Mijn Nebula, een ster gemaakt van 18 ruiten
Bij het schrijven van deze blog, kwam ik erachter dat ik inderdaad erg weinig foto’s heb gemaakt van het proces. Toen had ik daar een reden voor, nu wel erg jammer.
Als beginnend quilter had ik me enorm verheugd op de patchwork en quiltdagen in Rijswijk in 2020. Entree bewijs had ik, voor mij zou het de eerste keer zijn. Tja, dat werd online. Daar kwm ik voor het eerst een aankondiging voor de Nebula BOM door Jaybird quilts tegen. Deze leek zo mooi op de foto’s, wel erg duur, maar wat een kleuren. Dit was tevens de eerste keer dat ik hoorde van de ontwerper Tula Pink. Zijsprongtje: mijn eerst gekozen quiltstofje bleek later van Tula Pink te zijn, maar dat is een ander verhaal.
Lang nagedacht over Nebula BOM, zo’n groot project en zo duur! Ik had op dat moment al een paar quilts gemaakt, maar nog niet zo groot. Wel was ik bezig met de Sugaridoo BOM en ik vond en vind een BOM enorm leuk om aan mee te doen. En deze Nebula zou mooi op ons bed passen. Besloten om toch aan te beginnen.
Julie Hermans van Jaybird quilts had als voorbereiding ‘Journey to Nebula’ gestart. Kleine projecten om alvast bekend te raken met haar rulers en technieken om de puntjes netjes op elkaar aan te sluiten. Ik was te laat om hieraan mee te doen, maar heb wel een paar patronen kunnen maken.
De BOM zou het hele jaar van 2021 lopen, te beginnen met het maken van de ruiten. De eerste 9 maanden 1 patroon voor 2 dezelfde ruiten in 2 verschillende kleuren.

Daarna nog 3 maanden voor de afwerking. De background maken was een grotere klus dan het maken van de ruiten.
Over de hele wereld deze quilters mee aan deze BOM. Velen met veel meer ervaring dat ik. Dus veel posts op instagram van mensen die ermee bezig waren. Zij waren erg precies op de puntjes. En vertelden (trots) dat ze een bepaald block wel 4 keer hadden uitgehaald om het precies te krijgen. Dit intimideerde mij zo dat ik geen foto’s durfde te plaatsen van mijn ruiten. Want die puntjes waren niet altijd zo precies. Al denk ik nog steeds dat het vele malen uithalen van ruiten (op de bias) niet echt werkt. Schuin van draad (de bias) gaat rekken en vervormen als je dat doet. Ik was van mening, ik doe mijn best, ik probeer zo goed mogelijk alles netjes en precies te maken, maar is een puntje niet precies, dan door naar de volgende. Ik heb bijna niets uitgehaald. Dus vele puntjes zijn niet helemaal netjes. Misschien wel meer niet dan wel. Maar het geheel is prachtig en je moet al op 20cm afstand goed gaan kijken om het te zien.

Ergens in 2022 zat de quilttop in elkaar (of misschien eind 2021) Prachtig geworden en enorm trots dat ik dit gemaakt had. Het quilten hiervan intimideerde mij enorm. Julie had een aantal ideeën hiervoor gegeven. Eén ervan een allover pantograph. Daar heb ik uiteindelijk voor gekozen. En ik ben erg blij met het resultaat (foto links).
Nebula BOM heeft mij heel veel geleerd. Ten eerste veel technieken met het werken van ruiten, driehoeken, hexies en half hexies. Meer nog over perfectionisme, ik kan best kritisch zijn op mijn werk. Ik zie alle dingen erin die niet goed zijn, maar ik heb hierbij wel geleerd dat iets los te laten. Als de quilt nu op mijn bed ligt, zie ik alleen het geheel en dat is prachtig. Zelfs ik moet erg nauw kijken om de onregelmatigheden te zien, op zich niet heel nauw, maar vooral van heel dicht bij 😉


Ik ben zo blij dat ik niet in de val van perfectionisme van getrapt, dan was deze quilt nooit afgekomen en had ik er niet zoveel plezier aan beleefd om hem te maken als nu. Soms is finished echt beter dan perfect!


































































































