Meedoen met een SAL
geschreven door Zeeuwse Krab (@ineszzboz)
De allereerste keer dat ik deze letters zag staan, had ik geen flauw idee wat ze zouden kunnen
betekenen. Ik zat nog niet lang in de quiltwereld, was nog maar kort actief op Instagram en moest
nog een hoop leren. Veel later kwam ik er achter dat het Sew A Long betekende. Oftewel: naai met
ons mee en in de quiltwereld is dat dan natuurlijk quilten. Het wordt ook wel QAL genoemd: quilt-a-
long.
Nadat ik me had aangesloten bij DutchMQG rolde ik vanzelf in de SAL’s door mee te
doen aan Blokje van de Week wat later werd tot Thema van de Maand. Ik herinner me nog goed dat
iedere week een blokje maken nog wel te doen was. Ook waren er weken met wat stress om het
blokje op tijd af te krijgen. Aan ander quiltwerk dan dit blokje kwam ik nauwelijks toe. Maar het was
leuk en bleef leuk, zelfs tijdens de vakantie werd er aan gewerkt. Wat hielp was dat er redelijk wat
leden min of meer actief mee bezig waren. Leuk om steeds weer een nieuwe versie langs te zien
komen op het Forum of via Instagram. Dat stimuleerde mij zeker om de hele serie mee te doen.

Ook bij het Thema van de Maand was er de uitdaging om mee te doen. Soms met niet meer dan een
ontwerp, soms een top en heel af en toe een quiltje wat klaar was. Ik vond het erg leuk dat anderen,
die er ook mee bezig waren, hun dilemma’s naar voren brachten zodat je elkaar er actief bij kon
betrekken. Wel was te merken dat er minder leden aan deelnamen dan bij het blokje van de week
wat te begrijpen is als er werk, gezin en andere zaken ook aandacht willen. Wel jammer omdat er,
voor mijn gevoel, steeds minder sprake was van SAL.
En zo kwam het idee mijn hoofd binnensluipen om eens mee te doen aan een intercontinentale SAL.
Via Instagram kwam er een uitdaging langs waarvan ik het patroon gelijk erg mooi vond. De COG-
and-Wheel SAL van DSQuilts en The Next Stitch. Vrij spontaan meldde ik me aan, bestelde het
patroon met instructies en zo kon ik beginnen. Terwijl ik eigenlijk ook nog druk was met afmaken van
andere WIP’s en het idee van het Thema van de maand. En ik net een stukje had geschreven voor het
blog over verleidingen.
De SAL was verdeeld in meerdere weken, vooraf wist ik eigenlijk niet over hoeveel weken het ging.
Misschien er over heen gelezen. Iedere week was het de bedoeling dat je een doel haalde, het
resultaat op Instagram postte en voor de leukigheid was er steeds een prijs te winnen.
De aanwijzingen die gegeven werden om van het patroon echt je eigen versie te maken waren top.
Veel voorbeelden wat kleuren kunnen betekenen voor dit patroon werden gegeven en wat het effect
daarvan was. Een patroonvel om in te kleuren zat erbij zodat vooraf zichtbaar gemaakt kon worden
wat jouw kleurenkeuze kon betekenen voor dit patroon. Dus echt enthousiast om nu echt te beginnen. Maar nadat ik het patroon op ware grootte had geprint vond ik het veel te groot. Ik hou
niet zo van heel grote patronen. Dus alles opnieuw uitgeprint, nu op 70% en daarna de naden
aangepast. Dat begon al goed met extra werk om te kunnen starten.

Week 1 was een relatief kleine opdracht, alleen maar stof bij elkaar zoeken. Leuk, want dat vind ik
het allerleukste van ieder quilt proces. Later bleek dat er veel stof af zou vallen en dat er nog veel
meer moest worden bijgezocht.
In week 2 begon het echte werk. Een Cog-and-Wheel knippen en gedeeltelijk in elkaar zetten. En
laten zien natuurlijk via Instagram aan de anderen die meededen aan de SAL. Wat was het leuk om
de best mogelijke combinatie te maken en te delen, en te zien van anderen, in de hashtag.

Vanuit een flink aantal plekken op de wereld, wel het meest uit de VS, kwamen er inzendingen.
Bewondering of verbazing alom. En soms ook een ietsepietsie van jaloezie, bij mij, om de flair die
anderen lieten zien. Maar leuk om te reageren en als er op me werd gereageerd.
Ik weet niet wat me in die beginfase bewogen heeft om te kiezen om weer eens een echt grote quilt
te maken. Voor ik het wist had ik besloten dat ik 20 blokken wilde maken, in 5 kleurstellingen en dat
ik van iedere kleurstelling dus 4 ‘vergelijkbare’ stoffen moest hebben x 6 per blok. Daarmee legde ik
mezelf veel stress op, kan ik wel zeggen. Dom, dom, dom.

Het lukte de weken erna nog steeds wel om bij te blijven en te posten wat er onder de naaimachine
uitkwam en binnen de geboden tijd. Ik werd zelfs beloond met een van de weekprijzen wat ik een
echte eer vond. Maar of het nou nog echt leuk was? Het voelde als werken voor een baas!
Terwijl ik het normaal erg leuk vind om stoffen bij elkaar te zoeken uit de voorraad werd het nu een
opdracht aan mezelf die me boven mijn pet leek te groeien. Mijn werkkamer werd langzamerhand
steeds meer een puinhoop met werkelijk overal stapeltjes met stof. Ik droomde in delen van 4. Het
thuisfront ging er, begrijpelijk, wat over mopperen. De motivatie om het binnen de tijd af te maken
was er zeker nog maar het plezier in het werken eraan, verdween langzaamaan.
En dat is echt jammer geweest. Het meedoen met een SAL kan echt heel leuk, leerzaam en
inspirerend zijn.
Moraal, in ieder geval voor mezelf: doe mee als je er zin in hebt, maar kijk wel of het past binnen de
tijd die je kunt besteden aan je hobby. Mocht je groots willen uitpakken doe dat dan buitenom de
SAL. Dan is er minder druk en blijft het een leuke manier om met de hobby bezig te zijn.
Ikzelf heb veel geleerd over gebruik van stof en grenzen trekken voor mezelf.
Voor ieder die meedoet of wil gaan meedoen met een SAL, vooral veel plezier ermee.












































Ook voor memory quilts – de geschiedenis ervan, patroontjes, voorbeelden, inspiratie – kan je terecht op het internet. Zo vind je een boeiend interview, met prachtige voorbeelden, op 











