Ik nam een kleinere plus in een grotere en bouwde van daaruit verder. Als je de kleine plus herhaalt, daarin ook weer een kleinere plus plaats en  verder uitbouwt, krijg je een netwerk van kleiner wordende plussen, het deed me een beetje denken aan fractals, maar dan anders. Als je de structuur die wordt gevormd wat meer uitgezoomed ziet, dan is me dat iets te rommelig, terwijl ik het idee van de kleinere plussen in de grote wel aardig vindt. Dus ging ik verder met een volgend idee.

 

De plus is een redelijk afgebakend figuur. Je kunt het wel dikker en dunner maken, maar zodra je het gaat roteren wordt het een kruis, en zodra je één zijde langer maakt, word het ook een kruis, maar van een andere orde. Dat laatste geldt natuurlijk vooral wanneer je alleen de onderste poot langer maakt. Wanneer je twee poten langer maakt krijg je nog meer ontwerp-opties en breng je ook meteen asymmetrie in je ontwerp.

Het dikker en dunner maken van de plus heeft ook ergens een limiet, maar die voelt voor mij niet heel streng. Als je kijkt naar de hele dikke en hele dunne plussen hieronder, dan zijn ze nog net herkenbaar als plus, maar ze gaan toch ook al op iets anders lijken. Zo heb ik even gespeeld met het combineren van deze plussen. Door ze te herhalen ontstaat er een soort weefpatroon. Ruiten, maar dan weer van een andere orde dan de ruit waarmee we in april aan de slag gingen.

 

Ik kan dan eindeloos bezig zijn om de juiste tinten bij elkaar te zoeken, want verschil in tint doet de ene of de andere plus weer duidelijker naar voren komen en veranderd dan het ontwerp. Ook kun je meer detail aanbrengen door kleiner plussen in te voegen.

 

Een andere insteek is de strakke plus doorsnijden met een improv gesneden plus, waarbij de sneden wel redelijk rechtop moeten staan, want anders wordt het een kruis. Voor dat je de vier delen weer aan elkaar naait, zou je in één kwadrant ook weer een improv plus kunnen snijden. Meestal worden de delen niet zo precies weer aan elkaar genaaid als in dit beeld, de rechte lijnen van de grote plus zullen iets verschoven ten opzicht van elkaar terug komen, maar dat is een beetje lastig te maken in powerpoint, waar ik dit in gemaakt heb. Dus dat mag je erbij denken.

 

Wat als we de stroken ertussen van de achtergrond stof maken? Dan lijkt het alsof er een deel is weggelaten van de plus. Dat pasten we ook toe in het eerste blog uit deze serie, bij de cirkel. Daarop verder doordenkend kwam ik tot dit laatste ontwerp, waar juist weer de cirkel is uitgesneden in de plus.

In het quilten wordt de vorm ruit vaak gebruikt om visueel aantrekkelijke patronen te creëren. De ruit, met zijn symmetrische hoeken en dynamische lijnen, biedt een veelzijdige basis voor ontwerpers. De ruitvorm kan solo worden gebruikt of worden gecombineerd met andere geometrische vormen om complexe en gedetailleerde ontwerpen te maken. Het spelen met de grootte en de richting van de ruiten kan ook diepte en beweging toevoegen aan een quilt, waardoor het werk een levendige en dynamische uitstraling krijgt.

Door het ‘on point’ ontwerpen van een quiltpatroon ontstaat een dynamischer beeld dan een ontwerp met verticale en horizontale lijnen. Extra dynamiek kan worden toegevoegd door niet alleen een vierkant op zijn punt te zetten, maar de vorm van een ruit geeft nog meer beweging, en ook richting. Vergelijk onderstaande schema’s maar eens.

Wat gebeurt er dan wanneer ik een bestaand ontwerp gebaseerd op vierkanten omzet naar ruiten? Ik probeerde het met de achtergrond van mijn noord-zuid quilt – alleen het zuidgedeelte met strand, zee en lucht.

Hm… voor een landschap misschien wat minder geschikt, vanwege de horizontale lijnen: de zee en horizon. Maar je kunt wel zien dat de opeenvolgende lijnen van de Z-blokken minder dominant in het geheel lijken dan bij de variant met vierkanten. Zeker een om te onthouden dus voor een volgende achtergrond!

Mijn eerste gedachte aan een ruit was overigens de vlieger. Als je een ruit als losse vorm (appliqueren?) in een scene zou toepassen, dan lijkt de ruit op een vlieger. Zodra de ruit wordt herhaald ontstaat een grid van lange diagonale lijnen die het beeld van je quilt bepalen. Mijn tweede gedachte was een quilt die ik een tijdje geleden maakte – eigenlijk was het een ‘blok’ (maar dan acht keer) van één van de maanden van een Murder Mystery Quilt die ik in 2022 maakte. De moord uit het bijbehorende verhaal vond plaats in Nationaal Park Yellowstone en deze ster moest zo’n kleurrijke warme bron uit Yellowstone voorstellen. Ik vond de ster echter niet passen bij de dieren, bloemen en bomen van de andere blokken en maakte er een losse quilt van (top, moet ik zeggen, want deze heeft verder nog geen bestemming). Op de quilt met dieren, bloemen en bomen ligt mijn bonus-kleinkind nu. Er zijn natuurlijk veel andere kleur varianten van dit sterpatroon.

Nog even dit: het interessante aan het maken van deze ster vond ik het maken van stroken stof aan elkaar in bepaalde kleurcombinaties, en door het schuin snijden ontstonden er verschillende banen als basis voor de ruit die één van de punten van de ster werd.

Zo, nu echt aan de slag met een ontwerp. De ruit leent zich uitermate voor het inpassen in grafische ontwerpen – en laat dat nou net niet mijn sterke kant zijn… Ik vind grafische patronen wel heel mooi, maar ben niet zo sterk in het ontwerp ervan – en meestal vind ik het ook wat saai om te naaien, deels omdat het mooie eindresultaat vaak laat in het proces zichtbaar wordt.

Met het plaatsen van 8 ruiten in een cirkel ontstaat een ster – een kleine versie van de hierboven getoonde variant. Ik vind het dan wel leuk om de ruit nog onder te verdelen in vier kleinere ruiten. Je kunt dat dan zo inkleuren zodat er een ster in een ster ontstaat. Hoogst waarschijnlijk geen origineel patroon, ik heb het niet nagezocht. Ik was wat aan het spelen met de achtergrondkleur en wat een verschil met een lichte en donkere achtergrond.

Wat mij stoort is het vierkant dat in het midden wordt gevormd… dat vraagt nog om ‘iets’ – ik ben er nog niet achter wat dat zou moeten zijn. Misschien heb jij een suggestie? En welke spreekt jou trouwens het meeste aan: de lichte of de donkere achtergrond?