook een klein handwerkje om mee te nemen naar de bee. Dus opgegeven en met 5 andere cursisten de eerste les gehad in een toffe huiskamerquiltstudio met twee docenten.

Jackpot! Hoofdprijs!  We hebben nu twee lessen gehad en ik vind patchwork met de hand heerlijk! 

Het is zo zen om te doen. De voldoening van iets technisch precies uitvoeren is zo groot. En niet het lawaai van de naaimachine hebben is zo fijn.

In de eerste les hebben we de “rocking motion” met de quiltnaald geleerd en dat was een cadeautje. Ook kan ik nu stofpuntjes precies op elkaar naaien en dat voelt als net zo’n triomf als toen ik met breien voor het eerst een hiel in een sok maakte, in 2009.

Hier is mijn eerste handgenaaide blok ooit, 12 bij 12 inch:

Ik heb bewust voor een rustig kleurenpalet gekozen, zodat ik straks meerdere blokken kan combineren voor een tas.

In de tweede les kregen we English Paper Piecing. Daarover ben ik minder enthousiast… Dat extra papier knippen en dan eerst rijgen en dan pas naaien, dat voelt als extra handelingen voordat we eindelijk aan de slag gaan. De naaisteek die we vervolgens gebruiken om de delen aan elkaar te zetten ken ik uit het kleren naaien: zomen, ritsen, voeringen. Het is niet mijn lievelingssteek…    

Het vele rijgen bij EPP verving ik al snel door tijdelijk vastlijmen met kinderlijm.

Maar de naaisteek kan ik helaas niet vervangen door mijn net geleerde quiltsteek. Nee, ik denk niet dat ik EPP veel vaker zal doen.

We wachten nu op les 3 (Log Cabin block). Daarna komt nog glas-in-lood-les en applicatie en … nog een techniek, maar ik weet even niet welke. De lessen zijn nu uitgesteld tot nader orde maar we houden contact via WhatsApp.

Het traditioneel met de hand quilten vind ik dus erg leuk! Ik heb al zelf een nieuw paneel opgezet, als voorpand van nog een tas:

Nu zal ik je vertellen waarom ik traditionele quiltblokken niet leuk vind. Het heeft te maken met wiskunde, de voetbal en Marokkaanse tegelvloeren

In de jaren ’90 studeerde ik Bouwkunde in Delft. Ik zat in één van de eerste lichtingen studenten waar een aanzienlijk deel vrouwen was. Want “een slimme meid is op haar toekomst voorbereid.” Nog steeds was er maar 10% van de studenten die vrouw was, maar dat was al schrikbarend veel voor een mannenbolwerk als Delft.

In mijn eerste jaar hadden de professoren een speciaal soort wiskunde bedacht voor meisjes. Want zoals je weet hebben vrouwen borsten en die maken het onmogelijk voor ze om gewone wiskunde te begrijpen…🙄 Voor meisjes moest wiskunde leuker worden gemaakt, meer visueel vriendelijk en ook meer praktisch toepasbaar.

Wat kan ik zeggen? In de 20e eeuw was je geen persoon, je was “een vrouw”. Het was de tijd dat Madonna nog aanstoot gaf, omdat ze zich niet hield aan één definitie van “vrouw”. Films en TV-series hadden vrouwen maar in twee rollen: gillend slachtoffer of femme fatale met een sigaret tussen de vingers. Mannen (dokters, filmmakers, professoren) vertelden je wat het beste is voor je. Ze stonden er niet eens bij stil dat ze dit deden.

Lang verhaal kort, de professors hadden een vrouwvriendelijke wiskunde bedacht en het gevolg is dat ik een paar jaar lang heb gerekend aan de veelvlakken in de voetbal en in Marokkaanse tegelvloeren:

Een voetbal bestaat uit zeshoeken en vijfhoeken. In de Marokkaanse tegel zie ik alle Amerikaanse quilt blokken terug.

Inmiddels ben ik over die tijd heen en ik heb dan ook geen hekel aan veelvlakken en aan combinaties ervan in ontwerpen. Maar toentertijd heb ik er zoveel gezien dat ze nu geen fascinatie meer hebben voor me. Ook het ontwerpen met veelvlakken boeit me niet meer.

Het repeteren van vormen en uit kleine onderdelen een groter geheel maken leidt tot interessante patronen die door de schalen heenspringen. Het is een ontwerpvaardigheid die ik regelmatig zie bij moderne quilts. Het eindresultaat is van te voren uitgedacht of wordt al improviserend bereikt. Het is een ontwerpvaardigheid die ontzettend leuk is om te leren en uit te voeren. Een blok draaien, spiegelen, opschalen en herhalen leidt tot prachtige quilts die vaak aan Moderne Kunst doen denken. Ik vind het leuk om naar te kijken maar ik wil het zelf niet maken.

Dat gezegd hebbende…. ik vond dit plaatje op de Wikipedia om een modern blok te laten zien bij dit stukje: 

Ik dacht, kom, “even” wat spiegelen en schalen, even wat spelen in Photoshop. Want het is toch wel erg leuk om te doen, en om te zien hoe er een groter geheel ontstaat waar duidelijk samenhang in zit maar waar het patroon niet makkelijk te herkennen is:

Hmm? Misschien dat ik dit toch wel heel leuk vind, als quilt. Het is vrij, maar wel met regelmaat. De blokken zijn duidelijk familie van elkaar,maar er is geen herhaling.

En dankzij de cursus beheers ik nu de techniek dat ik de puntjes precies op elkaar zou kunnen naaien…

Wie weet! Misschien ga ik deze quilt wel maken. Maar ik heb ook nog een “de kleuren van roodkapje”-medaillion-improv-quilt half af. En een Quilt-As-You-Go in winterkleuren van zijde en linnen met verschillende half doorzichtige toplagen over elkaar. En dus dat handpaneel voor een tas.

Ik heb geen idee wat voor moderne quilt ik nu ga maken. Ik laat het maar naar me toewaaien en reageer intuïtief. Ik doe maar wat en ik vind het heerlijk en zolang er iets functioneels uitkomt ben ik blij.

Tentoonstelling Colorminds

geschreven door Zeeuwse Krab

Kortgeleden heb ik de tentoonstelling bezocht van de art quilt-groep ‘Colorminds’.

Deze groep is een Nederlandse groep van 7 art quilters die allemaal hun sporen in het art quiltwerk verdiend hebben. Er zijn geregeld exposities, zowel in het buitenland als in Nederland, en hun werk is op dit moment te zien in Ravenstein in het Raadhuis, alleen in de weekenden, tot het einde van maart 2020. 

Nu we in de eerste drie maanden van 2020 in ons DutchMQG bezig zijn met improvwerk vond ik een inkijkje in het werk van de Colorminds wel passend. Omdat het over vormen gaat en over kleuren, en hoe die kleuren elkaar altijd beïnvloeden. En er zeker inspiratie te halen is uit de getoonde werken om zelf aan de slag te gaan met improv.  Bovendien loopt de tentoonstelling vooruit op het volgende onderwerp wat de volgende drie maanden ons DutchMQG gaat bezighouden, nl. kleur.

Uitgangspunt voor de werken van Colorminds is de keuze uit twee of meer kleuren van de kleurencirkel. Er wordt een grootte voor de quilts afgesproken en de individuele leden gaan daarmee ieder voor zich aan het werk. Soms is er ook een thema aan verbonden. In de tentoonstelling in Ravenstein is een deel van hun oeuvre te zien. 

Ik zag bijvoorbeeld een aantal werken naar de vier seizoenen, allemaal totaal verschillend en dacht daarbij: dat is misschien wel een idee voor de kwartaaluitdagingen voor 2021!

Wat opvalt is vaak het gebruik van heldere kleuren, zorgvuldig gekozen opdat de kleuren elkaar niet overstemmen. Ja, het zijn artquilts, maar de vertaling naar moderne quilts is snel gemaakt. Ook in de keuze van gebruikte vormen is een link met een moderne improvquilt goed terug te vinden. En hierbij denk ik aan wat ik op IG én het blog van DutchMQG langs heb zien komen aan werkstukken, opgestart tijdens de gettogether in Arnhem. Duidelijke, kloeke vormen, recht of meer rond, groot, groter, grootst óf juist meer kleine naast elkaar. 

Het werk dat tentoongesteld wordt, is goed van heel dichtbij te zien waardoor de gebruikte technieken en de verschillen daarin goed te onderscheiden zijn.  

Ik heb ervan genoten en heb daarom deze blog erover geschreven en wil jullie graag mee laten genieten door de foto’s die ik heb gemaakt.

Mocht je geen zin of tijd hebben om naar Ravenstein af te reizen deze maand kun je ook altijd nog eens een kijkje op hun website nemen. 

Omdat we ons altijd willen laten inspireren door het werk van anderen.

Want zo werkt het toch?

Raadhuis Ravenstein
Sint Luciastraat 2
5371 AJ Ravenstein
Nog te zien tot 22 maart 2020  – geopend op zaterdagen en zondagen van 12:00 t/m 16:00 uur.

#DutchMQGgettogether Arnhem: Ledenvergadering en IMPROV

geschreven door Françoise Maarse

Zondag 26 januari kwamen we bij elkaar in Arnhem, in een erg leuk buurthuis voor een #DutchMQGgettogether. 

De dag begon met de algemene ledenvergadering. Altijd weer een noodzakelijk kwaad voor elke vereniging, groot en klein. Ruim 10 % van de leden was aanwezig en we bogen ons over de jaarstukken, notulen en cijfers. Gelukkig zijn er altijd mensen die vanuit hun vak, opleiding of andere achtergrond kennis van zaken hebben en het bestuur kunnen aanvullen op het gebied van regels en cijfers. 

Maar het leukste van de dag was natuurlijk aan de slag met lapjes en kleurtjes. Het thema voor de middag was IMPROV. Iedereen had een foto of moodboard meegenomen als inspiratiebron en gebruikte dat als vertrekpunt. Eerst goed kijken: welke lijnen zien je? En kijk vooral ook naar de tussenruimtes.

En daar waar ik nooit moeite heb met een snelle kleurkeuze, is het werken zonder uitgetekend patroon een keuze die ik niet zo vaak maak. Niet dat ik altijd een hele tekening heb, maar de blokjes zijn dan vaak wel strak, symmetrisch en laten we zeggen: wiskundig goed onderbouwd en voorbereid. Bij IMPROV kun je dat loslaten. Mijn thema voor deze opdracht is de 4daagse (Nijmegen). Ik ontwierp al een patchworkblok voor de medaille en probeer daar nu uit de vrije hand mee aan de slag te gaan. Dat vraagt een andere manier van denken, passen en meten! En terwijl ik stoei met de cirkel komen er allerlei ideeën mijn hoofd ingeplopt…als een niet te stuiten stroom. Ik bedenk hoe ik de verschillende onderwerpen van dit evenement op een vrije manier kan vormgeven en houd mezelf steeds voor dat het niet een grote quilt hoeft te worden. En als hij dan toch groot wordt…dan mag dan best eens een ander formaat zijn. 

Natuurlijk is een middag veel te kort om heel veel te improviseren, maar thuis kunnen we natuurlijk verder. Als afsluiter van de dag: Show & tell, heerlijk gevarieerd. En wat me vooral opvalt: lekker kleurrijk, gedurfd, buiten de paden en origineel. Dat is voor mij toch echt wel het eigentijdse, moderne van onze vereniging. Het merendeel van de aanwezigen quilt nog maar kort, maar is duidelijk ook gegrepen door het werken met naald,draad en lapjes.

Eenmaal thuis suddert de inspirerende dag nog na: mijn restjesbak staat naast mijn werktafel en steeds pluk ik er nu wat lapjes uit die ik vind passen bij mijn 4 daagse thema. Heel veel verschillende lapjes kunnen de mensenmassa verbeelden die het asfalt rondom Nijmegen een andere kleur geven: groot, klein, oud, jong, maar bovenal: divers en kleurig.